حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:

ما جَعَلَ اللهُ لأحَدٍ بَعدَ غدیرِ خُمٍّ مِن حُجَّهٍ وَ لاعُذرٍ؛
خداوند پس از «غدیر خم» برای هیچ کس حجّت و عذر و بهانه ای قرار نداده است. (و غدیر خم روز اتمام حجت خدا بر همگان است).
نهج الحیاه، ص 42
شرح حدیث:

نظام اسلامی و رهبری دینی بر مبنای «شایسته سالاری» است.

امامت امیرالمؤمنین علیه السّلام که از سوی خداوند قرار داده شده است، به خاطر فضایل و کمالات و علم و ایمان و لیاقت های آن حضرت برای جانشینی پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بود.

پیامبر در طول بیست و سه سال دعوت، بارها شایستگی علی علیه السّلام را برای امامت بیان کرده بود، آن هم با تعبیرهای مختلف. او را «امام»، «خلیفه»، «وصیّ»، «هادی»، «امین»، «ولیّ»، «مولا» و «سرور هر زن و مرد مسلمان» معرفی کرده بود.

امّا… حادثه ی غدیر، روشن ترین شیوه و مؤثرترین اعلان عمومی بود که آن حضرت در جمع بیش از صد هزار مسلمان که از حج بر می گشتند، در منطقه ی «غدیر خم» به فرمان خداوند علی علیه السّلام را به جانشینی خود و به پیشوایی مردم معرفی و تعیین کرد.

این کار به فرمان خدا صورت گرفت.

آیه ی قرآن نازل شد و آن روز را روز اکمال دین و اتمام نعمت نام نهاد.

همه، سخنان پیامبر را که فرمود: «مَن کُنتُ مَولاه فَهذا علیٌّ مَولاه» به روشنی شنیدند، به فرمان پیامبر، به خیمه ی علی علیه السّلام آمدند، و با او به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام دادند و تبریک و تهنیت گفتند.

دیگر برای هیچ کس هیچ عذر و بهانه ای باقی نماند.

منبع: حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه (علیها السّلام)، جواد محدثی