اصول برقراری ارتباط سالم بین زن و شوهر

مردی کم‌کم نسبت به همسرش علاقه‌اش را از دست می‌دهد و این موجب جدایی آنها می‌شود. وقتی به روند ارتباطات آنها طی ازدواج نگاه می‌کنید، می‌بینید زمان‌هایی بوده است که زن می‌خواسته درباره چیزهایی صحبت کند اما مرد سعی در حل مشکلات او داشته است، و هر دو بحث را بی‌نتیجه رها کرده‌اند. آن مرد متوجه نبوده است که زن‌ها گاهی دوست دارند فقط درباره مشکلات‌شان صحبت کنند و همان موقع قصد حل کردن آن را ندارند. وقتی مردی سعی در حل مشکل می‌کند و موفق نمی‌شود، خیلی زود دست از گوش کردن به حرف‌های همسرش برمی‌دارد، در حالی که زن هنوز دوست دارد درباره مشکلش صحبت کند. این طریقه ارتباطی به طور کامل بیهوده و بی‌نتیجه است و به هیچ وجه سبب صمیمیت نمی‌شود.
هرچه زنان احساس استقلال و آزادی بیشتری بکنند، کمتر نیاز به مردی پیدا می‌کنند که صرفا یک حامی‌خوب باشد. به همین ترتیب، نیازهای دیگری روی کار می‌آیند: نیاز به عشق، صمیمیت و ارتباط. در گذشته، عمدتا کار مرد این بود که از خانه بیرون برود و به خاطر خانواده‌اش بجنگد و حتی از جانش نیز برای خانواده‌اش بگذرد، خانواده نیز به این نیاز داشت و آن را تقدیر می‌کرد. اما این چیزی نیست که زن‌های امروزی از همسران‌شان توقع دارند. آنها می‌خواهند امیدها، آرزوها و دنیای درونی‌شان را با آنها تقسیم کنند. می‌خواهند که کارهایشان را با هم و درکنار هم انجام دهند. برای این توقعات، به سطح بالاتری از صمیمیت نیاز داریم که هنوز خیلی از ما یاد نگرفته‌ایم که چطور آن را به دست آوریم.
در گذشته عشق نوعی وظیفه و الزام بود اما این روزها عشق چیزی در قلب است، یک شور و شوق و میل به فرد مقابل است. احساسی جادویی است. اگر دقت کنید که مردها بعد از ترک یک زن یا نارضایتی در یک رابطه چه احساسی دارند، ممکن است ببینید که در ظاهر بگویند «اَه خیلی غر می‌زد» اما احساس قلبی‌شان این بوده است که «دیگر نمی‌توانستم او را خوشبخت کنم.»

توجه بیشتر، رابطه بهتر

زن نیاز دارد که توجه و محبت شوهر را لحظه به لحظه احساس کند. هنگامی که زن احساس کند پراهمیت‌ترین فرد در زندگی شوهرش است، این مساله موجب شکوفایی زن شده و جذابیت او را نزد همسرش روز به روز بیشتر می‌کند. ضرورت دیگر، رمانتیک و احساسی بودن است، حتی اگر دوست نداشته باشید. مردها فکر می‌کنند که این کارها فقط برای دوران نامزدی است، پس از ازدواج، بیشتر مردها دست از این کارها می‌‌کشند. اما باید به یاد داشته باشند که همین چیزها است که عشق می‌آورد. اگر می‌خواهید رابطه‌تان دوام داشته باشد و روز به روز بهتر شود، باید همان کارهایی را که در دوران نامزدی می‌کردید پس از ازدواج هم ادامه دهید.

خانم‌ها هم مسوولند

همه تقصیرها گردن مردها نیست. اگر شوهری دیگر بعد از ازدواج برای زنش گل نمی‌خرد، شاید به این دلیل است که او هم دیگر شوهرش را حتی برای انجام کارهای خیلی کوچک تعریف و تحسین نمی‌کند و به جای تمجید شروع به گوشزد کردن خطاها و کمبودها و شکست‌هایش می‌کند. همین موجب می‌شود که عشق در رابطه از بین برود. توصیه اکید به خانم‌ها این است که کوچک‌ترین موفقیت‌های همسران‌شان را جشن بگیرند، پیوسته آنها را تشویق و ترغیب کنند و شکست‌هایشان را به رخ آنها نکشند. اما تنها گوش دادن برای مرد می‌تواند بسیار دشوار باشد، به خصوص درباره مسایل مربوط به طلاق، چون خیلی چیزهایی که از زبان همسرش می‌شنود ممکن است ناراحت‌کننده باشد. چطور می‌تواند بدون ناراحت شدن به گوش دادن ادامه دهد؟ کاری که زن می‌تواند در این موقعیت انجام دهد، این است که بگوید: «می‌دانم که شنیدن این حرف ممکن است برایت ناراحت‌کننده باشد و این‌طور به نظر می‌رسد که می‌خواهم تو را سرزنش کنم اما فقط می‌خواهم احساساتم را بیان کنم. چون بعد از آن احساس بهتری خواهم داشت.» این حرف‌ها همیشه کمک کننده خواهد بود. یا می‌تواند بگوید: «لازم نیست کاری درباره این مساله انجام دهی، من فقط می‌خواهم حرف‌ها و احساساتم را با تو درمیان بگذارم.»
باید رابطه‌هایتان را بدون قضاوت ناعادلانه دوباره بررسی کنید. این همان بخشیدن است. بخشیدن، راه رفتن به سمت ارتباطات تازه است. بعضی افراد با مشاوره و صحبت کردن با دیگران بهبود می‌یابند. هرکاری که می‌کنید، نباید بگذارید این دردها درونتان باقی بماند، باید به صورتی آنها را بیرون بریزید.

شنونده خوبی باشید

برای آنکه شنونده خوبی باشید، هنگامی‌که به سخنان دیگران گوش می‌دهید، به نکات ذیل دقت کنید: تمام توجه‌تان را به سوی او معطوف کنید و به خوبی به سخنانش گوش دهید. او را تشویق کنید تا آزاد و راحت صحبت کند. درباره پاسخی که می‌خواهید بدهید یا کاری که قرار است بعدها انجام دهید، برنامه‌ریزی نکنید. سخنان او را قطع نکنید. به سرعت با سخنان وی موافقت یا مخالفت نکنید. خود را با کار دیگری سرگرم نکنید. برای آنکه به او نشان دهید در حال گوش دادن به سخنانش هستید از کلماتی مانند «بله» و عبارات کوتاهی مانند: «می‌فهمم»، «و بعد» یا «ادامه دهید» استفاده کنید. فراموش نکنید که خوب گوش کردن به دیگران، احترام گذاشتن به آنهاست. به شخص یا به جای دیگری نگاه نکنید. به رویا هم فرو نروید.

حرف آخر

هرگاه صحبت از «سخن گفتن» و «گوش دادن» به میان می‌آید ، این تصور در ذهن تداعی می‌شود که آنچه مهارت است «سخن گفتن» است نه «گوش دادن» و به همین دلیل بشر بیش از آنکه به مهارت «گوش کردن» توجه داشته باشد، به تقویت مهارت «سخن گفتن» خود پرداخته است، در حالی که گوش دادن و سخن گفتن ، در واقع عمل متقابل یکدیگر بوده و میزان و چگونگی هر یک به میزان و چگونگی دیگری وابسته است.
منبع: www, salamat,com