مترجم : ندا نصیری

در زمان های قدیم به دنیا آمدن فرزند درسال اول یا دوم ازدواج، امری طبیعی بود واگر کسی دراین مدت بچه دار نمی شد به او انگ “اجاق کوری “میزدند. ولی امروزه این مساله بر عکس شده واکثر زوج های جوان حاضر نیستند بلافاصله بعد از ازدواج بچه دار شوند. آن ها معتقدند که نیاز دارند بیشتر همدیگر را بشناسند وآمادگی لازم را،چه از لحاظ روحی واز چه از نظر مالی برای بچه دار شدن پیدا کنند وهمین امر باعث می شود که با به دنیا آمدن فرزند بعداز 4-5سال از نظر عاطفی به شدت لطمه بخورند زیرا ناگهان از محیط امن وآرام دو نفره خود وارد جریانی از بی خوابی، بی نظمی، در خانه ماندن و…می شوند ودر این حالت، پدیده حسادت به ویژه حسد ورزی پدر به فرزند پیش می آید وگاهی شدت این قضیه آن قدر زیاد است که از همسر خود می پرسند :”مرا بیشتر دوست داری یا فرزندمان را ؟”
در این مرحله مادر نقش مهمی را دارد. اول از همه رسیدگی به نوزاد ناتوانی که به مادر احتیاج دارد ودوم پدری که نقش پدری که 4-5سال نقش اول زندگی مرد را بازی کرده واکنون با آمدن نوزاد ناچار است پدر مهربانی باشد که خودش بیشتر به همسرش نیاز دارد. البته وجود حس پدری وعلاقه به نوزاد شیرین ودوست داشتنی، تا حد زیادی به مرد کمک می کند تااز این حال درآید. اما هرهمسر باید بداند که مرد زندگی اش در اولویت است وبا محبت ومهربانی به او کمک می کند تا با مسئولیت تازه وشرایط تغییر یافته کنار بیاید وصد البته بهتر است که این اقدامات، پیش از تولد شروع شود تا با آمدن فرزندپدر تا حدی آمادگی لازم را داشته باشد. برخی از رفتارهای غیر قابل پیش بینی پدران پس از تولد اولین فرزند، پرخاشگری دیر آمدن به خانه کار کردن بیش از حد، رفت وآمد با دوستان و…است.
بروز این حسادت پدرانه تا حدی غیر قابل اجتناب است ولی در صورتی که بیش از یک سال طول بکشد، خطرناک می شود ممکن است تیشه به ریشه زندگی خانوادگی بزند یا سردی بیش از حد در روابط را به وجود بیاورد.بهترین کار، حرف زدن دراین مورد است. مادر فداکار مادری نیست که بخواهد تمام کارهای فرزندش را به تنهایی انجام دهد. مشارکت پدر و مهم تر از آن اعتماد به پدردر انجام کارهای نوزاد، هم باعث می شود که ارتباط پدر وفرزند قوی شود وهم مادر فرصتی برای خود وهمسرش بیابد.
با بزرگ شدن کودک، شیرین زبانی های او،منظم شدن ساعت خواب وخوراک و…اوضاع بهتر می شود وپدر و مادر -در صورتی که برنامه ریزی خوبی داشته باشند -می توانند زمان بیشتری را به هم اختصاص دهند. همان گونه که در دنیای کنونی بچه دار شدن نیاز به برنامه ریزی دارد،پیش بینی واقدامات پیشگیرانه عاطفی نیز مستلزم یک برنامه ریزی خوب است.