نویسنده: عذراسادات حکیم

آلبالو دارای طبیعتی سرد است.
ویتامین‌های موجود در این میوه تابستانی A,C,E می‌باشد.
آلبالو دارای املاحی معدنی است که از جمله آنها می‌توان به پتاسیم و آهن، سدیم، روی، مس ومنیزیم اشاره کرد.
آلبالو اعصاب را آرام، اشتها را افزایش و درمان لاغری است.
تشنگی را برطرف و خارش پوستی را از بین می‌برد.
بیماری‌های قلبی، غلظت و فشارخون را کاهش می‌دهد.
بیماری‌های قلبی، غلظت و فشار خون را کاهش می‌دهد.
در پیشگیری و درمان پوسیدگی دندان موثر است.
کلسترول را کاهش، کم خوابی را درمان و از واریس رگ‌ها پیشگیری می‌کند.
قابض است واسهال را از بین می‌برد.
صفرا و سنگ کلیه را از بین می‌برد.
برای کسانی که چربی و مزاج گرمی دارند، مفید است.
آلبالو، وزن را کاهش می‌دهد و کسانی که افزایش وزن دارند برای کاهش وزن، می‌توانند آلبالو بخورند.
آلبالو قدرت باروری مردها را افزایش می‌دهد.
سردرد ودرد مفاصل را کاهش می‌دهد.
در درمان نقرس، روماتیسم و التهاب ورم معده بسیار مفید است.
نارسایی‌های کبد، سوء هاضمه و حالت تهوع را درمان می‌کند.
آلبالو نه تنها نیرو بخش است بلکه خون ساز نیست هست و کم خونی را نیز درمان می‌نماید.
آلبالو ضد عفونی کننده روده است و ورم معده را کاهش می‌دهد.
آلبالو نه تنها چربی خون را پایین می‌آورد، بلکه قند خون را نیز کاهش می‌دهد؛ پس کسانی که بیماری‌های نظیر دیابت دارند از این جهت با خیالی راحت می‌توانند آلبالو بخورند.
همچنین آلبالو ادرارآور است و برای درمان ورم کلیه مفیداست. (1)

پی نوشت ها :

1. خواص میوه‌ها، صفحه 18.
منبع: حکیم، عذراسادات؛ (1388) میوه درمانی با بهره گیری از دستورهای اسلامی، قم، عصر غیبت، چاپ نخست.