رفیق

•علی (ع) در نامه ی خود به حارث همدانی توصیه کرده است : از رفاقت با کسانی که افکارشان خطا و اعمالشان ناپسند است بر حذر باش. چه آدمی به رویه و روش رفیقش خو می گیرد و با افکار و اعمال وی معتاد می شود.منبع : نهج البلاغه ،نامه ی 69

——————————————————————————————————

•حضرت سجاد (ع) به فرزندش امام باقر(ع) فرموده است : از رفاقت با احمق پرهیز کن، چه او اراده می کند به نفع تو قدمی بر دارد ولی بر اثر حمق و نافهمی مایه ی زیان و ضررت می شود.منبع : وسائل 3 ،ص205

——————————————————————————————————

• امام صادق (ع) فرموده اند: رفقای صمیمی که همانند برادر به آدمی وابسته و نزدیک هستند سه قسم اند. اول کسی که مانند غذا از لوازم ضروری زندگی به حساب می آید و در همه ی حالات ، آدمی به وی نیاز دارد او رفیق عاقل است. دوم کسی که وجود او برای انسان به منزله ی یک بیماری مزاحم و رنج آور است و او رفیق احمق است. سوم ، رفیقی است که وجود نافعش به منزله ی داروی شفا بخش و ضدّ بیماری است و او رفیق لبیب یعنی روشنفکر بسیارعاقل لاست.منبع : تحف العقول ،ص323

——————————————————————————————————

•علی (ع) فرموده اند: کسیکه رفیق احمق دارد همواره دررنج و ناراحتی است.منبع : غهرست غرر،ص 83

——————————————————————————————————

شناسایی رفیق

•رسول اکرم (ص) فرموده اند : روش آدمی بر طبق مذهب و سیره یدوست صمیمی ورفیق دلبندش خواهد بود.

منبع : وسائل4، ص207

——————————————————————————————————

•حضرت سلیمان فرموده است: درباره ی کسی به نیکی یا بدی قضاوت نکنید تا رفقایش را ببینید، چه آنکه آدمی از امثال و اقرانش شناخته می شود و به صفات همنشینان و دوستان صمیمیش توصیف می گردد.منبع : مستدرک 2 ،ص62

——————————————————————————————————

•علی (ع) فرموده اند: پیوند دوستی را با برادران دینی خود محکم سازید که آنان ذخائر دنیا و آخرت هستند. مگر نشنیده اید که خداوند در قرآن شریف به تأثّر گمراهان در قیامت اشاره کرده که می گویند در این روز سخت نه شفیعی داریم نه دوستی که در کارمان همّت گمارد.منبع : مستدرک 2 ،ص62

——————————————————————————————————

•امام صادق (ع) فرموده اند: کسیکه با رفیق بد همنشین شود سالم نمی ماند و سرانجام به ناپاکی آلوده می شود.منبع : مستدرک2 ،ص65

——————————————————————————————————

•علی (ع) فرموده اند: مانعی ندارد که با فرد عاقل و خردمندی که دارای طبع و کرامت اخلاق نیست رفاقت نمایی ولی مراقب باش که دربرخوردهای دوستانه تنها از فکر روشنش استفاده کنی و به دنائت و پستی اخلاقش متخلّق نگردی.منبع : وسائل 3، ص203

——————————————————————————————————

•علی (ع) فرموده اند: کسیکه روزی برای فضیلتی که در تو نیست به دروغ مدحت گوید سزاوار است روز دیگر برای صفت بدی که از آن منزّهی مذمتت کند.منبع : مستدرک 2، ص65

——————————————————————————————————

•علی (ع) فرموده اند: با چاپلوس رفاقت مکن که او با چرب زبانی تو را اغفال می کند ، کار ناروای خود را در نظرت زیبا می نماید و دوست دارد که تو نیز مانند وی باشی.منبع : غررالحکم ،ص811

——————————————————————————————————

•امام صادق (ع) فرموده اند: از رفاقت و همبستگی سه گروه بر حذر باش. خائن ،ستمکار و سخن چین. کسی که روزی به نفع تو خیانت می کند روز دیگر به ضرر تو خیانت خواهد کرد ،کسیکه برای تو به دیگری ستم می نماید طولی نمی کشد که به شخص تو ستم می کد و کسی که از دیگران نزد تو نمّامی می کند عنقریب از تو نزد دیگران نمّامی خواهد کرد. (نمّامی = سخن چینی)منبع : تحف العقول ، ص316

——————————————————————————————————

•رسول اکرم (ص) فرموده اند : شایسته ترین مردم برای بدنامی و ننگ اجتماعی کسانی هستند که با بدنامان رفیق می شوند و با آنان مجالست می نمایند.منبع : مستدرک 2 ،نامه ی 31

——————————————————————————————————

•علی (ع) در ضمن توصیه نامه ی خود به فرزندش حضرت مجتبی (ع) فرموده است : به اتکاء روابط دوستانه و رفاقت صمیمانه ، حقّ برادرت را ضایع مکن چه درزمینه ی تضییع حقوق، روابط دوستی نابود می شود و آنکس که حقّش را تباه ساختی برای تو برادر نخواهد بود.منبع : نهج البلاغه ، نامه ی 31

——————————————————————————————————

•علی (ع) فرموده اند: کسی که دوست پاک ضمیر خود را که برای خدا با وی پیوند دوستی داشته از دست بدهد مثل این است که شریف ترین اعضاء بدن خود را از دست داده است.منبع : غررالحکم ، ص723

——————————————————————————————————

•علی (ع) در ضمن وصایای خود به حضرت مجتبی فرموده اند : از مراکز بد نام بپرهیز ، از مجالسی که مورد سوء ظن است دوری کن و بدانکه رفیق بد ، دوست خود را فریب می دهد و میل او را به کارهای ناپسند تحریک می کند و سرانجام آلوده اش می سازد.منبع : بحار جلد 23،ص55

——————————————————————————————————

•حضرت امام حسن عسکری (ع) فرموده اند : دوست شخص نادان همواره در زحمت و ناراحتی است.منبع : بحار 17،ص217