حال که «فضیلت ازدواج»، و «زمان ازدواج»، «فایده های تسریع و زیانهای تأخیر در ازدواج»، «مشکلات و موانع ازدواج و راه حلهای آ«» و «معیارهای انتاب همسر» را دانستیم و –به یاری خدا- تصمیم به ازدواج گرفتیم، چگونه باید اقدام کنیم؟ اکنون که «معیارها» را به دست آوردیم، از چه راهی همسری مطابق این معیارها بیابیم و تشخیص دهیم که معیارها و مشخصات مورد نظر ما تأمین است؟ خلاصه: پس از دانستن «مسائل تئوری»، اینک «راه عملی» می خواهیم. این راه را چگونه باید پیمود؟
جواب: هنگامی که «معیار و ملاک» در دست انسان باشد و بداند که چه می خواهد، «پیمودن راه» چندان دشوار نیست (هرچند که دقیق است و دقت می طلبد). مانند «مسافری هدفدار» که می داند «مقصدش» کجاست و «منظورش» چیست؛ اما چنین مسافری، باید «نقشه ی راهنما» داشته باشد تا بتواند به سلامت به مقصد و منظور خود برسد.

گزینش
همانگونه که برای سپردن مسؤولیتهای گوناگون به افراد، معیارهایی را مطابق هر مسؤولیت معین می کنند، آنگاه افرادی را برابر آن معیارها و ملاکها «گزینش» می نمایند؛ برای سپردن « مسؤولیت همسری» به افراد نیز باید آنان را مطابق این مسؤولیت بزرگ، با معیارهای مخصوص آن، «گزینش» کرد (چه دختر و چه پسر). این گزینش، نقش بسیار مهمی در زندگی آینده ی هر دو خواهد داشت.

شناخت کامل
دختر و پسر، باید نسبت به فردی که می خواهند به همسری برگزینند، «شناخت کامل و همه جانبه» داشته باشند. تحصیل این شناخت، از ضروریات حتمی است. به هیچ وجهی صلاح نیست که انسان، نسبت به کسی که ی خواهد یک عمر با او زندگی کند و او را در همه چیز خود شریک گرداند و سرنوشتش را با او گره بزند و او را محرمترین و نزدیکترین فرد به خود قرار دهد و با او «پیمانی جاودانه» ببندد، شناخت کافی نداشته باشد. «بی گدار به آب زدن» در این وادی، نوعی «خودکشی روانی است»، که هیچ انسان عاقل و فهمیده ای به آن اقدام نمی کند.
پس از انتخاب عقیده و مکتب، هیچ تصمیم و انتخابی – در طول حیات انسان – به اهمیت و بزرگی این انتخاب نیست. بعد از پیامبران و رهبران الهی، هیچ کس به اندازه ی همسر در سرنوشت انسان، نقش و تأثیر ندارد (نقش و تأثیر پدر و مادر، بیشتر به قبل از ازدواج مربوط می شود و بحث ما، در اینجا مربوط به بعد از ازدواج است). انسان حیران می ماند که این «اهمیت» را با چه لفظ و بیانی توضیح دهد! اینجانب معتقدم: وسعت و اهمیت نقش همسر در سرنوشت انسان و لزوم دقت در انتخاب همسر را نمی توان آ« گونه که باید باید و شاید توصیف کرد و هرچه در این باره گفته ونوشته شود، باز حق طلب ادا نمی شود. حتی ممکن است همسران، در «میدان عمل» نیز آن گونه که باید، نقش و تأثیر یکدیگر را بر سرنوشت خود، درک و احساس تنکنند (بخاطره تدریجی بودن تأثیر و تأثر) اما تأثیر و تأثر به طور مداوم و مستمر، کار خود را می کند.
«عالم زناشویی» حقیقتا عالمی است عجیب، پر رمز و راز، حیرت انگیز و حکیمانه!