دسته بندی های موجود در بخش"قرآن شناسی"

مطالب موجود در بخش "قرآن شناسی"

جهر و اخفات در قرائت قرآن

جهر و اخفات در قرائت قرآن

با توجه به آیه سَماع قرآن و آیات فراوان دیگر که تلاوت قرآن بر مردم را مطرح می‎کند، معلوم می‎گردد که قرائت جهری نه تنها ممنوع نیست بلکه مستحب می‎باشد و گاه بالاتر، در مقام تبلیغ واجب می‎شود: «وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ».[1] «یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ ...

ادامه مطلب
تداوم و پیوستگی در قرائت قرآن

تداوم و پیوستگی در قرائت قرآن

قال الله تَعالی: «… فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ…».[1] (پس هر چه از قرآن ـ برایتان ـ میسر است ـ هر روز ـ بخوانید). «وَ عَلَیْکَ بِتِلاوَهِ القُرآنِ عَلی کُلِّ حالٍ».[2] از وصایای پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ به علی ـ علیه السّلام ـ (و تلاوت قرآن را در هر شرایطی ملتزم ...

ادامه مطلب
ادب اوّل:طهارت و پاکیزگی

ادب اوّل:طهارت و پاکیزگی

اولین ادب از آداب تلاوت قرآن، طهارت و پاکیزه بودن قاری قرآن است. اگر کسی بخواهد به خطوط قرآن دست بگذارد و یا احتمال می‎دهد هنگام قرائت قرآن، دستش به خطوط قرآن می‎رسد لازم است با طهارت باشد. زیرا خداوند در قرآن فرموده است: «لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ»[1] جز پاکان دست بر آن (قرآن) نزنند. ...

ادامه مطلب
ادب دوم: اخلاص در تلاوت قرآن

ادب دوم: اخلاص در تلاوت قرآن

معنی اخلاص اخلاص در تلاوت به این معناست که خواننده قرآن، از ابتدای قرائت تا انتهای آن فقط رضایت و خشنودی خدا را در نظر بگیرد. اصولاً هر عبادتی وقتی مقبول درگاه الهی است که با خلوص نیّت همراه باشد. امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: «اِنَّمَا الْاَعْمالُ بِالنِّیّاتِ».[1] این گفتار امام ششم ـ ...

ادامه مطلب
ادب سوم: دعا قبل از تلاوت

ادب سوم: دعا قبل از تلاوت

برای انجام هر کاری آمادگی‎هایی لازم است و به عبارت دیگر، کارهایی که انسان‎ها انجام می‎دهند نیاز به زمینه سازی دارد. برای تلاوت قرآن و ورود در فضای قرآن نیز باید آمادگی ایجاد کرد. یکی از راه‎های این آمادگی «دعا»ست، خصوصاً اگر دعا از زبان امام معصوم ـ علیه السّلام ـ باشد. او می‎داند که ...

ادامه مطلب
ادب چهارم: استعاذه (پناه بردن به خداوند ، از شیطان)

ادب چهارم: استعاذه (پناه بردن به خداوند ، از شیطان)

معنای استعاذه استعاذه در لغت «پناه بردن» و به عبارت دیگر «پناهنده شدن به خدا از شرّ بدی‎ها و شیطان» است. قاری قرآن قبل از تلاوت قرآن از خدای بزرگ در خواست می‎کند که او را از شرّ شیطان حفظ کند تا قرائتش از روی ریا و خودنمایی نباشد بلکه هنگام خواندن قرآن با حضور ...

ادامه مطلب
ادب پنجم:بَسْمَلَه

ادب پنجم:بَسْمَلَه

«بسمله» مخفّف «بسم الله الرحمن الرحیم» است. «بَسْمَ» اشاره به «بِسْمِ» از عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» است و «لَهْ» اشاره به «الله» می‎نماید. در زبان عربی، «بَسْمَلَ» یعنی « بسم الله الرّحمن الرّحیم ». مثلاً اگر کسی بگوید «بَسْمَلَ اَحْمَد» معنی آن می‎شود: احمد بسم الله الرّحمن الرّحیم گفت. بنابراین «بَسْمَلَه» بسم الله الرّحمن ...

ادامه مطلب
ادب ششم:تلاوت قرآن در خانه و مسجد

ادب ششم:تلاوت قرآن در خانه و مسجد

در هر جا و مکانی ـ به جز اماکنی که قرائت قرآن در آنها سبب توهین به قرآن گردد ـ می‎توان قرآن تلاوت کرد و از نظر اسلام مانعی ندارد. در میان اماکن دو مکان برای تلاوت قرآن شرافت بیشتری دارد: خانه و مسجد. این مطلب را از روایاتی که در این زمینه وارد شده ...

ادامه مطلب
ادب هفتم: تلاوت از روی قرآن

ادب هفتم: تلاوت از روی قرآن

یکی از دستورهایی که پیشوایان ما در باب تلاوت قرآن داده‎اند خواندن قرآن از روی مصحف است و روی این مسأله تأکید فراوانی کرده‎اند. چه بسا علت این تأکید، بهره‎ گرفتن از «نورانیّت» قرآن است، تا مسلمانان از قرآن بهره بیشتری ببرند و نورانیّت قرآن در آنان اثر گذارد. قرآن، کتابِ «نور» خداوند بزرگ در ...

ادامه مطلب
ادب هشتم: بلند و آهسته خواندن قرآن

ادب هشتم: بلند و آهسته خواندن قرآن

قرآن را آهسته بخوانیم یا بلند، کدامیک بهتر است؟ قبل از هر پاسخی نظر شما عزیزان، به حدیثی از امام پنجم حضرت باقر ـ علیه السّلام ـ جلب می‎گردد: کسی که «انّا انزلناه»را با صدای بلند بخواند مانند رزمنده‎ای است که با شمشیر (ابزار جنگی) نبرد می‎کند. و کسی که آن را آهسته می‎خواند مانند ...

ادامه مطلب
ادب نهم: تلاوت با صدای زیبا

ادب نهم: تلاوت با صدای زیبا

صدای نیکو نعمت خدادادی انسان به طور طبیعی زیباپسند است. برای او هر چیزی که زیبا باشد تحسین برانگیز است. یکی از نعمتهای خدادادی صدای نیکو و زیباست که خداوند به برخی از انسانها عطا کرده است. آوازِ خوش و صدای نیکو سرآمد تمام زیباییهاست. پیامبر خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: ...

ادامه مطلب
ادب دهم: تلاوت با لحن عربی

ادب دهم: تلاوت با لحن عربی

یکی از آداب مهم تلاوت قرآن، عربی خواندن آن است. چنانکه کسی که زبان مادریش فارسی نیست، هنگامی که فارسی صحبت می‎کند و لهجه فارسی را خوب نیاموخته است گفتار او مردم پسند نیست. چه بسا رعایت نکردن لهجه فارسی باعث نامفهوم شدن گفتار او شود. همین طور زمانی که ما بخواهیم به یکی از ...

ادامه مطلب