نجاست هر چیز از سه راه ثابت می شود:

اول: آنکه خود انسان یقین کندچیزی نجس است و اگر گمان داشته باشد چیزی  نجس است ، لازم نیست از آن اجتناب نماید، بنابراین غذاخوردن در قهوه خانه و مهمان خانه هایی که مردمان لاابالی وکسانی که پاکی  و نجسی را مراعات نمی کنند در آنها غذا می خورند اگر انسان یقین نداشته باشد غذایی راکه برای او آورده اند نجس است، اشکال ندارد.

دوم: آنکه کسی که چیزی در اختیار او است بگوید آن چیز نجس است ، مثلا همسرانسان یا نوکر یا کلفت بگوید ظرف یا

چیز دیگری که در اختیار او است نجس می باشد.

سوم: آنکه دو مرد عادل بگویند چیزی نجس است ، و نیز اگر یک نفرعادل هم بگوید چیزی نجس است، بنابر احتیاط واجب، باید از آن چیز اجتناب کرد.
چیز نجسی که انسان شک دارد پاک شده یا نه نجس است، و چیز پاک را اگرشک کند نجس شده یا نه پاک است، و اگر هم بتواند نجس بودن یا پاک بودن آن را بفهمد لازم نیست وارسی کند

اگر به واسطه ندانستن مسأله، نجس بودن و پاک بودن چیزی  را نداند، مثلانداند عرق جنب از حرام پاک است یا نه، باید مسأله را بپرسد، ولی اگر بااین که مسأله را می داند چیزی را شک کند پاک است یا، نه مثلا شک کند آن چیز خون است یا نه یا نداند که خون پشه است یا خون انسان، پاک می باشد.

چیز نجسی که انسان شک دارد پاک شده یا نه نجس است، و چیز پاک را اگرشک کند نجس شده یا نه پاک است، و اگر هم بتواند نجس بودن یا پاک بودن آن را بفهمد لازم نیست وارسی  کند.

اگر بداند یکی از دو ظرف یا دو لباسی که از هر دوی  آنها استفاده می کند نجس شده و نداند کدام است، باید از هر دو

اجتناب کند، بلکه اگرمثلا نمی داند لباس خودش نجس شده یا لباسی  که هیچ از آن استفاده نمی کند و مال دیگری است باز هم احتیاطآن است که از لباس خودش اجتناب کند اگر چه لازم نیست.