1- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه
السلام – :
حَدیثی
حَدیثُ أبی، وَ حَدیثُ أبی حَدیثُ جَدی، وَ حَدیثُ جَدّی حَدیثُ الْحُسَیْنِ، وَ
حَدیثُ الْحُسَیْنِ حَدیثُ الْحَسَنِ، وَ حَدیثُ الْحَسَنِ حَدیثُ أمیرِالْمُؤْمِنینَ،
وَ حَدیثُ أمیرَالْمُؤْمِنینَ حَدیثُ رَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه وآله
وسلم)، وَ حَدیثُ رَسُولِ اللهِ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
«بحارالأنوار، ج 2، ص 178، ح 28»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: سخن و حدیث من
همانند سخن پدرم می باشد، و سخن پدرم همچون سخن جدّم، و سخن جدّم نیز مانند
سخن حسین و نیز سخن او با سخن حسن یکی است و سخن حسن همانند سخن امیرالمؤمنین علی
و کلام او از کلام رسول خدا می باشد، که سخن رسول الله به نقل از سخن خداوند
متعال خواهد بود.
2- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : مَنْ حَفِظَ مِنْ شیعَتِنا
أرْبَعینَ حَدیثاً بَعَثَهُ اللهُ یَوْمَ الْقیامَهِ عالِماً فَقیهاً وَلَمْ
یُعَذِّبْهُ.
«أمالی الصدوق، ص 253»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هرکس از شیعیان
ما چهل حدیث را حفظ کند ـ و به آن ها عمل نماید ـ، خداوند او را دانشمندی
فقیه در قیامت محشور می گرداند و عذاب نمی شود.
3- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : قَضاءُ حاجَهِ الْمُؤْمِنِ
أفْضَلُ مِنْ ألْفِ حَجَّه مُتَقَبَّله بِمَناسِکِها، وَ عِتْقِ ألْفِ رَقَبَه
لِوَجْهِ اللهِ، وَ حِمْلانِ ألْفِ فَرَس فی سَبیلِ اللهِ بِسَرْجِها وَ
لَحْمِها.
«أمالی الصدوق، ص 197»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: برآوردن حوائج و
نیازمندی های مؤمن از هزار حجّ مقبول و آزادی هزار بنده و فرستادن هزار اسب
مجهّز در راه خدا، بالاتر و والاتر است.
4- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : أَوَّلُ ما یُحاسَبُ بِهِ
الْعَبْدُ الصَّلاهُ، فَإنْ قُبِلَتْ قُبِلَ سائِرُ عَمَلِهِ، وَ إذا رُدَّتْ،
رُدَّ عَلَیْهِ سائِرُ عَمَلِهِ.
«وسائل الشیعه، ج 4 ص 34 ح 4442»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: اوّلین محاسبه
انسان در پیشگاه خداوند پیرامون نماز است، پس اگر نمازش قبول شود بقیه عبادات و
اعمالش نیز پذیرفته می گردد وگرنه مردود خواهد شد.
5- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إذا فَشَتْ أرْبَعَهٌ ظَهَرَتْ
أرْبَعَهٌ: إذا فَشا الزِّنا کَثُرَتِ الزَّلازِلُ، وَ إذا اُمْسِکَتِ الزَّکاهُ
هَلَکَتِ الْماشِیَهُ، وَ إذا جارَ الْحُکّامُ فِی الْقَضاءِ اُمْسِکَ
الْمَطَرُ مِنَ السَّماءِ، وَ إذا ظَفَرَتِ الذِّمَهُ نُصِرُ الْمُشْرِکُونَ عَلَی
الْمُسْلِمینَ.
«وسائل الشیعه، ج 8 ص 13»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هنگامی که چهار
چیز در جامعه شایع و رایج گردد چهار نوع بلا و گرفتاری پدید آید: چنانچه زنا رایج
گردد زلزله ـ و مرگ ناگهانی ـ فراوان شود. چنانچه زکات و خمسِ اموال پرداخت نشود
حیوانات نابود شود. اگر حاکمان جامعه و قُضات ستم و بی عدالتی نمایند باران ـ
رحمت خداوند ـ نمی بارد. و اگر اهل ذمّه تقویت شوند مشرکین بر مسلمین پیروز
آیند.
6- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : مَنْ عابَ أخاهُ بِعَیْب فَهُوَ
مِنْ أهْلِ النّارِ.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 260، ح 58»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هرکس برادر ـ
ایمانی خود را برچسبی بزند و او ـ را متّهم کند از اهل آتش خواهد بود.
7- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : الصَّمْتُ کَنْزٌ وافِرٌ، وَ
زَیْنُ الْحِلْمِ، وَ سَتْرُالْجاهِلِ.
«مستدرک الوسائل، ج 9، ص 16، ح 4»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: سکوت همانند
گنجی پربهاء، زینت بخش حلم و بردباری است; و نیز سکوت، سرپوشی بر آبروی شخص
نادان و جاهل می باشد.
8- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : اِصْحَبْ مَنْ تَتَزَیَّنُ بِهِ،
وَ لا تَصْحَبْ مَنْ یَتَزَّیَنُ لَکَ.
«وسائل الشیعه، ج 11، ص 412»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: با کسی دوستی و
رفت و آمد کن که موجب عزّت و سربلندی تو باشد، و با کسی که می خواهد از تو
بهره ببرد و خودنمائی می کند همدم مباش.
9- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : کَمالُ الْمُؤْمِنِ فی ثَلاثِ
خِصال: الْفِقْهُ فی دینِهِ، وَ الصَّبْرُ عَلَی النّائِبَهِ، وَالتَّقْدیرُ فِی
الْمَعیشَهِ.
«أمالی طوسی، ج 2، ص 279»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: شخصیّت و کمال
مؤمن در سه خصلت است: آشنا بودن به مسائل و احکام دین، صبر در مقابل شداید و
ناملایمات، زندگی او همراه با حساب و کتاب و برنامه ریزی دقیق باشد.
10- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : عَلَیْکُمْ بِإتْیانِ
الْمَساجِدِ، فَإنَّها بُیُوتُ اللهِ فِی الاْءرْضِ، و مَنْ أتاها مُتَطَهّراً
طَهَّرَهُ اللهُ مِنْ ذُنُوبِهِ، وَ کُتِبَ مِنْ زُوّارِهِ.
«وسائل الشیعه، ج 1، ص 380، ح 2»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: بر شما باد به
دخول در مساجد، چون که آن ها خانه خداوند بر روی زمین است; و هر کسی که با
طهارت وارد آن شود خداوند متعال او را از گناهان تطهیر می نماید و در زمره
زیارت کنندگانش محسوب می شوند.
11- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : مَن قالَ بَعْدَ
صَلوهِ الصُّبْحِ قَبْلَ أنْ یَتَکَلَّمَ:
«بِسْمِ
اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ إلاّ بِاللهِ الْعَلی
الْعَظیمِ» یُعیدُها سَبْعَ مَرّات، دَفَعَ اللهُ عَنْهُ سَبْعینَ نَوْعاً مِنْ
أنْواعِ الْبَلاءِ، أهْوَنُهَاالْجُذامُ وَالْبَرَصُ.
«امالی طوسی، ج 2، ص 343»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هر کسی بعد از
نماز صبح پیش از آن که سخنی مطرح کند، هفت مرتبه بگوید:
«بسم الله الرّحمن الرّحیم، لا حول و لا قوّه إلاّ بالله العلیّ العظیم»
خداوند متعال هفتاد نوع بلا از او دور گرداند که ساده ترین آن ها مرض
پیسی و جذام باشد.
12- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : مَنْ تَوَضَّأَ وَ تَمَنْدَلَ
کُتِبَتْ لَهُ حَسَنَهٌ، وَ مَنْ تَوَضَّأَ وَلَمْ یَتَمَنْدَلْ حَتّی یَجُفَّ
وُضُوئُهُ، کُتِبَ لَهُ ثَلاثُونَ حَسَنَهً.
«وسائل الشیعه، ج 1، ص 474، ح 5»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هرکس وضو بگیرد
و با حوله خشک نماید یک حسنه دارد و چنانچه خشک نکند سی حسنه خواهد داشت.
13- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : لاَفْطارُکَ فی مَنْزِلِ أخیکَ
أفْضَلُ مِنْ صِیامِکَ سَبْعینَ ضِعْفاً.
«من لایَحضره الفقیه، ج 2، ص 51، ح 13»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: اگر افطاری
روزه ات را در منزل برادر – مؤمنت -، انجام بدهی ثوابش هفتاد برابر اصل روزه
است.
14- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إذا أفْطَرَ الرَّجُلُ عَلَی
الْماءِ الْفاتِرِ نَقی کَبِدُهُ، وَ غَسَلَ الذُّنُوبَ مِنَ الْقَلْبِ، وَ قَوی
الْبَصَرَ وَالْحَدَقَ.
«وسائل الشیعه، ج 10، ص 157، ح 3»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: چنانچه انسان
روزه خود را با آب جوش افطار نماید کبدش پاک و سالم باقی می ماند، و قلبش از
کدورت ها تمیز و نور چشمش قوی و روشن می گردد.
15- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : مَنْ قَرَءَ الْقُرْآنَ فِی
الْمُصْحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ، وَ خُنِّفَ عَلی والِدَیْهِ وَ إنْ کانا
کافِرَیْنِ.
«وسائل الشیعه، ج 6، ص 204، ح 1»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هر که قرآن شریف
را از روی آن قرائت نماید بر روشنائی چشمش افزوده گردد; و نیز گناهان پدر و مادرش
سبک شود گرچه کافر باشند.
16- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : مَنْ قَرَءَ (قُلْ هُوَاللهُ
أحَدٌ) مَرَّهً واحِدَهً فَکَأنَّما قَرَءَ ثُلْثَ الْقُرآنِ وَ ثُلْثَ التُّوراهِ
وَ ثُلْثَ الاْنْجیلِ وَ ثُلْثَ الزَّبُورِ.
«وسائل الشیعه، ج 6، ص 225، ح 10»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هر که یک مرتبه
سوره توحید را تلاوت نماید، همانند کسی است که یک سوّم قرآن و تورات و انجیل و
زبور را خوانده باشد.
17- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إنَّ لِکُلِّ ثَمَرَه سَمّاً،
فَإذا أتَیْتُمْ بِها فأمسُّوهَاالْماء، وَاغْمِسُوها فِی الْماءِ.
«وسائل الشیعه، ج 25، ص 147، ح 2»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هر نوع میوه و
ثمره ای، مسموم و آغشته به میکرب ها است; هر گاه خواستید از آن ها
استفاده کنید با آب بشوئید.
18- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : عَلَیْکُمْ بِالشَّلْجَمِ،
فَکُلُوهُ وَأدیمُوا أکْلَهُ، وَاکْتُمُوهُ إلاّ عَنْ أهْلِهِ، فَما مِنْ أحَد
إلاّ وَ بِهِ عِرْقٌ مِنَ الْجُذامِ، فَأذیبُوهُ بِأکْلِهِ.
«وسائل الشیعه، ج 25، ص 208، ح 4»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: شلغم را اهمیّت
دهید و مرتّب آن را میل نمائید و آن را به مخالفین معرّفی نکنید، شلغم رگ جذام را
قطع و نابود می سازد.
19- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : یُسْتَجابُ الدُّعاءُ فی
أرْبَعَهِ مَواطِنَ: فِی الْوِتْرِ، وَ بَعْدَ الْفَجْرِ، وَ بَعْدَالظُّهْرِ، وَ
بَعْدَ الْمَغْرِبِ.
«جامع احادیث الشیعه، ج 5، ص 358، ح 12»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: در چهار وقت دعا
مستجاب خواهد شد: هنگام نماز وِتر، بعد از نماز صبح، بعد از نماز ظهر، بعد از نماز
مغرب.
20- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : مَنْ دَعا لِعَشْرَه مِنْ
إخْوانِهِ الْمَوْتی لَیْلَهَ الْجُمُعَهِ أوْجَبَ اللهُ لَهُ الْجَنَّهَ.
«جامع احادیث الشیعه، ج 6، ص 178، ح 78»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هرکس که در شب
جمعه برای ده نفر از دوستان مؤمن خود که از دنیا رفته اند دعا و طلب مغفرت
نماید، از اهل بهشت قرار خواهد گرفت.
21- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : مِشْطُ الرَّأسِ یَذْهَبُ
بِالْوَباءِ، وَ مِشْطُاللِّحْیَهِ یُشَدِّدُ الاْضْراسَ.
«وسائل الشیعه، ج 2، ص 124، ح 1»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: شانه کردن موی
سر موجب نابودی وَبا ـ و مانع ریزش مو ـ می گردد، و شانه کردن ریش و محاسن
ریشه دندان ها را محکم می نماید.
22- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : أیُّما مُؤْمِن سَئَلَ أخاهُ
الْمُؤْمِنَ حاجَهً وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلی قَضائِها فَرَدَّهُ عَنْها،
سَلَّطَ اللهُ عَلَیْهِ شُجاعاً فی قَبْرِهِ، یَنْهَشُ مِنْ أصابِعِهِ.
«أمالی طوسی، ج 2، ص 278»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: چنانچه مؤمنی از
برادر ایمانیش حاجتی را طلب کند و او بتواند خواسته اش را برآورد و انجام
ندهد، خداوند در قبرش یک افعی بر او مسلّط گرداند که هر لحظه او را آزار رساند.
23- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : وَلَدٌ واحِدٌ یَقْدِمُهُ
الرَّجُلُ، أفْضَلُ مِنْ سَبْعینَ یَبْقُونَ بَعْدَهُ، شاکینَ فِی السِّلاحِ مَعَ
الْقائِمِ (عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریف).
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: اگر انسانی یکی
از فرزندانش را پیش از خود ـ به عالم آخرت ـ بفرستد بهتر از آن است که چندین فرزند
به جای گذارد و در رکاب امام زمان – علیه السلام – با دشمن مبارزه کنند.
24- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إذا بَلَغَکَ عَنْ أخیکَ شَیْیءٌ
فَقالَ لَمْ أقُلْهُ فَاقْبَلْ مِنْهُ، فَإنَّ ذلِکَ تَوْبَهٌ لَهُ. وَ قالَ –
علیه السلام – : إذا بَلَغَکَ عَنْ أخیکَ شَیْیءٌ وَ شَهِدَ أرْبَعُونَ أنَّهُمْ
سَمِعُوهُ مِنْهُ فَقالَ: لَمْ أقُلْهُ، فَاقْبَلْ مِنْهُ.
«مصادقه الاخوان، ص 82»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: چنانچه شنیدی که
برادرت ـ یا دوستت ـ چیزی بر علیه تو گفته است و او تکذیب کرد قبول کن. همچنین
فرمود: اگر چیزی را از برادرت بر علیه خودت شنیدی و نیز چهل نفر شهادت دادند، ولی
او تکذیب کرد و گفت: من نگفته ام، حرف او را بپذیر.
25- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : لا یَکْمُلُ إیمانُ الْعَبْدِ
حَتّی تَکُونَ فیهِ أرْبَعُ خِصال: یَحْسُنُ خُلْقُهُ، وَ سَیْتَخِفُّ نَفْسَهُ،
وَ یُمْسِکُ الْفَضْلَ مِنْ قَوْلِهِ، وَ یُخْرِجَ الْفَضْلَ مِنْ مالِهِ.
«امالی طوسی، ج 1، ص 125»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: ایمان انسان
کامل نمی گردد مگر آن که چهار خصلت در او باشد: اخلاقش نیکو باشد، نفس خود را
سبک شمارد، کنترل سخن داشته باشد، اضافی ثروتش ـ حقّ اللّه و حقّ النّاس ـ را
بپردازد.
26- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : داوُوا
مَرْضاکُمْ بِالصَّدَقَهِ، وَ ادْفَعُوا أبْوابَ الْبَلایا بِالاْسْتِغْفارِ.
«مستدرک الوسائل، ج 7، ص 163، ح 1»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: مریضان خود را
به وسیله پرداخت صدقه مداوا و معالجه نمائید، و بلاها و مشکلات را با استغفار و
توبه دفع کنید.
27- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إنَّ اللهَ فَرَضَ عَلَیْکُمُ
الصَّلَواتِ الْخَمْسِ فی أفْضَلِ السّاعاتِ، فَعَلَیْکُمْ بِالدُّعاءِ فی إدْبارِ
الصَّلَواتِ.
«مستدرک الوسائل، ج 6، ص 431، ح 6»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: خداوند متعال
پنج نماز در بهترین اوقات را بر شما واجب گرداند، پس سعی کنید حوایج و
خواسته های خود را پس از هر نماز با خداوند مطرح و درخواست کنید.
28- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : کُلُوا ما یَقَعُ مِنَ
الْمائِدَهِ فِی الْحَضَرِ، فَإنَّ فیهِ شِفاءٌ مِنْ کُلِّ داء، وَلا تَأکُلُوا
مایَقَعُ مِنْها فِی الصَّحاری.
«مستدرک الوسائل، ج 16، ص 288، ح 1»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هنگام خوردن غذا
در منزل، آنچه که اطراف سفره و ظرف می ریزد جمع کنید و میل نمائید که در
آن ها شفای دردهای درونی است، ولی چنانچه در بیابان سفره انداختید;
اضافه های آن را رها کنید ـ برای جانوران ـ.
29- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : أرْبَعَهٌ مِنْ أخْلاقِ
الاْنْبیاءِ: الْبِرُّ، وَ السَّخاءُ، وَ الصَّبْرُ عَلَی النّائِبَهِ، وَ
الْقِیامُ بِحَقِّ الْمُؤمِنِ.
«أعیان الشّیعه، ج 1، ص 672»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: چهار چیز از
اخلاق پسندیده پیغمبران الهی است: نیکی، سخاوت، صبر و شکیبائی در مصائب و مشکلات،
اجراء حقّ و عدالت بین مؤمنین.
30- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إمْتَحِنُوا شیعتَنا عِنْدَ
ثَلاث: عِنْدَ مَواقیتِ الصَّلاهِ کَیْفَ مُحافَظَتُهُمْ عَلَیْها، وَ عِنْدَ
أسْرارِهِمْ کَیْفَ حِفْظُهُمْ لَها عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلی أمْوالِهِمْ کَیْفَ
مُواساتُهُمْ لاِخْوانِهِمْ فیها.
«وسائل الشیعه، ج 4، ص 112»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: شیعیان و دوستان
ما را در سه مورد آزمایش نمائید: 1 ـ مواقع نماز، چگونه رعایت آن را
می نمایند. 2 ـ اسرار یکدیگر را چگونه فاش و یا نگهداری می کنند. 3 ـ
نسبت به اموال و ثروتشان چگونه به دیگران رسیدگی می کنند و حقوق خود را
می پردازند.
31- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : مَنْ مَلَکَ نَفْسَهُ إذا رَغِبَ،
وَ إذا رَهِبَ، وَ إذَااشْتَهی، وإذا غَضِبَ وَ إذا رَضِی، حَرَّمَ اللهُ جَسَدَهُ
عَلَی النّارِ.
«وسائل الشیعه، ج 15، ص 162، ح 8»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هر که در چهار
موقع، مالک نفس خود باشد: هنگام رفاه و توسعه زندگی، هنگام سختی و تنگ دستی،
هنگام اشتهاء و آرزو و هنگام خشم و غضب; خداوند متعال بر جسم او، آتش را حرام
می گرداند.
32- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إنَّ النَّهارَ إذا جاءَ قالَ:
یَابْنَ آدَم، أعْجِلْ فی یَوْمِکَ هذا خَیْراً، أشْهَدُ لَکَ بِهِ عِنْدَ رَبِّکَ
یَوْمَ الْقیامَهِ، فَإنّی لَمْ آتِکَ فیما مَضی وَلاآتیکَ فیما بَقِی، فَإذا جاءَاللَّیْلُ
قالَ مِثْلُ ذلِکَ.
«وسائل الشیعه، ج 16، ص 93، ح 2»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هنگامی که
روز فرا رسد گوید: تا می توانی در این روز از کارهای خیر انجام بده که من در
قیامت در پیشگاه خداوند شهادت می دهم و بدان که من قبلا در اختیار تو نبودم و
در آینده نیز پیش تو باقی نخواهم ماند، همچنین هنگامی که شب فرارسد چنین زبان حالی
را خواهد داشت.
33- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : یَنْبَغی لِلْمُؤْمِنِ أنْ
یَکُونَ فیهِ ثَمان خِصال: وَقُورٌ عِنْدَ الْهَزاهِزِ، صَبُورٌ عِنْدَ الْبَلاءِ،
شَکُورٌ عِنْدَ الرَّخاءِ، قانِعٌ بِما رَزَقَهُ اللّهُ، لا یَظْلِمُ الاْعْداءَ،
وَ لا یَتَحامَلُ لِلاْصْدِقاءِ، بَدَنُهُ مِنْهُ فی تَعِبٌ، وَ النّاسُ مِنْهُ فی
راحَه.
«الکافی، ج 2، ص 47، ح 1»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: سزاوار است که
هر شخص مؤمن در بردارنده هشت خصلت باشد: هنگام فتنه ها و آشوب ها باوقار
و آرام، هنگام بلاها و آزمایش ها بردبار و صبور، هنگام رفاه و آسایش شکرگزار،
به آنچه خداوند روزیش گردانده قانع باشد. دشمنان و مخالفان را مورد ظلم و اذیّت
قرار ندهد، بر دوستان برنامه ای را تحمیل ننماید، جسمش خسته; ولی دیگران از
او راحت و از هر جهت در آسایش باشند.
34- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : من ماتَ یَوْمَ الْجُمُعَهِ
عارِفاً بِحَقِّنا عُتِقَ مِنَ النّارِ وَ کُتِبَ لَهُ بَرائَهٌ مِنْ عَذابِ
الْقَبْرِ.
«مستدرک الوسائل، ج 6، ص 66، ح 22»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: هرکس که در روز
جمعه فوت نماید و از دنیا برود; و عارف به حقّ ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت
(علیهم السلام) ـ باشد، از آتش سوزان دوزخ آزاد می گردد; و نیز از عذاب شب
اوّل قبر در امان خواهد بود.
35- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إنَّ الرَّجُلَ یَذْنِبُ
الذَّنْبَ فَیَحْرُمُ صَلاهَ اللَّیْلِ، إنَّ الْعَمَلَ السَّیِّیءَ أسْرَعُ
فی صاحِبِهِ مِنَ السِّکینِ فِی اللَّحْمِ.
«الکافی، ج 2، ص 272»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: چه بسا شخصی به
وسیله انجام گناهی از نماز شب محروم گردد، همانا تأثیر گناه در ـ روان ـ انسان
سریع تر از تأثیر چاقو در گوشت است.
36- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : لا تَتَخَلَّلُوا
بِعُودِالرَّیْحانِ وَ لا بِقَضیْبِ الرُّمانِ، فَإنَّهُما یُهَیِّجانِ عِرْقَ
الْجُذامِ.
«أمالی صدوق، ص 321»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: به وسیله چوب
ریحان و چوب انار، دندان های خود را خلال نکنید، زیرا که تحریک کننده عوامل
مرض جذام و پیسی می باشد.
37- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : تَقْلیمُ الأظْفارِ یَوْمَ
الْجُمُعَهِ یُؤمِنُ مِنَ الْجُذامِ وَ الْبَرَصِ وَ الْعَمی، وَ إنْ لَمْ
تَحْتَجْ فَحَکِّها حَکّاً. وَ قالَ – علیه السلام – : أخْذُ الشّارِبِ مِنَ
الْجُمُعَهِ إلَی الْجُمُعَهِ أمانٌ مِنَ الْجُذامِ.
«وسائل الشیعه، ج 7، ص 363»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: کوتاه کردن ناخن ها
در روز جمعه موجب سلامتی از جذام و پیسی و ضعف بینائی چشم خواهد شد و اگر امکان
کوتاه کردن آن نباشد سر آن ها را بتراش. و نیز فرمود: کوتاه کردن سبیل در هر
جمعه سبب ایمنی از مرض جذام می شود.
38- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إذا أوَیْتَ إلی فِراشِکَ
فَانْظُرْ ماسَلَکْتَ فی بَطْنِکَ، وَ ما کَسَبْتَ فی یَوْمِکَ، وَ اذْکُرْ أنَّکَ
مَیِّتٌ، وَ أنَّ لَکَ مَعاداً.
«بحارالأنوار، ج 71، ص 267، ح 17»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: در آن هنگامی که
وارد رختخواب خود می شوی، با خود بیندیش که در آن روز چه نوع خوراکی ها
و آشامیدنی ها از چه راهی به دست آورده ای و میل نموده ای. و در آن
روز چه چیزهائی را چگونه و از چه راهی کسب و تحصیل کرده ای; و در هر حال
متوجّه باش که مرگ تو را می رباید; و سپس در صحرای محشر ـ جهت بررسی گفتار و
کردارت ـ حاضر خواهی شد.
39- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : إنَّ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
إثْنَیْ عَشَرَ ألْفَ عالَم، کُلُّ عالَم مِنْهُمْ أکْبَرُ مِنْ سَبْعِ سَموات وَ
سَبْعِ أرَضینَ، ما یُری عالَمٌ مِنْهُمْ أنّ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عالَماً
غَیْرُهُمْ وَ أنَاالْحُجَّهُ عَلَیْهِمْ.
«بحارالأنوار، ج 27، ص 41، ح 1»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: همانا خداوند
متعال، دوازده هزار جهان آفریده است که هر یک از آن ها نسبت به آسمان ها
و زمین های هفت گانه بزرگ تر می باشد; و من ـ و دیگر ائمّه
دوازده گانه ـ از طرف خداوند بر همه آن ها حجّت و راهنما هستیم.
40- قالَ الإمامُ الصّادقُ – علیه السلام – : حَدیثٌ فی حَلال وَ حَرام
تَأخُذُهُ مِنْ صادِق خَیْرٌ مِنَ الدُّنْیا وَ ما فیها مِنْ ذَهَب وَفِضَّه.
«الإمام الصّادق – علیه السلام -، ص 143»
امام جعفر صادق – علیه السلام – فرمود: سخنی را درباره
مسائل حلال و حرام و احکام دین خدا، از راست گوی مؤمنی دریافت کنی; بهتر و
ارزشمندتر است از تمام دنیا و ثروت های آن.
