سرنوشت شوم
داستان کربلا دو طرف داشت. داستان شهادت امام حسین (ع) و یارانش و اسارت همراهان این بزرگوار سالیان سال است که نور مجالس شیعیان است و هنوز هم میلیون‌ها شیعه عزادار این واقعه تأسف‌بار هستند. اما در طرف دیگر این جنگ افراد زیادی بودند که در اصل مسببان این فاجعه غم‌انگیز بودند. با دنبال کردن سرنوشت این افراد می‌بینیم که هیچ کدام از این افراد حتی در دنیا هم به جایگاه مناسبی نرسیدند و روی خوش زندگی را ندیدند.
این در حالی است که عذاب جهنم آن‌ها را در بر گرفته است و در دنیای آخرت همگی از عذاب دردناکی که خداوند برای آن‌ها محیا کرده است رنج می‌کشند. در این میان و در کتاب‌های تاریخی با اسم‌هایی روبرو می‌شویم که جزو قاتلین امام حسین (ع) بوده‌اند و سرنوشت آن‌ها نیز در بین صفحات کتاب تاریخ مانده‌اند. منظور از قاتلین امام حسین در این متن افرادی نیستند که به جان امام حسین (ع) را گرفته‌اند، بلکه این نام مربوط به افرادی است که در جریان به شهادت رساندن امام حسین و یاران گرانقدر ایشان نقش‌های اساسی و کلیدی داشته‌اند. سرنوشت چند نمونه از این افراد نام آشنا را بررسی می‌کنیم.
قاتلین امام حسین (ع) چه کسانی بودند؟
یزید بن معاویه
تاریخ تشیع با شفافیت تمام یزید بن معاویه را عامل اصلی شهادت امام حسین و یارانش می‌داند. یکی از جنایت‌های او این بود که زمانی که پس از جنگ سر مبارک امام حسین را نزد او آوردند با چوب خیزران به لب و دندان‌های حضرت زد.
یزید ملعون که در پی شکار از سربازانش دور شده بود با یک صحرا نشین ملاقات کرد. او خودش را به مرد صحرا نشین معرفی کرد تا مورد احترام واقع شود. مرد که با شنیدن نام یزید بن معاویه خشمگین شد شمشیر خود را به سمت او فرود آورد، اما به اسب برخورد کرد و یزید آنقدر بر زمین کشیده شد که در نهایت زندگی پر از ننگ و کثیفی که داشت به اتمام رسید و هلاک شد.
عبیدالله بن زیاد
عبید الله بن زیاد در قتل مسلم بن عقیل نقش بسیار مهمی داشت و قبل از رسیدن امام حسین به کربلا سپاهیان خود را به سوی حضرت روانه کرد. بسیاری از اتفاقات دردناک واقعه خونین عاشورا از کار‌هایی که عبید الله بن زیاد انجام داد نشات گرفت و این تنها جنایت‌هایی نبود که او مرتکب شد، بلکه اسارت خاندان امام حسین (ع) پس از ماجرای عاشورا نیز به دست او انجام شد. او نیز یکی از قاتلین امام حسین بود که سرنوشتش به هلاکت ختم شد. از آن جایی که مختار در قیامش به دنبال افراد بسیار مهم و تأثیر گذار در قتل امام حسین بود ابراهیم بن مالک اشتر را با سپاهی به جنگ عبید الله بن زیاد فرستاد و اورا در این نبرد به هلاکت رساند.
عمر بن سعد
عمر بن سعد بن ابی وقّاص معروف به عمر سعد و ابن سعد، فرمانده سپاه عبیدالله بن زیاد بود و به عنوان فرمانده سپاه مقابل امام حسین (ع) شمشیر میزد. اولین کسی که به سمت امام حسین و یارانش تیر پرتاب کرد عمر سعد بود و بعد از جنایتی که انجام دادند به یارانش دستور داد با اسب‌های تازه نعل شده به بدن‌های شهدا کربلا بتازند. ابن سعد که به امید حکومت ری چنین جنایت خونینی را انجام داد و یکی از قاتلین امام حسین و یاران او به حساب می‌آید در سال ۶۶ ق. به دست مختار ثقفی کشته شد. شیعیان عمر سعد را به خوبی می‌شناسند، زیرا او در زیارت عاشورا مورد لعن قرار می‌گیرد.
شمر بن ذی الجوشن
شمر بن ذی الجوشن که به نام شمر شهرت دارد از منفورترین شخصیت‌های واقعه عاشورا است. نام شمر در تمام مقتل‌ها ذکر شده است و طبق روایت‌های بسیاری شمر قاتل امام حسین (ع) است و سر حضرت را او جدا کرده است. این شخصیت منفور بعد از به شهادت رساندن حضرت در گودال قتلگاه به سمت امام سجاد (ع) نیز حمله ور می‌شود، اما برخی از افراد حاضر در آن مکان با او مخالفت می‌کنند و جلوی او را می‌گیرند.
شمر نیز مانند بسیاری از قاتلین امام حسین (ع) به دست مختار ثقفی به هلاکت رسید و بدین شکل وجود نحس و کثیفش از دنیا پاک شد.
محمد بن اشعث
محمد بن اشعث از جمله افرادی بود که در دستگیری مسلم بن عقیل نقش داشت. همچنین در روز عاشورا از انتساب امام حسین (ع) به پیامبر اکرم (ص) انکار کرد و امام حسین (ع) او را نفرین کرد. محمد بن اشعث نیز یکی از قاتلین امام حسین (ع) که سرانجام خوبی نداشت. درباره عاقبت او دو نقل هست. بعضی از مورخین معتقدند او در همان روز عاشورا و در کربلا به وسیله نیش عقرب هلاک شد و برخی دیگر بر این باورند که در جنگ با مُصعَب زندگی ننگین و پر جنایتش پایان گرفت.
هانی بن ثبیت حضرمی
او قاتل عبدالله بن علی بن ابی طالب و جعفر بن علی بن ابی طالب است.
در زیارت ناحیه مقدسه می‌خوانیم که هانی بن ثبیت به عنوان کسی که این دو فرزند امام علی (ع) را به قتل رساند مورد لعن و نفرین است. یکی از جنایت‌های این قاتل امام حسین (ع) ربودن لباس‌ها و کمان امام حسین (ع) در روز عاشورا است. همچنین پیرو دستور عمر بن سعد یکی از افرادی بوده که بر پیکر پاک شهدای کربلا تاخت. زندگی ننگین این موجود پلید به دستور مختار ثقفی و در سال ۶۶ ق. به پایان رسید.
حرمله بن کاهل اسدی
حرمله از جنایتکاران نام آشنای روز عاشوراست. نام حرمله در روضه‌های اباعبدالله به عنوان قاتل علی اصغر (ع) ذکر شده است. او یکی از تیراندازان سپاه عمر سعد بود که با تیر سه شعبه خاندان پاک پیامبر (ص) و یاران امام حسین را نشانه می‌گرفت.
او در شهادت حضرت ابالفضل عباس (ع) نیز نقش داشت و سر مبارک ایشان را با خود به کوفه برد. حرمله در جریان قیام مختار، دستگیر شد و به فرمان مختار ثقفی، دست و پایش را قطع کردند و سپس او را در آتش سوزاندند.
منبع: سایت ستاره
