روزه‌داری با همه خوبی‌هایی که دارد، در برخی موارد می‌تواند صدماتی را به افراد بیمار بزند. به همین دلیل لازم است افرادی که از بیماری یا مشکل خاصی رنج می‌برند، برای اطمینان از بی‌خطر بودن روزه‌داری، با پزشک خود مشورت کنند.
روزه و سلامت روانی
روزه‌داری در بیماران مبتلا به افسردگی و بیماری‌های خفیف علاوه بر انجام فریضه دینی، یک شیوه روان‌درمانی و تغییر رفتار محسوب شده و سلامت روانی را تقویت می‌کند. روزه‌داری همچنین قدرت اراده و تصمیم‌گیری و توان اجرایی این بیماران را افزایش می‌دهد. البته بیماران مبتلا به اختلالات روانی، علاوه بر تغذیه مناسب در ایام روزه‌داری، باید برنامه‌ریزی خاصی برای مصرف داروهای خود در افطار و سحر نیز داشته باشند.
لازم به یادآوری است چنانچه این بیماران در طی مراحل بهبود از تغذیه مناسب برخوردار نباشند، از نظر مکانیسم‌های تطابق روانی ضعیف عمل کرده و به خوبی نمی‌توانند با تغییرات حاصله از نظر سبک زندگی روزانه در این ماه کنار بیایند؛ در نتیجه با عود و یا تشدید علائم بیماری مواجه می‌شوند که به همین دلیل توصیه می‌شود این قبیل بیماران از روزه‌داری مستمر یک ماهه خودداری کنند.
بیماران کلیوی مجاز به روزه‌داری نیستند
با توجه به این که در ماه مبارک رمضان، افراد در معرض کم آبی شدید قرار گرفته و مواد زائد با غلظت بالا در ادرارشان دفع می‌شود، بنابراین در این ماه برای پیشگیری از تشکیل سنگ‌های کلیه و سیستم ادراری، باید مبادرت به مصرف مایعات بیشتری در سحر و افطار کنند. درعین حال، افرادی که تشکیل سنگ‌های کلیوی در آن‌ها فعال بوده و بیش از دو سنگ ادراری ظرف شش ماه داشته‌اند، یا هم اکنون دارای سنگ ادراری هستند، بهتر است برای روزه گرفتن حتما با پزشک خود مشورت کنند؛ اما روزه‌دارانی که فقط یک نوبت سنگ ادراری درمان شده داشته‌اند، به شرط مصرف آب فراوان بین افطار تا سحر می‌توانند روزه بگیرند، هر چند ضروری است که این افراد تحت نظر پزشک متخصص باشند.
به بیماران کلیوی (سنگ‌ساز)، توصیه می‌شود، در طول روزه‌داری از انجام فعالیت‌های بدنی سنگین و قرار گرفتن در شرایطی که دچار تعریق می‌شوند، خودداری کنند و در طول شب برای رقیق کردن ادرار و شستشوی کلیه‌ها مایعات فراوان بنوشند؛ حتی‌الامکان حجم غذای دریافتی را کمتر کرده و به خصوص در مواقع سحر، غذای سبک و آب زیاد بنوشند. مصرف غذاهای حاوی املاح سنگ‌ساز (مانند نوشابه‌های گازدار، غذاهایی با منشا حیوانی که به علت دارا بودن فسفات زیاد، دفع کلسیم از ادرار را افزایش می‌دهند) و غذاهای حاوی اگزالات (از قبیل کاکائو، چای پررنگ، آجیل و سبزیجاتی مانند، اسفناج، کلم، ریواس و گوجه فرنگی) را کاهش دهند.
بیماران کلیوی که تحت درمان دیالیز هستند، باید از روزه گرفتن خودداری کنند. با توجه به این که بیماران دیالیزی قدرت تطابق پرخوری و کم‌خوری را ندارند و بیشتر اوقات هم کم‌اشتها هستند، از نظر پزشکی، قادر به روزه گرفتن نیستند
روزه‌داری در 8 هفته اول بارداری ممنوع
زنان در سه ماه اول بارداری به‌ویژه 8 هفته اول به دلیل تشکیل سلول‌های مغزی جنین نباید روزه بگیرند. پس از آن نیز یک خانم باردار تنها در صورتی می‌تواند روزه بگیرد که فعالیت روزانه کمی داشته و آزمایش‌های خون و ادرار او نیز طبیعی باشد. خانم‌های شیرده از ماه دوم شیردهی در صورتی که کاهش شیر در آن‌ها اتفاق نیفتد و احساس ضعف و بی‌حالی شدید یا سردرد و عوارض مشابه نداشته باشند، می‌توانند روزه بگیرند.
روزه‌داری در مبتلایان به نقرس و صرع
غذا نخوردن، روزه‌داری‌های طولانی و رژیم‌های کم کربوهیدرات به دلیل ایجاد حالت کتوز می‌تواند موجب تسریع حملات نقرس شود. این بیماری حتی گاهی منجر به جراحی می‌شود. با پیشرفت بیماری، علائم سریع‌تر و برای مدت طولانی‌تر بروز می‌کنند. برای جلوگیری از تشدید بیماری، عموما (طبق توصیه متخصص) به این بیماران توصیه می‌شود، روزه نگیرند.
افراد مبتلا به صرع که باید قرص‌های ضد تشنج استفاده کنند، نمی‌توانند روزه بگیرند، زیرا ممکن است در طول روز دچار کاهش کلسیم یا قند خون شده و تشنج کنند.
کم خونی و روزه‌داری
کسانی که سطح شاخص‌های خونی آنان کمتر از حد طبیعی است، چنانچه شدت کم‌خونی در حدی باشد که نیازمند دریافت مکمل آهن در چند نوبت باشند و از آنجایی که کاهش دریافت مواد مغذی در ماه رمضان ممکن است میزان این شاخص‌ها را باز هم کاهش دهد، بنابراین روزه‌داری به این افراد توصیه نمی‌شود.
کسانی که مبتلا به کم‌خونی خفیف تا متوسط هستند باید به کیفیت غذای مصرفی خود در این ماه توجه بیشتری کنند و مصرف مواد غذایی غنی از آهن و پروتئین به‌ویژه (گوشت قرمز) را افزایش دهند. همچنین مصرف میوه‌های خشک به خصوص زردآلو و تمشک و مصرف آجیل خام (مانند پسته و بادام) برای آن‌ها مفید است. این افراد باید از مصرف چای تا دو ساعت بعد از غذا، به‌ویژه پس از مصرف مواد غذایی غنی از آهن پرهیز کنند.
منبع : جام جم – دکتر احمدرضا درستی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
