نویسنده : محمد رضا زادهوش

76. خادمى، سیّدحسین
سیّدحسین خادمى اصفهانى (1319ق، اصفهان – 1405ق، اصفهان). از پیش‌گامان نهضت اسلامى در اصفهان. رییس حوزه علمى اصفهان و صاحب حوزه درسى مفصّل در مدرسه صدر بازار. مدفون در رواق دارالسّلام حرم رضوى در مشهد مقدّس.

77. خلخالى، سیّدآقا
سیّدآقا موسوى نجفى خلخالى تهرانى (1324ق، نجف) فرزند آقاسیّدمحمّد. آثار گران‌قدرى در زمینه فقه و اصول از خویش به یادگار نهاده است:
1. شرح عروهالوثقى.
2. تقریرات در اصول.
3. رسالهٌ فى الولایه.

78. خوانسارى، ابوالفضل
شیخ ابوالفضل خوانسارى بیدآبادى (ذى‌حجّه 1334ق، اصفهان -یک‌شنبه 26 رجب 1422ق) فرزند ملاّاحمد بن شیخ محمّدحسین. وى در اصفهان نزد سیّد احمد مقدّس، شیخ هبهاللّه هرندى، میرزا على‌آقا شیرازى، شیخ محمّدحسن عالم نجف‌آبادى و شیخ احمد فیّاض به تحصیل پرداخت. سپس به نجف اشرف عزیمت کرد، و سطوح عالى را از محضر آیت‌اللَّه العظمى خویى و میرزا محمّدباقر زنجانى بهره جست. آن‌گاه در درس خارج آیات عظام، آقا سیّدابوالحسن اصفهانى، آقا ضیاءالدّین عراقى، سیّدابوالقاسم خویى، شیخ محمّدحسین کمپانى، سیّدجمال‌الدّین گلپایگانى، سیّدعبدالهادى شیرازى، سیّدمحسن حکیم، سیّدمحمود شاهرودى، شیخ موسى خوانسارى و شیخ محمّد کاظمینى حاضر شد. شرح منظومه و شوارق را نزد شیخ صدرا بادکوبه‌اى فراگرفت، و از محضر میرزا على آقا قاضى تبریزى نیز بهره برد.
ایشان در بیست و پنج سالگى از مرحوم سیّد و عراقى اجازه اجتهاد، و از شیخ آقا بزرگ تهرانى اجازه روایت دریافت کرد. وى در اثر ابتلا به عارضه ریوى، در قم اقامت گزید، و در آن‌جا ضمن استفاده از محضر درس آیت‌اللَّه بروجردى، به تدریس خارج فقه و شرح منظومه پرداخت. وى در مبارزات سیاسى علیه رژیم شاهنشاهى نیز شرکت داشت، و پس از پیروزى انقلاب اسلامى به فرمان امام خمینى‌قدس سره به امامت جمعه شهر اراک منصوب شد. پیکر ایشان پس از وفات در مسجد بالاسر حضرت معصومه )س( به خاک سپرده شد. آثار ایشان عبارت‌اند از:
1. یک دوره کوتاه «اصول».
2. رساله توضیح‌المسائل که چاپ شده است.
3. الجوهر النّضید فى شرح فروع التّقلید.
4. حاشیه عروهالوثقى.
5. حاشیه کفایهالأصول.
6. حاشیه مکاسب.
7. الحکم الظّاهرى و الواقعى.
8. رساله در «طهاره و صلاه».
9. قاعده الفراغ و التّجاوز.
10. کتابى در جمع احادیث مربوط به مواعظ و فضل و مصائب اهل بیت‌علیهم السّلام.

79. خویى، سیّدعلى‌اصغر
سیّدعلى‌اصغر حسینى صادقى خویى تهرانى (1312ق، خوى) فرزند سیّدمجتبى بن سیّدصادق.

80. خوانسارى، سیّدابوالقاسم
سیّدابوالقاسم خوانسارى (1308ق، خوانسار) فرزند سیّدمحمود بن ابوالقاسم جعفر بن محمّدمهدى. علاوه بر فقه، در ریاض و جبر نیز ید طولایى داشته است.

81. دامغانى، محمّدکاظم
شیخ محمّدکاظم مهدوى دامغانى (1316ق، شمس‌آباد ) فرزند آخوند ملاّعلى‌اکبر. او از محضر مرحوم سیّد به دریافت تصدیق اجتهاد مطلق نائل آمد.

82. دامغانى، نعمت‌اللَّه
شیخ نعمت‌اللَّه دامغانى نجفى (1291ق، دامغان – 1361ق). از شاگردان و خواص مرحوم سیّد بوده است.

83. دزفولى، سیّداسداللَّه
سیّداسداللَّه دزفولى فرزند سیّدمحمّدعلى فیض.

84. دزفولى، محمّدعلى
شیخ محمّد دزفولى فرزند عبدالحسین. مورد توجّه اهالى خوزستان، دزفول و شوشتر بوده است.

85. دستغیب، سیّدعبدالحسین
سیّدعبدالحسین دستغیب شیرازى (1328ق ) فرزند سیّدمحمّدتقى بن هدایت‌اللَّه. از استادان اخلاق، امام جمعه شیراز و دومین شهید محراب.

86. دشتى، احمد
شیخ احمد دشتى نجفى فرزند آخوند ملاّحسن.

87. دولت‌آبادى، ابوالقاسم
حاج شیخ ابوالقاسم دولت‌آبادى اصفهانى (1298ق، دولت‌آباد- ذى‌حجّه 1366ق، اصفهان) فرزند عبّاس. در اصفهان نزد آقا سیّدابوالقاسم دهکردى، میرزا احمد مدرّس، آقا سیّدمحمّدباقر درچه‌اى، میرمحمّدصادق خاتون‌آبادى و آخوند ملاّعبدالکریم گزى تلمّذ کرد. آن‌گاه به نجف اشرف رفت، و نزد میرزا محمّدحسین نایینى، میرزا فتح‌اللَّه شریعت اصفهانى و آخوند ملاّمحمّدکاظم خراسانى به تکمیل تحصیلات خویش پرداخت. او از استادان خویش و نیز آقا سیّدابوالحسن اصفهانى اجازه روایت و اجتهاد دریافت کرد. آن‌گاه به اصفهان بازگشت، و در مدرسه نیم‌آور به تدریس پرداخت. مدفن او در امام‌زاده شاه‌زاده محمود دولت‌آباد است. رسائلى در فقه و اصول دارد، و حاشیه‌اى بر ذخیره المعاد آیت‌اللَّه اصفهانى نوشته که به چاپ رسیده است.

88. دهاقانى، محمّدحسین
شیخ محمّدحسین دهاقانى نجفى متولّد دهاقان .

89. دینورى، کاظم
شیخ کاظم‌آقا دینورى قراچه‌داغى تبریزى فرزند احمد بن محمّد مجتهد از نسل ملاّمحمّد دینورى که در شمار اصحاب امام رضاعلیه السّلام بوده است.

90. رجایى، سیّدمحمّدباقر
سیّدمحمّدباقر موسوى رجایى اصفهانى (1319ق، اصفهان) فرزند سیّدمحمود.

91. روحانى، ابوالقاسم
سیّدابوالقاسم حسینى روحانى قمى فرزند سیّدصادق.

92. روحانى، احمد
سیّداحمد حسینى روحانى قمى فرزند سیّدصادق.

93. روحانى، سیّدمحمود
سیّدمحمود حسینى روحانى (1307ق، قم ) فرزند سیّدصادق.

94. روضاتى، سیّدمحمّدهاشم
سیّدمحمّدهاشم روضاتى (1319ق، اصفهان-1356ق، کوفه) فرزند آقاسیّدجلال‌الدّین بن محمّدمسیح بن محمّدباقر (صاحب روضات‌الجنّات). حلقه اتّصال حوزه علمى اصفهان با حوزه نجف اشرف که متأسّفانه در میان‌سالى در شطّ کوفه غرق شد. حواشى زیادى از او در کتابخانه فرزندش آیت‌اللَّه سیّدمحمّدعلى روضاتى موجود است.

95. رییسى، محمّدتقى
شیخ محمّدتقى رییسى قوچانى (1312ق، قوچان) فرزند حسین. در قوچان به تحصیل علوم روى آورد، سپس به نجف اشرف هجرت کرد و خوشه‌چین محضر مرحوم سیّد شد. پس از تکمیل تحصیلات به مشهد مقدّس آمد، و به تدریس در حوزه علمیه این شهر مشغول شد.

96. زابلى، سیّدرضا
سیّدرضا امین‌الرّعایایى زابلى کرجى (1322ق، زابل) فرزند محمّد. علاوه بر فقه و اصول، در تهذیب نفس و کسب مقامات عرفانى هم کوشیده است.

97. زایردهامى، عبدالمحمّد
شیخ عبدالمحمّد زایردهامى (م1357ق) فرزند حسن. از آثار قلمى او باید به کراسات در فقه و اصول اشاره داشت.

98. زاهدى، عبّاس‌على (112)
شیخ عبّاس‌على زاهدى (م1362ق) فرزند ملاّعلى قاضى.

99. زنجانى، على
شیخ على شمس حائرى زنجانى. در زنجان و قم به تحصیل علوم روى آورد، سپس با هجرت به نجف اشرف در درس مرحوم سیّد شرکت جست.

100. سامت، عبدالرّحیم
شیخ عبدالرّحیم سامت قزوینى (1321ق، قزوین) فرزند حسن. در قزوین و قم به تحصیل مقدّمات و سطوح پرداخت. سپس به نجف اشرف هجرت کرد، و در درس مرحوم سیّد شرکت کرد.

101. سبزوارى، حسین
شیخ حسین فقیه سبزوارى (1309ق، سامرّا) فرزند موسى.

102. سبزوارى، سیّدعبدالأعلى
سیّدعبدالأعلى سبزوارى (1328ق، سبزوار) فرزند سیّدعلى‌رضا. در سبزوار و مشهد به فراگیرى علوم روى آورد. آن‌گاه به نجف اشرف هجرت کرد، و از محضر مرحوم سیّد بهره جست، سپس به تفسیر قرآن کریم و تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. از آثار قلمى او است:
1. حاشیه بر وسیلهالنّجاه مرحوم سیّد.
2. لباب المعارف.
3. افاضهالبارى فى ما ألّفه الحکیم السّبزوارى.

103. سبزوارى، عبدالحکیم
شیخ عبدالحکیم سبزوارى. شاگرد میرزا ابوالحسن جلوه در فلسفه و شاگرد آقاسیّدابوالحسن اصفهانى در فقه و اصول.

104. سجّادى، سیّدیحیى
سیّدیحیى سجّادى تهرانى ( م1370ق) فرزند سیّدمحمّدباقر صدرالعلماء. مدّت کوتاهى از محضر مرحوم سیّد کسب فیض کرده است.

105. سرابى، عبداللَّه
شیخ عبداللَّه سرابى فرزند میرزا على‌اکبر مجتهد. وى پس از تحصیل مقدّمات در تبریز به قم رفت، واز آن‌جا به نجف اشرف هجرت کرد تا در درس مرحوم سیّد شرکت کند.

106. سرابى، سیّدعلى
سیّدعلى سرابى فرزند میرزاآقاسیّدمحمّدحسین.

107. سلطانى، سیّدمحمّدباقر
سیّدمحمّدباقر طباطبایى سلطانى بروجردى قمى (1332ق، بروجرد) فرزند سیّدعلى‌اصغر سلطان‌العلماء بن آقا مهدى. در بروجرد به تحصیلات مقدّماتى روى آورد، آن‌گاه به حوزه قم رفت، و از آن‌جا براى تکمیل تحصیلات به نجف اشرف هجرت کرد و در درس مرحوم سیّد شرکت جست.

108. سیادتى، سیّدحسن
سیّدحسن سیادتى سبزوارى (1299ق، ایزى 23 – رمضان 1385ق، سبزوار). از اقدامات او تأسیس حسینیه در سبزوار است؛ هم‌چنین مدّت‌ها اداره حوزه علمیّه سبزوار را برعهده داشت. وى شانزده سال در حوزه علمى نجف به تحصیل اشتغال داشت، و سرانجام در ماه رمضان 1353ق به دریافت اجازه اجتهاد و روایت از مرحوم سیّد نائل شد. از آثار قلمى او است:
1. وسیله الوصول إلى حقایق الأصول، تقریرات درس خارج اصول مرحوم سیّد.
2. خلل صلاه، تقریرات درس مرحوم سیّد.

109. شاه‌چراغى، سیّدمحمّدحسین
سیّدمحمّدحسین شاه‌چراغى شیرازى (1320ق، شیراز). در شیراز به تحصیل مقدّمات پرداخت، سپس تحصیلات خود را در قم پى گرفت، و از آن‌جا به نجف اشرف رفت، و در حلقه درس مرحوم سیّد حاضر شد.

110. شاه‌رودى، سیّدجعفر
سیّدجعفر شاه‌رودى تهرانى. پس از تحصیل مقدّمات در شاه‌رود به قم رفت. سپس عازم نجف اشرف شد، و در محضر مرحوم سیّد به علم‌آموزى پرداخت.

111. شاه‌رودى، سیّدحسین
سیّدحسین موسوى شاه‌رودى. وى ازجمله فعالان سیاسى و همراهان امام خمینى‌قدس سره براى برقرارى حکومت اسلامى در ایران به شمار مى‌رود.

112. شاه‌رودى، سیّدحسین
سیّدحسین حسینى شاه‌رودى (م1373ق) فرزند سیّداسماعیل. در شاه‌رود، مشهد و قم به تحصیل علوم اسلامى روى آورد، سپس به نجف اشرف هجرت کرد، و در حلقه درس مرحوم سیّد شرکت جست.

113. شاه‌رودى، سیّدمحمود
سیّدمحمود حسینى شاه‌رودى (1301ق، روستاى آقاعبداللَّه (1394ق) فرزند سیّدعلى. در شاگردى وى نزد سیّد، تشکیک کرده‌اند. ازجمله آثار قلمى او حاشیه بر وسیلهالنّجاه مرحوم سیّد است که در نجف و قم انتشار یافته است.

114. شاه‌عبدالعظیمى، سیّدمحمّدباقر
سیّدمحمّدباقر حسینى شاه‌عبدالعظیمى (1286ق، نجف) فرزند سیّدمحمّدعلىّ بن میرزامحمّد. از خواص شاگردان مرحوم سیّد به شمار مى‌رفته است.

115. شبّر، سیّدقاسم
شهید سیّدقاسم شبّر (1319ق، نجف) فرزند سیّدمحمّد و از احفاد علاّمه سیّدعبداللَّه شبّر. چهل سال نمایندگى مرحوم سیّد را در شهر نعمانیه بر عهده داشت. در نود و سه سالگى به دست ایادى حزب بعثى عراق به شهادت رسید.

پی نوشت :

1. بنگرید به:
حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص128؛
کتابى، سیّدمحمّدباقر، رجال اصفهان، ج1، صص528 – 527 ، 237 ، 121.
2 . بنگرید به:
شریف رازى، محمّدتقى، گنجینه دانشمندان، ج4، ص441؛
گروه نویسندگان، موسوعه مؤلّفى الامامیّه، ج1، ص97؛
حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص129 – 128.
3. بنگرید به:
امینى، محمّدهادى، معجم رجال الفکر و الأدب، ص35؛
شریف رازى، محمّدتقى، گنجینه دانشمندان، ج2، صص75 – 74؛
مهدوى، سیّدمصلح‌الدّین، اعلام اصفهان، ج1، صص318 – 317.
4 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص129.
5 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص129.
6 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص130.
7 . نام ناحیه‌اى است در دامغان.
8 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص130.
9 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص131 – 130.
10 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص131.
11 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص132 – 131.
12 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص132.
13 . بنگرید به:
مهدوى، سیّدمصلح‌الدّین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص207 – 206؛
همو، مزارات اصفهان، صص269 – 268؛
همو، اعلام اصفهان، ج1، ص340.
14 . نام ناحیه‌اى است در اصفهان.
15 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص133 – 132.
16 . نام ناحیه‌اى است در اصفهان.
17 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص133.
18 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص134.
19 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص135.
20 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص135.
21 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص136.
22 . بنگرید به:
حرزالدّین نجفى، محمّدحسین، معارف الرّجال، ج3، ص264؛
حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص136.
23 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص133.
24 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص137.
25 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص137 – 136.
26 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص138 – 137.
27 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص138.
28 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص138.
29 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص139.
30 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص226 – 225 ، 139.
31 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص140.
32 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص140.
33 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص141 – 140.
34 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص141.
35 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص142.
36. بنگرید به:
شریف رازى، محمّدتقى، گنجینه دانشمندان، ج5، ص315؛
موسوى اصفهانى، سیّدجعفر، حیات جاودانى، صص253 – 250؛
حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص142.
37. نام ناحیه‌اى است در سبزوار.
38 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص143.
39 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص143.
40 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص144 – 143.
41 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص144.
42 . حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص227، 145 – 144.
43 . نام ناحیه‌اى است در شاه‌رود.
44 . موسوى اصفهانى، سیّدجعفر، حیات جاودانى، ص290.
45. حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، ص145.
46. حسینى میبدى، سیّدناصر، سراج‌المعانى، صص146 – 145.