ابی ولاد حناط می گوید: از امام صادق علیه السلام درباره ی این سخن خداوند که می فرماید: «و بالوالدین احسانا» به پدر و مادر احسان کنید، پرسیدم: این نیکی چیست؟
حضرت فرمود: احسان این است که با آنها خوب برخورد کنی و به آنان کمک کنی قبل از آنکه درخواست کنند هرچند خودشان هم می توانند حوائج خود را تهیه کنند. (1)
حضرت یعقوب علیه السلام پس از سالهای طولانی که در فراق یوسف گریست، بالاخره دانست که یوسف در مصر است و به مقام ریاست رسیده است، تصمیم گرفت تا به نزد یوسف برای دیدار او برود، کاروان حضرت یعقوب به مصر نزدیک می شد، یوسف فهمید که پدر وارد می شود، به استقبال او آمد.
امام صادق علیه السلام می فرمایند: یعقوب با دیدن یوسف پیاده شد (2) اما یوسف پیاده نشد، همینکه بر پدر سلام کرد، جبرئیل به نزد یوسف آمد و گفت: ای یوسف خداوند متعال به تو می گوید، چه شد که در مقابل بنده ی شایسته ی من پیاده نشدی؟ این مقام و ریاست؟! بازکن کف دست خود را، یوسف کف دست خود را گشود، ناگاه نوری از میان انگشتانش خارج شد، پرسید: این چه بود؟ جبرئیل گفت: (نور پیامبری بود) هرگز از نسل تو پیامبری نخواهد آمد، این مجازات تو بود بخاطر برخورد تو با پدرت یعقوب که در مقابل او پیاده نشدی. (3)

پی نوشت :

1. وسائل الشیعه، ج 15، ص 1204 – اخلاق در خانواده و تربیت فرزند صفحه 91، (سید محمد نجفی یزدی)
2. علل الشرایع باب 47 ح یک از اخلاق در خانواده (همان کتاب صفحه 94)
3. همان منبع حدیث دوم از همان کتاب