دعاهای وارده
دوازدهم در هر شب بخواند:
اَللّهُمَّ بِرَحْمَتِکَ فِى الصّالِحینَ فَاَدْخِلْنا وَفى
خدایا بوسیله رحمتت ما را در جرگه شایستگان وارد کن و در
عِلِّیّینَ فَارْفَعْنا وِبَکَاْسٍ مِنْ مَعینٍ مِنْ عَیْنٍ سَلْسَبیلٍ فَاسْقِنا وَمِنَ
علیین بهشت بالا بر و جامى از آب خوشگوار چشمه سلسبیل به ما بنوشان و از
الْحُورِ الْعینِ بِرَحْمَتِکَ فَزَوِّجْنا وَمِنَ الْوِلْدانِ الْمُخَلَّدینَ کَاَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ
حوریان بهشتى به رحمت خود به ازدواج ما درآور و از پسران جاویدان که همچون مرواریدانى
مَکْنُونٌ فَاَخْدِمْنا وَمِنْ ثِمارِ الْجَنَّهِ وَلُحُومِ الطَّیْرِ فَاَطْعِمْنا وَ مِنْ
در صدفند به خدمت ما بگمار و از میوه هاى بهشتى و گوشت پرندگان به ما بخوران و از
ثِیابِ السُّنْدُسِ وَالْحَریرِ وَالاِْسْتَبْرَقِ فَاَلْبِسْنا وَلَیْلَهَ الْقَدْرِ وَحَجَّ
جامه هاى زربفت و ابریشم و دیبا به ما بپوشان و بدرک فضیلت شب قدر و حج
بَیْتِکَ الْحرامِ وَقَتْلاً فى سَبیلِکَ فَوَفِّقْ لَنا وَصالِحَ الدُّعاَّءِ وَالْمَسْئَلهِ
خانه کعبه و کشته شدن در راه خود ما را موفق بدار و دعاى شایسته و خواهش ما را
فَاسْتَجِبْ لَنا وَاِذا جَمَعْتَ الاَوَّلینَ وَالا خِرینَ یَوْمَ الْقِیامَهِ فَارْحَمْنا
برآور و چون اولین و آخرین را در روز قیامت گردآوردى در آن هنگام به ما ترحم کن و
وَبَراَّئَهً مِنَ النّارِ فَاکْتُبْ لَنا وَفى جَهَنَّمَ فَلا تَغُلَّنا وَفى عَذابِکَ
منشور رهایى ما را از آتش بر ایمان بنویس و در دوزخ ما را به زنجیر مبند و در شکنجه
وَهَوانِکَ فَلا تَبْتَلِنا وَمِنَ الزَّقُّومِ وَالضَّریعِ فَلا تُطْعِمْنا وَمَعَ
و خواریت ما را مبتلا مکن و از درخت زقوم و ضریع به ما مخوران و با
الشَّیاطینِ فَلا تَجْعَلْنَا وَفِى النّارِ عَلى وُجُوهِنا فَلا تَکْبُبْنا وَمِنْ
شیاطین ما را در یک جا قرار مده و برو در آتش دوزخ ما را مینداز و از
ثِیابِ النّارِ وَسَرابیلِ الْقَطِرانِ فَلا تُلْبِسْنا وَمِنْ کُلِّ سُوَّءٍ یا لا اِلهَ اِلاّ
جامه هاى آتشین و پیراهنهاى آتش زاى قطران (آهن آب شده ) به ما مپوشان و از هر بدى اى خدایى که جز تو معبودى نیست
اَنْتَ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ فَنَجِّنا
به حق کلمه ((لا اله الاّ اءنت )) ما را نجات بخش
سیزدهم از حضرت صادق علیه السلام روایت است که در هر شب ماه رمضان مى خوانى:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ تَجْعَلَ فیما تَقْضى
خدایا از تو خواهم که در قضاء
وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ فِى الاْمْرِ الْحَکیمِ مِنَ الْقَضاَّءِ الَّذى لا
و قدر حتمى و فرمان حکیمانه خود از آن قضایى که برگشت ندارد
یُرَدُّ وَلا یُبَدَّلُ اَنْ تَکْتُبَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ
و تغییرپذیر نیست چنان مقرر دارى که ثبت کنى نام مرا از حاجیان کعبه ات که حجشان قبول شده و سعیشان
الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُکَفَّرِ عَنْ سَیِّئاتِهِمْ وَاَنْ تَجْعَلَ
پذیرفته گردیده و گناهانشان آمرزیده شده و از بدیهاشان صرفنظر گردیده و
فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطیلَ عُمْرى فى خَیْرٍ وَعافِیَهٍ وَتُوَسِّعَ فى
نیز در قضا و قدر خود مقرر دارى که عمر مرا در خوبى و تندرستى طولانى کنى و
رِزْقی َوَتَجْعَلَنى مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدینِکَ وَلا تَسْتَبْدِلْ بى غَیْرى
روزیم توسعه دهى و بگردانى مرا از آن کسانى که بوسیله آنان دینت را یارى کنى و مرا با دیگرى عوض نکنى
چهاردهم در انیس الصّالحین است که در هر شب از شبهاى ماه رمضان بخواند:
اَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَریمِ اَنْ یَنْقَضِىَ عَنّى شَهْرُ رَمَضانَ اَوْ یَطْلُعَ
پناه مى برم به جلال ذات بزرگوارت از اینکه ماه رمضان از من بگذرد یا سپیده دم امشب
الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتى هذِهِ وَلَکَ قِبَلى تَبِعَهٌ اَوْ ذَنْبٌ تُعَذِّبُنى عَلَیْهِ
بزند و هنوز از تو در پیش من بازخواست یا گناهى مانده باشد که مرا بدان عذاب کنى

نماز شبهاى ماه رمضان
پانزدهم شیخ کفعمى در حاشیه بلد الا مین از سیّد بن باقى نقل کرده که فرموده مستحبّ است در هر شب ماه رَمَضان دو رکعت نماز در هر رکعت حمد و توحید سه مرتبه و چون سلام داد بگوید:
سُبْحانَ مَنْ هُوَ حَفیظٌ لا یَغْفُلُ سُبحانَ مَنْ هُوَ رَحیمٌ لا یَعْجَلُ
منزه است آن خداى نگهبانى که غفلت نکند منزه است آن خداى مهربانى که شتاب نکند
سُبْحانَ مَنْ هُوَ قاَّئِمٌ لا یَسْهُو سُبْحانَ مَنْ هُوَ دائِمٌ لا یَلْهُو
منزه است آن خداى پابرجایى که کسى را از یاد نبرد منزه است آن خداى جاویدانى که به چیزى سرگرم نشود
پس بگوید تسبیحات اربع را هفت مرتبه پس بگوید:
سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ یا عَظیمُ اغْفِرْ لِىَ الذَّنْبَ الْعَظیمَ
منزّهى تو منزّهى منزّهى اى خداى بزرگ بیامرز گناهان بزرگم را
پس ده مرتبه صلوات بفرستد بر پیغمبر و آل او علیهم السلام . کسى که این دو رکعت نماز را بجا آورد بیامرزد حق تعالى از براى او هفتاد هزار گناه الخ
شانزدهم در خبر است که هر که در هر شب از ماه رمضان سوره اِنّا فَتَحْنا در نماز مستحبّى بخواند آن سال محفوظ بماند .

کیفیت هزار رکعت نماز
و بدانکه از اعمالى که در شبهاى ماه رمضان مستحب است بجا آورده شود هزار رکعت نماز است در مجموع این ماه که مشایخ و اعاظم علماء در کتب خود که در فقه یا عبادات نوشته اند به آن اشاره نموده اند و اما کیفیّت بجا آوردن آن پس احادیث در باب آن مختلف است و آنچه موافق روایت ابن ابى قرّه است از حضرت جوادعلیه السلام و مختار شیخ مفید در کتاب غریّه و اشراف بلکه مختار مشهور است آنست که در دهه اوّل و دهه دویّم ماه رمضان در هر شبى بیست رکعت خوانده شود هر دو رکعت به یک سلام به این طریق که هشت رکعت آن را بعد از نماز مغرب بخواند و دوازده رکعت دیگر را بعد از نماز عشاء و در دهه آخر در هر شب سى رکعت بخواند باز هشت رکعت آن را بعد از نماز مغرب و بیست و دو رکعت دیگر را بعد از نماز عشاء و مجموع این نمازها هفتصد رکعت مى شود و باقیمانده را که سیصد رکعت است در شبهاى قدر بخواند یعنى شب نوزدهم صد رکعت و شب بیست و یکم صد رکعت و شب بیست و سیّم صد رکعت پس مجموع هزار رکعت شود و به ترتیب دیگر نیز وارد شده و تفصیل کلام در جاى دیگر است و این مقام را گنجایش بسط نیست و امید که اهل خیر در عمل به این هزار رکعت نماز مسامحه و سهل انگارى نکرده از فیض آن خود را بهره مند نمایند و روایت شده که مى خوانى بعد از هر دو رکعت از نافله هاى ماه رمضان
اَللّهُمَّ اجْعَلْ فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ وَفیما تَفْرُقُ
خدایا مقرر دار در آن قضا و قدر حتمى و در آنچه جدا کنى
مِنَ الاْمْرِ الْحَکیمِ فى لَیْلَهِ الْقَدْرِ اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ
از دستور حکیمانه ات در شب قدر که مرا از حاجیان خانه
الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنوُبُهُمْ وَاَسْئَلُکَ
محترم کعبه ات قرار دهى آنان که حجشان قبول و کوششان پذیرفته و گناهانشان آمرزیده شده و از تو خواهم
اَنْتُطیلَ عُمْرى فى طاعَتِکَ وَتُوَسِّعَ لى فى رِزْقى یااَرْحَمَالرّاحِمینَ
که عمرم را در اطاعت خود طولانى گردانى و در روزیم وسعت دهى اى مهربانترین مهربانان

اعمال سحرهاى ماه رمضان
قسم سوّم در اعمال سحرهاى ماه مبارک رمضان است و آن چند امر است :
اوّل سُحُور خوردن و ترک نکند سحور را اگر چه به یک دانه خرماى زبون یا شربت آب باشد و بهترین سُحُورها سَویق یعنى قاوُت و خرما است و وارد شده که حق تعالى و ملائکه صلوات مى فرستد بر آنها که استغفار مى کنند در سَحَرها و سُحُور مى خورند .
دوّم سوره اِنّا انْزَلناهُ در وقت سحور بخواند که هر که این سوره مبارکه را در وقت افطار کردن و سُحور بخواند در مابین این دو وقت ثواب کسى داشته باشد که در راه خدا در خون خود بغلطد .

دعاى سحر معروف
سوّم بخواند دعاى عظیم الشأنى راکه ازحضرت امام رضاعلیه السلام نقل شده که فرموده این دعایى است که حضرت امام محمد باقرعلیه السلام در سحرهاى ماه رمضان مى خواندند :
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ بَهاَّئِکَ
خدایا از تو خواهم به درخشنده ترین مراتب
بِاَبْهاهُ وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِىُّ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِبَهاَّئِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى
درخشندگیت با اینکه تمام مراتب آن درخشنده است خدایا درخواست کنم به همه مراتب درخشندگیت خدایا از
اَسْئَلُکَ مِنْ جَمالِکَ بِاَجْمَلِهِ وَکُلُّ جَمالِکَ جَمیلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
تو خواهم به زیباترین مراتب جمالت با اینکه تمام مراتب جمالت زیبا است خدایا از تو خواهم
بِجَمالِکَ کُلِّهِاَ اللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ جَلالِکَ بِاَجَلِّهِ وَکُلُّ جَلالِکَ
به همه مراتب جمالت خدایا از تو خواهم به باشکوهترین مراتب جلالت با اینکه تمام مراتب جلال تو
جَلیلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِجَلالِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ
باشکوه است خدایا از تو خواهم به همه مراتب جلالت خدایا از تو خواهم به
عَظَمَتِکَ بِاَعْظَمِها وَکُلُّ عَظَمَتِکَ عَظَیمَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
بزرگترین مرتبه عظمتت با اینکه تمام مراتب عظمتت بزرگ است خدایا از تو خواهم
بِعَظَمَتِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسَئَلُکَ مِنْ نُورِکَ بِاَنْوَرِهِ وَکُلُّ نُورِکَ نَیِّرٌ
به همه مراتب عظمتت خدایا از تو خواهم به نورانى ترین مراتب روشنیت با اینکه تمام مراتب روشنیت نورانى است
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِنُورِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ رَحْمَتِکَ
خدایا از تو خواهم به همه مراتب نورت خدایا از تو خواهم به وسیعترین مراتب رحمتت با اینکه تمام مراتب رحمتت
بِاَوْسَعِها وَکُلُّ رَحْمَتِکَ واسِعَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ کُلِّها
وسیع است خدایا از تو خواهم به همه مراتب رحمتت
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ کَلِماتِکَ بِاَتَمِّها وَکُلُّ کَلِماتِکَ تاَّمَّهٌ اَللّهُمَّ
خدایا از تو خواهم به تمامترین کلمات (و سخنانت ) با اینکه همه سخنانت تمام است خدایا
اِنّى اَسْئَلُکَ بِکَلِماتِکَ کُلِّهَا اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ کَمالِکَ بِاَکْمَلِهِ
از تو خواهم به همه سخنانت خدایا از تو خواهم به کاملترین مرتبه کمالت با اینکه
وَکُلُّ کَمالِکَ کامِلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِکَمالِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى
تمام مراتب کمالت کامل است خدایا از تو خواهم به همه مراتب کمالت خدایا از تو
اَسْئَلُکَ مِنْ اَسماَّئِکَ بِاَکْبَرِها وَکُلُّ اَسْماَّئِکَ کَبیرَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
خواهم به بزرگترین نامهایت با اینکه تمام نامهایت بزرگ است خدایا از تو خواهم به همه
بِاَسْماَّئِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ عِزَّتِکَ باَعَزِّها وَکُلُّ عِزَّتِکَ
نامهایت خدایا از تو خواهم به عزیزترین مقام عزتت گرچه همه مراتب عزتت
عَزیزَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِعِزَّتِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ
عزیز است خدایا از تو خواهم به همه مراتب عزتت خدایا از تو خواهم به حق گذراترین
مَشِیَّتِکَ بِاَمْضاها وَکُلُّ مَشِیَّتِکَ ماضِیَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِمَشِیَّتِکَ
مشیتت گرچه تمام مراتب مشیتت گذرا است خدایا از تو خواهم
کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ قُدْرَتِکَ بِالْقُدْرَهِ الَّتى اسْتَطَلْتَ بِها عَلى
تمام مراتب مشیتت خدایا از تو خواهم به حق آن قدرتت که احاطه پیدا کردى بدان بر
کُلِّشَىْءٍ وَکُلُّ قُدْرَتِکَ مُسْتَطیلَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ کُلِّها
هر چیز گرچه تمام مراتب قدرتت چنین است خدایا از تو خواهم به همه مراتب قدرتت
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ عِلْمِکَ بِاَنْفَذِهِ وَکُلُّ عِلْمِکَ نافِذٌ اَللّهُمَّ اِنّى
خدایا از تو خواهم به حق نافذترین مراتب دانشت گرچه تمام مراتب دانشت نافذ است خدایا از تو
اَسْئَلُکَ بِعِلْمِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ قَوْلِکَ بِاَرْضاهُ وَکُلُّ قَوْلِکَ
خواهم به تمام مراتب دانشت خدایا از تو خواهم به حق پسندیده ترین سخنانت با اینکه همه سخنانت
رَضِىُّ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِقَوْلِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ
پسندیده است خدایا از تو خواهم به حق همه سخنانت خدایا از تو خواهم به حق
مَساَّئِلِکَ بِاَحَبِّها اِلَیْکَ وَکُلُّ مَساَّئِلِکَ اِلَیْکَ حَبیبَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
محبوبترین خواسته هایت پیش تو گرچه همه خواسته هایت پیش تو محبوب است خدایا از تو خواهم به حق
بِمَساَّئِلِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ شَرَفِکَ بِاَشْرَفِهِ وَکُلُّ شَرَفِکَ
همه خواسته هایت خدایا از تو خواهم به حق شریفترین مراتب شرفت با اینکه تمام مراتب آن
شَریفٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِشَرَفِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ
شریف است خدایا از تو خواهم به همه مراتب شرفت خدایا از تو خواهم به حق
سُلْطانِکَ بِاَدْوَمِهِ وَکُلُّ سُلطانِکَ داَّئِمٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِسُلْطانِکَ
ابدى ترین مراتب سلطنت گرچه تمام مراتب سلطنتت جاویدان است خدایا از تو خواهم به حق تمام مراتب سلطنتت
کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ مُلْکِکَ بِاَفْخَرِهِ وَکُلُّ مُلْکِکَ فاخِرٌ اَللّهُمَّ
خدایا از تو خواهم به حق گرانمایه ترین مراتب فرمانرواییت گرچه تمام مراتب فرمانرواییت گرانمایه است خدایا
اِنّى اَسْئَلُکَ بِمُلْکِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ عُلُوِّکَ بِاَعْلاهُ وَکُلُّ
از تو خواهم به همه مراتب فرمانرواییت خدایا از تو خواهم به والاترین مقام بلندت گرچه همه
عُلُوِّکَ عالٍ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِعُلُوِّکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ
مراتب آن والاست خدایا از تو خواهم به همه مراتب بلندیت خدایا از تو خواهم به حق
مَنِّکَ بِاَقْدَمِهِ وَکُلُّ مَنِّکَ قَدیمٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِمَنِّکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ
قدیمترین نعمتت گرچه همه نعمتهایت قدیم است خدایا از تو خواهم به حق نعمتهایت خدایا
اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ آیاتِکَ بِاَکْرَمِها وَکُلُّ آیاتِکَ کَریمَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى
از تو خواهم به حق گرامى ترین آیاتت گرچه همه آیات تو گرامى است خدایا از تو
اَسْئَلُکَ بِآیاتِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِما اَنْتَ فیهِ مِنَ الشَّاْنِ
خواهم به حق همه آیاتت خدایا از تو خواهم بدانچه در آنى از شاءن
وَالْجَبَرُوتِ وَاَسْئَلُکَ بِکُلِّ شَاْنٍ وَحْدَهُ وَ جَبَرُوتٍ وَحْدَها اَللّهُمَّ اِنّى
و مقام و بزرگى واز تو خواهم به هر شاءن و مقامى جدا و بهر بزرگى جداگانه خدایا از تو
اَسْئَلُکَ بِما تُجیبُنى [بِهِ] حینَ اَسْئَلُکَ فَاَجِبْنى یا اَللّهُ
خواهم به آنچه اجابت کنى دعایم را هنگامى که از تو خواهم که اجابت کنى اى خدا
پس هر حاجت که دارى از خدا بطلب که البتّه برآورده است.
منبع: مفاتیح الجنان