حضرت علی علیه السلام فرمود: خورشید که دلیل وقت نماز است وقتی از دیدگان مردم پوشیده شود بر آنان رواست تا نماز را به تأخیر اندازند تا رسیدن وقت نماز برایشان روشن شود و یقین به ظهر پیدا کنند به همین صورت کسی که منتظر ظهور امام علیه السلام است و به امامت او چنگ زده است تمام واجبات و فرایض برایش توسعه دارد و با همه خصوصیات از او پذیرفته است و از آن ها خارج نیست پس او پایدار است و کارهایش به حساب خدا گذاشته می شود و غیبت امامش به او زیان نمی رساند.

در دوران غیبت حضرت مهدی علیه السلام به دلیل عدم دسترسی مردم به امام معصوم علیه السلام، آنان موظفند احکام شرعی و وظائف دینی خود را از فقیهان و مجتهدان اخذ نمایند فقها و مجتهدان نیز دستورات دینی را از طریق کتب خدا و احادیث پیشوایان معصوم علیه السلام استنباط می کنند با این حال همه فقها اذعان دارند که اجتهاد انسان را به احکام واقعی نمی رساند.

بر این اساس معنای حدیث این می شود که در دوران غیبت که مردم دسترسی به امام معصوم ندارند تا وقتی اعتقاد به امام زمان علیه السلام داشته باشند و منتظر ظهور آن حضرت باشند در مواردی که واجبات و تکالیف الهی را بر اثر خطای در استنباط به گونه دیگری انجام دهند خداوند متعال اعمال ناقص و اشتباه آنان را به جای اعمال کامل و صحیح می پذیرد و کاستی ها و کمبود های آن را جبران می کند.

ابوبصیر از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود: شما باید برای ظهور قائم علیه السلام آماده باشید، هر چند به تهیه کردن تیری باشد؛ چرا که وقتی خداوند از آمادگی کسی آگاه باشد، امید است که عمر او را طولانی گرداند تا حضرت مهدی علیه السلام را درک کند و از اعوان و انصار او باشد.

معاویه بن عمار از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود:هنگامی که یکی از شما آرزوی (ظهور) حضرت مهدی علیه السلام را می نماید، باید آن را همراه با عافیت آرزو کند و بخواهد؛ چرا که خداوند حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را برای رحمت و عطوفت برانگیخت و قائم علیه السلام را برای انتقام بر می انگیزد.

منابع:
بحارالانوار، 52 / 366 حدیث 146 – غیبه النعمانی
بحارالانوار، 52/ 375 حدیث 176 – کافی
‌بحارالانوار، 52 / 144 حدیث 61