با توجه به آیه سَماع قرآن و آیات فراوان دیگر که تلاوت قرآن بر مردم را مطرح میکند، معلوم میگردد که قرائت جهری نه تنها ممنوع نیست بلکه مستحب میباشد و گاه بالاتر، در مقام تبلیغ واجب میشود: «وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ».[1] «یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ ...
دسته بندی های موجود در بخش"قرآن شناسی"
مطالب موجود در بخش "قرآن شناسی"
تداوم و پیوستگی در قرائت قرآن
قال الله تَعالی: «… فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ…».[1] (پس هر چه از قرآن ـ برایتان ـ میسر است ـ هر روز ـ بخوانید). «وَ عَلَیْکَ بِتِلاوَهِ القُرآنِ عَلی کُلِّ حالٍ».[2] از وصایای پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ به علی ـ علیه السّلام ـ (و تلاوت قرآن را در هر شرایطی ملتزم ...
ادب اوّل:طهارت و پاکیزگی
اولین ادب از آداب تلاوت قرآن، طهارت و پاکیزه بودن قاری قرآن است. اگر کسی بخواهد به خطوط قرآن دست بگذارد و یا احتمال میدهد هنگام قرائت قرآن، دستش به خطوط قرآن میرسد لازم است با طهارت باشد. زیرا خداوند در قرآن فرموده است: «لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ»[1] جز پاکان دست بر آن (قرآن) نزنند. ...
ادب دوم: اخلاص در تلاوت قرآن
معنی اخلاص اخلاص در تلاوت به این معناست که خواننده قرآن، از ابتدای قرائت تا انتهای آن فقط رضایت و خشنودی خدا را در نظر بگیرد. اصولاً هر عبادتی وقتی مقبول درگاه الهی است که با خلوص نیّت همراه باشد. امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: «اِنَّمَا الْاَعْمالُ بِالنِّیّاتِ».[1] این گفتار امام ششم ـ ...
ادب سوم: دعا قبل از تلاوت
برای انجام هر کاری آمادگیهایی لازم است و به عبارت دیگر، کارهایی که انسانها انجام میدهند نیاز به زمینه سازی دارد. برای تلاوت قرآن و ورود در فضای قرآن نیز باید آمادگی ایجاد کرد. یکی از راههای این آمادگی «دعا»ست، خصوصاً اگر دعا از زبان امام معصوم ـ علیه السّلام ـ باشد. او میداند که ...
ادب چهارم: استعاذه (پناه بردن به خداوند ، از شیطان)
معنای استعاذه استعاذه در لغت «پناه بردن» و به عبارت دیگر «پناهنده شدن به خدا از شرّ بدیها و شیطان» است. قاری قرآن قبل از تلاوت قرآن از خدای بزرگ در خواست میکند که او را از شرّ شیطان حفظ کند تا قرائتش از روی ریا و خودنمایی نباشد بلکه هنگام خواندن قرآن با حضور ...
ادب پنجم:بَسْمَلَه
«بسمله» مخفّف «بسم الله الرحمن الرحیم» است. «بَسْمَ» اشاره به «بِسْمِ» از عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» است و «لَهْ» اشاره به «الله» مینماید. در زبان عربی، «بَسْمَلَ» یعنی « بسم الله الرّحمن الرّحیم ». مثلاً اگر کسی بگوید «بَسْمَلَ اَحْمَد» معنی آن میشود: احمد بسم الله الرّحمن الرّحیم گفت. بنابراین «بَسْمَلَه» بسم الله الرّحمن ...
ادب ششم:تلاوت قرآن در خانه و مسجد
در هر جا و مکانی ـ به جز اماکنی که قرائت قرآن در آنها سبب توهین به قرآن گردد ـ میتوان قرآن تلاوت کرد و از نظر اسلام مانعی ندارد. در میان اماکن دو مکان برای تلاوت قرآن شرافت بیشتری دارد: خانه و مسجد. این مطلب را از روایاتی که در این زمینه وارد شده ...
ادب هفتم: تلاوت از روی قرآن
یکی از دستورهایی که پیشوایان ما در باب تلاوت قرآن دادهاند خواندن قرآن از روی مصحف است و روی این مسأله تأکید فراوانی کردهاند. چه بسا علت این تأکید، بهره گرفتن از «نورانیّت» قرآن است، تا مسلمانان از قرآن بهره بیشتری ببرند و نورانیّت قرآن در آنان اثر گذارد. قرآن، کتابِ «نور» خداوند بزرگ در ...
ادب هشتم: بلند و آهسته خواندن قرآن
قرآن را آهسته بخوانیم یا بلند، کدامیک بهتر است؟ قبل از هر پاسخی نظر شما عزیزان، به حدیثی از امام پنجم حضرت باقر ـ علیه السّلام ـ جلب میگردد: کسی که «انّا انزلناه»را با صدای بلند بخواند مانند رزمندهای است که با شمشیر (ابزار جنگی) نبرد میکند. و کسی که آن را آهسته میخواند مانند ...
ادب نهم: تلاوت با صدای زیبا
صدای نیکو نعمت خدادادی انسان به طور طبیعی زیباپسند است. برای او هر چیزی که زیبا باشد تحسین برانگیز است. یکی از نعمتهای خدادادی صدای نیکو و زیباست که خداوند به برخی از انسانها عطا کرده است. آوازِ خوش و صدای نیکو سرآمد تمام زیباییهاست. پیامبر خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: ...
ادب دهم: تلاوت با لحن عربی
یکی از آداب مهم تلاوت قرآن، عربی خواندن آن است. چنانکه کسی که زبان مادریش فارسی نیست، هنگامی که فارسی صحبت میکند و لهجه فارسی را خوب نیاموخته است گفتار او مردم پسند نیست. چه بسا رعایت نکردن لهجه فارسی باعث نامفهوم شدن گفتار او شود. همین طور زمانی که ما بخواهیم به یکی از ...