درباره ی فلفلی که هر روز برای چاشنی زدن به غذاهایتان استفاده می کنید، تا چه اندازه آگاهی دارید؟ این دسته از سبزی ها از فلفل سبز دلمه ای گرفته تا فلفل تند قرمز،همگی در یک گروه غذایی جای می گیرند و تقریباً دارای یک سری از خواص مفید برای بدن هستند.

جالب است بدانید که هفت هزار سال قبل از میلاد مسیح، در آمریکای جنوبی و مرکزی از این سبزی به عنوان چاشنی در غذاها استفاده می شد و با سفر کریستف کلمب به این مناطق، این سبزی به کشورهای اروپایی، سپس به سراسر دنیا معرفی شده است.

جالب ترین مطلب درباره ی این گیاه آن است که این ماده ی غذایی یکی از منابع ویتامین C و کاروتن ها محسوب می شود.
فلفل در طب سنتی

بد نیست بدانید که این دسته از سبزی ها از قدیم مورد توجه گیاه شناسان غربی بوده اند. آنها معتقد بوده اند که از این گیاهان می توان برای افزایش جریان خون، تحریک سیستم عصبی، افزایش اشتها و رهایی از سوءهاضمه استفاده کرد. حتی بسیاری از گیاه شناسان چینی توصیه کرده اند که خانم ها برای رهایی از دردهای ناشی از دوره قاعدگی بهتر است از این سبزی ها در این دوران استفاده کنند. آنها در اصطلاح می گویند این دسته از خانم ها بهتر است در این دوران از بشقاب های داغ استفاده کنند.

شما فقط فلفل را همین فلفل قرمز تند می دانید؟ از خواص فلفل های دیگر چه شنیده اید؟ ابتدا باید بگوییم که فلفل ها عبارتند از فلفل قرمز که تند است، فلفل سبز که یا به شکل فلفل دلمه ای یا به شکل معمولی است.

باید بگوییم فلفل های دلمه ای نیز به صورت سبز، نارنجی،زرد و قرمز عرضه می شوند که اصلا تند نیستند و ما اغلب آنها را با غذا یا در سالاد استفاده می کنیم. فلفلی که به فلفل قرمز نیز معروف است، برای اولین بار از سوی سرخپوستان “کاراییب” به خارج آمریکا معرفی شد. از آن زمان به بعد شهرت این گیاه فراگیر شده و به عنوان یک چاشنی مهم به ویژه در طبخ “کاجون و کرول” و در رستوران های جنوب شرق آسیا، چین، جنوب ایتالیا و مکزیک محسوب می شود.
کپساسین(capsicin) معروف

به نظر شما علت تندی فلفل از چیست؟

“کپساسین”(capsicin) ماده ای در فلفل است که سبب گرم بودن این گیاه می شود. هر چند که فلفل گیاهی گرم است، اما کپساسین موجود در آن سبب کاهش درجه حرارت بدن شده که یکی از دلایل اصلی تمایل مردم مناطق آب هوایی گرم به مصرف زیاد فلفل محسوب می شود.

تحقیقات نشان داده است که کپساسین به عنوان فعال ترین عنصر موجود در فلفل ، سبب کاهش میزان کلسترول خون و کاهش شدت سیگنال های درد در بدن می شود. این ماده همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی (که سلول های شما را از آسیب های رادیکالهای آزاد محافظت می کند) و ضد باکتریایی نیز دارد.

این ماده به بسیاری از خواص درمانی فلفل کمک می کند و سیستم قلبی عروقی را تحریک، سیستم هاضمه را تقویت، درد موجود روی پوست یا مفاصل بدن را تسکین بخشیده و برای مثانه به عنوان داروی ضد احتقان و ضد باکتری عمل کند.

فلفل میزان کلسترول خون را پایین می آورد که این امر باعث کاهش فشار خون نیز می شود. این گیاه همچنین از انعقاد خون در رگ ها جلوگیری می کند، این خواص فلفل به پیشگیری از بیماری های قلبی نظیر آرترواسکلروز(سخت شدن رگ ها) کمک فراوانی می نند.

هر چند فلفل سبب سوزش زبان می شود، اما این گیاه واقعاً مسکنی قوی است. این گیاه ابتدا سبب تحریک درد می شود، اما بعد از مدتی شدت علایم درد را در بدن کاهش می دهد.

کپساسین موجود در فلفل نه تنها درد آرتروز و آرتریت روماتوئید را تسکین می دهد، بلکه هنگام استفاده به شکل موضعی، میزان ورم ناشی از این بیماری ها را کاهش می دهد.

فلفل با تحریک ترشح آنزیم های گوارشی در معده و نابودی باکتری هایی که می توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقویت می کند.

خاصیت ضد باکتری فلفل، همچنین از اسهال ناشی از عفونت جلوگیری می کند.

این گیاه به عنوان داروی ضد احتقان سبب رقیق و نازک شدن خلط و خارج شدن آن از ریه ها می شد. از آنجا که این گیاه بافت ریه را تقویت می کند، در نتیجه برای بیماران مبتلا به آمفیزم(بیماری اتساع و بزرگ شدن ریه ها) نیز مفید است.

سارا حسنلو