1. قالَ رسول الله –
صلّي الله عليه و آله – : أيُّها النّاسُ اِنّهُ لا نبيَّ بعدي و لا سُنّةَ … .

«امالي شيخ مفيد، ص 53»

رسول خدا – صلّي الله عليه و آله – فرمود: اي مردم بعد از من نه پيامبري
است و نه سنتي بعد از سنت من وجود دارد، هر كه ادعاي نبوت كند، ادعاي او و بدعتش
در آتش خواهد بود. هر كه چنين ادعايي كند او را بكشيد و هر كه از او پيروي كند در
آتش خواهد بود.

2. قالَ اميرُ المؤمنين – عليه السّلام – : اُنْظُروا اِلي مَواقِع
نِعَمِ اللهِ عَلَيُهِم حِينَ بَعَثَ اِليّهِمْ رسُولاً … .

«نهج البلاغه، خطبه 192»

امير المؤمنين – عليه السّلام – فرمود: بنگريد به نعمت‌هايي كه خداوند به
هنگام فرستادن پيامبري به سوي آنان عطايشان فرمود، فرمانبرداري آنان را به آيين
خود پيوند داد و آنان را بر گِرد دعوت خويش همدل و هم داستان ساخته است.

3. قالَ اميرُ المؤمنين – عليه السّلام – : رَحِمَ اللهُ اِمْرأً
سَمِعَ حُكْماً فوعي …

«نهج البلاغه، خطبه 76»

امير المؤمنين – عليه السّلام – فرمود: خدا رحمت كند انساني كه حكم (و
فرمان) را شنيد و قبول كرد و به راه راست و رستگاري فرا خوانده شد و بدان نزديك
گشت.

4. قالَ رَسولُ اللهَ – صلّي الله عليه و آله – : مِائةُ وَ
أربَعَةُ و عشرونَ اَلفُ نبيٍ، و منهم … .

«الخصال، ج 2، ص 534»

رسول خدا – صلّي الله عليه و آله – فرمود: (تعداد پيامبران) يكصد و بيست و
چهار هزاراند و از جمله آنها سيصد و سيزده نفر مرسل مي‌باشند كه نخستين آنان حضرت
آدم – عليه السّلام – است.

5. قالَ اميرُ المؤمنين – عليه السّلام – : اِعمَلوُا رحمَكُم
اللهُ عَلي اعلامِ بَيِّنَةٍ فَالطَّرِيقُ نَهْجٌ يَدْعُوا إِلي دارِ … .

«نهج البلاغه، خطبه 94»

امير المؤمنين – عليه السّلام – فرمود: خدايتان رحمت كند، بر طبق نشانه‌هاي
آشكار عمل كنيد، زيرا كه راه روشن است و دعوت كنندگان الهي شما را به سراي سلامت
فرا مي‌خوانند.

6. قالَ الامامُ الصّادِقِ – عليه السّلام – : اَوْحيَ اللهُ اِلي
آدَمَ – عليه السّلام – اِنّ قابيل عَدَوّ اللهُ قَتَلَ اَخاهُ و إني أعقَبُكَ منه
غلاماً … .

«بحار الانوار، ج 11، ص 264»

امام صادق – عليه السّلام – فرمود: خداوند به حضرت آدم – عليه السّلام –
وحي نمود كه قابيل دشمن خدا است و (او) برادرش را كشته است و من براي ادامه راه تو
فرزندي را قرار دادم كه او خليفه و وارث علم تو بوده و او عالِم ربّاني در روي
زمين بعد از تو مي‌باشند. و او در كتاب، شيث خوانده شده و در زبان عربي «ابا محمدِ
هبَةُ الله» نام گذاري شده است.

7. قالَ رَسولُ اللهَ – صلّي الله عليه و آله – : انزلَ اللهُ علي
إدرِيسَ ثَلاثِينَ صحيفة.

«بحار الانوار، ج 11، ص 277»

رسول خدا – صلّي الله عليه و آله – فرمود: خداوند سي صحيفه‌ بر حضرت ادريس
– عليه السّلام – نازل كرده است.

8. قالَ الامامُ الباقرِ – عليه السّلام – : كانَ بَيْنَ آدم و
نوحٍ – عليه السّلام – عشرةَ آباءٍ كُلُّهُمْ أنْبِياء الله.

«بحار الانوار، ج 11، ص 44»

امام باقر – عليه السّلام – فرمود: بين حضرت آدم – عليه السّلام – و حضرت
نوح – عليه السّلام -، ‌ده پدر فاصله بود، كه همه آنها پيامبر بودند.

9. قالَ رَسولُ اللهَ – صلّي الله عليه و آله – : اوّلُ نَبي (مِنَ
الاَنْبياءِ) اُرسِلَ نوحٌ – عليه السّلام -.

«بحارالانوار، ج 11، ص 331»

رسول خدا – صلّي الله عليه و آله – فرمود: اولين نبي از ميان انبياء كه
فرستاده شده است، نوح – عليه السّلام – مي‌باشد.

10. قالَ الامامُ الباقر – عليه السّلام – : كانَت شريِعَةُ نوح –
عليه السّلام – اَنْ يُعْبَدَ الله بالتَّوْحيد و … .

«بحار الانوار، ج 11، ص 331»

امام باقر – عليه السّلام – فرمود: شريعت حضرت نوح – عليه السّلام – اين
بود كه خدا به توحيد و اخلاص و جدا كردن او از شريك پرستيده شود كه اين همان فطرتي
است كه خدا انسان را بر آن آفريد … .

11. قالَ الامامُ الباقر – عليه السّلام – : اِنَّ نوحاً – عليه
السّلام – لَمّا اِنْقَضَتْ نبوَّتُهُ … اوْحَي اللهُ عزّوجلّ اِليه، يا نُوحُ
… .

«الكافي، ج 8، ص 115»

امام باقر – عليه السّلام – فرمود: چون نبوت نوح – عليه السّلام – به پايان
رسيد، خداوند به سوي او وحي نمود: كه اي نوح، نبوت تو به آخر رسيده است … علم و
ايمان و اسم اعظم و آثار علم نبوت را در ميان بازماندگان از نسل خود قرار ده كه من
نبوت را قطع نمي‌كنم چنان كه تاكنون از خانه انبيائي كه بين تو و آدم بودند قطع
نكرده‌ام و زمين را خالي از عاِلم رها نمي‌كنم عالمي كه دين من و طاعت من به او
شناخته شود و مايه نجات فرزنداني باشد كه در فاصله مرگ يك پيامبر تا آمدن ديگري به
دنيا مي‌آيند. نوح – عليه السّلام – بشارت هود – عليه السّلام – را به سام داد. و
در فاصله ميان نوح تا هود – عليه السّلام – انبياي ديگري نيز بوده‌اند.

12. قالَ الامامُ الصادِق – عليه السّلام – : لَمّا بَعَثَ اللهُ
عزّوجلّ هوداً – عليه السّلام – اَسْلَمَ لَهُ العَقِبَ مِنْ وُلدِ سامٍ …

«كمال الدين، ص 136»

امام صادق – عليه السّلام – فرمود: هنگامي كه خداوند هود – عليه السّلام –
را برانگيخت، ‌بازماندگان از فرزندان سام در برابر او تسليم شدند. اما بقيه گفتند:
از ما قوي‌تر كيست؟ پس به وسيله‌ي باد هلاك شدند و هود – عليه السّلام – پيروان
خود را به آمدن حضرت صالح – عليه السّلام – بشارت داد.

13. قالَ الامامُ الباقر – عليه السّلام – : إنَّ صالحا بعثَ اِلي
قَومِه و هو ابنُ سِتَّ عَشَر سنة …

«بحار الانوار، ج 11، ص 377»

امام باقر – عليه السّلام – فرمود: هنگامي كه صالح – عليه السّلام – به سوي
قومش مبعوث شد، شانزده سال داشت و سپس صد و بيست سال در ميان آنها زندگي كرد، آنان
ايمان نياوردند، … تا اينكه بعد از پي كردن ناقه صالح عذاب خداوند بر آنها نازل
شد.

14. قالَ الامامُ الصادق – عليه السّلام – : اِنَّ اللهَ تَبارَكَ
و تَعالي أتّخذَ أبراهِيمَ عَبداً قَبلَ اَنَ يَتّخِذهُ نبيّاً … .

«‌الكافي، ج 1، ص 175»

امام صادق – عليه السّلام – فرمود: خداوند تبارك و تعالي ابراهيم – عليه
السّلام – را پيش از آن كه به نبوت برگزيند، به بندگي خود گرفت. و پيش از آن كه به
رسولي برگزيند به نبوت برگزيد. و پيش از آن كه به خليلي انتخابش كند، ‌به رسولي
برگزيدش و پيش از آن‌كه امامش انتخاب كند خليلش خواند و بعد به او خطاب كرد كه من
تو را براي مردم امام قرار دادم.

15. قالَ الامامُ الباقر – عليه السّلام – : … إِنَّ لُوطاً
لَبِثَ في قُوْمِهِ ثلاثِينَ سَنَةٍ يَدعُوهُم اِلي اللهِ عزّوجل ّ و يُحَذِّرُهُم
عَذابَه … .

«بحار الانوار، ج 12، ص 147»

امام باقر – عليه السّلام – فرمود: … همانا لوط – عليه السّلام – سي سال
در ميان قومش زندگي كرد و آنها را به سوي خداي عزّوجلّ فرا خواند و از عذاب الهي
بر حذر داشت اما قومش دست از اخلاق‌ رذيله برنداشتند، لوط پسر خاله ابراهيم بود و
ساره همسر ابراهيم خواهر لوط بود … لوط مردي سخي و كريم بود و … .

16. قالَ اميرُ المؤمنين – عليه السّلام – : إنَّ شُعَيْباً النبي
عليه السلام دَعا قُومهُ إلي اللهِ حتّي كَبُرَ سِنُّهُ و دق عظمه ثم غاب … .

«بحار الانوار، ج 12، ص 385»

امير المؤمنين – عليه السّلام – فرمود: حضرت شعيب پيامبر – عليه السّلام –
قومش را به سوي خداوند دعوت كرد تا اينكه به سن پيري رسيد و استخوان هايش نازك شد
سپس از قومش غايب شد و دوباره به صورت جواني به سوي آن‌ها بازگشت و ايشان را به
سوي خدا دعوت كرد ولي آنان پاسخ دادند ما سخن تو را در زمان پيريت گوش نكرديم حال
كه جواني بيش نيستي چگونه تو را تصديق كنيم … .

17. و إنَّ رسولَ الله – صلّي الله عليه و آله – إذا ذكره (شعيب)
قال: ذاك خَطيبُ الانبياء.

«بحار الانوار، ج 12، ص 387»

رسول خدا – صلّي الله عليه و آله – هر گاه به ياد شعيب مي‌افتاد مي‌فرمود:
او (حضرت شعيب) سخنران پيامبران است.

18. قالَ رسولُ الله – صلّي الله عليه و آله – : اوّلُ نبي مِنْ
اَنبياءِ بَني إسرائيل موسي و آخرهم عيسي و ست مائة نبي.

«بحار الانوار، ج 13، ص 7»

رسول خدا – صلّي الله عليه و آله – فرمود: نخستين پيامبر از بني‌اسرائيل،
موسي و آخر ايشان عيسي است و ششصد پيامبر ديگر نيز دارند.

19. قالَ الامامُ الصادق – عليه السّلام – : اِنَّ الْخِضْرَ كانَ
نبيّاً مُرسلاً … .

«علل الشرايع، ج 1، ص 59»

امام صادق – عليه السّلام – فرمود: خضر – عليه السّلام – پيامبر مرسل بود،
خداوند وي را به سوي قومش فرستاد و آنها را به يگانه پرستي و اقرار به پيامبران و
فرستادن خودش فرا خواند. و معجزه‌اش اين بود كه روي هر چوب خشكي يا زمين بي‌علفي
مي‌نشست، سبز مي‌شد، و از اين جهت خضر ناميده شده است.

20. قالَ الامامُ الصادق – عليه السّلام – : إلْياسُ النّبيُ كانَ
مِنَ عُبّاد اَنْبِياء بني اسرائيل

«بحار الانوار، ج 13، ص 393»

امام صادق – عليه السّلام – فرمود: الياس نبي از عابدترين پيامبران بني‌اسرائيل
بود.

21. قالَ الامامُ الرّضا – عليه السّلام – : إنّ الْيَسَعَ قَد
صَنَعَ مَثل ما صَنَعَ عيسي – عليه السّلام – … .

«الاحتجاج، ج 2، ص 204»

امام رضا – عليه السّلام – فرمود: يَسَع – عليه السّلام – همان كارهايي را
مي‌كرد كه حضرت عيسي – عليه السّلام – انجام مي‌داد: روي آب راه مي‌رفت، مردگان را
زنده مي‌كرد، ‌كورهاي مادر زاد را شفا مي‌داد. با اين حال (بر خلاف قوم عيسي –
عليه السّلام -) امتش او را به خدايي نگرفتند.

22. قالَ امير المؤمنين – عليه السّلام – : … لكان ذلك سليمانُ
بنُ داوود عليه السلام الذي سُخِّرَ له ملك الجِن و الانس مع النبوة … .

«نهج البلاغه، خطبه 182»

امير المؤمنين – عليه السّلام – فرمود: اگر بنا باشد كسي براي بقا نردباني
بيابد، يا براي دور كردن مرگ از خود راهي پيدا كند، بي‌گمان آن كس سليمان بن داود
– عليه السّلام – بود كه علاوه بر مقام نبوت، منزلت والاي سلطنت بر جن و انس نيز
در اختيار او گذارده شده بود.

23. قالَ الامامُ الرّضا – عليه السّلام – في اوّلَ يَوُمٍ مِنَ
الْمُحرَّم: … إن هذا اليوم هُوَ اليومُ الذّي دعا فيه ذكريا … .

«بحار الانوار، ج 14، ص 164»

امام رضا – عليه السّلام – (در اولين روز از محرم) فرمود: همانا اين روز،
روزي است كه ذكريا – عليه السّلام – در آن دعا كرد و فرمود: پروردگارا از نزد خودت
برايم فرزند پاك عطا كن. زيرا تو درخواست‌ها را مي‌شنوي. خداوند دعاي او را مستجاب
كرد و به فرشتگان دستور داد كه يحيي – عليه السّلام – را به او بشارت دهند.

24. قالَ الامامُ الرّضا – عليه السّلام – : سَلَّمَ اللهُ عزّوجلّ
علي يحيي في الثّلاثةِ الْمواَطِنِ و آمَنَ اَوْعَتُهُ …

«عيون اخبار الرضا – عليه السّلام
-، ج 1، ص 257»

امام رضا – عليه السّلام – فرمود: خداوند در سه جا بر يحيي – عليه السّلام
– سلام فرستاد، و ترس را از او ربود و مي‌فرمايد: سلام بر او روزي كه به دنيا آمد
و روزي كه مي‌ميرد و روزي كه زنده شده و برانگيخته مي‌شود.

25. قالَ الامامُ الصادق – عليه السّلام – : و كانَ شريعَةُ عيسي –
عليه السّلام – أنّهُ بُعِثَ بالتّوحيد و الاخلاص و بِما اُوصِيَ بهِ نوحٌ و
ابراهيمُ و موسي و … .

«بحار الانوار، ج 14، ص 234»

امام صادق – عليه السّلام – فرمود: شريعت عيسي – عليه السّلام – بر پايه‌ي
دعوت به توحيد، اخلاص و آن چيزي بود كه نوح، ابراهيم و موسي – عليهم السّلام –
بدان سفارش شده‌اند. و انجيل بر او نازل شد و از او همان پيماني گرفته شد كه از
ساير پيامبران گرفته شده است … .

26. قالَ رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : اوّلُ اَنْبياءِ
بني اسرائيل موسي و آخِرهُم عيسي – عليه السّلام –

«الخصال، ص 534»

رسول خدا – صلّي الله عليه و آله – فرمود: اولين پيامبر از پيامبران بني
اسرائيل حضرت موسي – عليه السّلام – و آخرين آنها حضرت عيسي – عليه السّلام – است.

27. قالَ امير المؤمنين – عليه السّلام – : فَلَقَدْ كانَ
يَتَوَسَّدُ الحَجَرَ وَ يَلْبَسُ الْخَشِنَ … .

«نهج البلاغه، خطبه 160»

امير المؤمنين – عليه السّلام – (در وصف حضرت عيسي – عليه السّلام -)
فرمود: او سنگ را بالش خود مي‌كرد و جامه خشن مي‌پوشيد. نان خشك مي‌خورد، چراغش در
شب ماه، و سبزيجاتش گياهاني است كه براي چارپايان مي‌رويده بود.

28. قالَ الامامُ صادق – عليه السّلام – : كانَ بَيْنَ عيسي وَ
بَيْنَ محمد – صلّي الله عليه و آله – خَمْسَ مِأتهِ عامٍ … .

«كمال الدين، ص 161»

امام صادق – عليه السّلام – فرمود: ميان حضرت عيسي – عليه السّلام – و حضرت
محمد – صلّي الله عليه و آله – پانصد سال فاصله بوده كه در دويست و پنجاه سال آن
نه پيامبري بود و نه عالِمي آشكار، مردم در اين مدت از دين حضرت عيسي – عليه
السّلام – پيروي مي‌كردند و سپس فرمود هيچ‌گاه زمين نخواهد بود مگر اين كه در آن
عالمي باشد.

29. قالَ الامامُ الصادق – عليه السّلام – : إِنَّ اللهَ عزّ ذكره
خَتَمَ بِنَبِيَّكُمْ النَبِيَين، فَلا نبي بَعْدهُ … .

«الكافي، ج 1، ص 269»

امام صادق – عليه السّلام – فرمود: خداوند سبحان، با پيامبر شما سلسله نبوت
را خاتمه داد. بعد از او، هرگز پيامبري برانگيخته نخواهد شد و با كتاب شما به همه
كتاب‌هاي آسماني پايان بخشيد، بعد از آن كتابي نازل نخواهد شد … .

30. قالَ رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : إنَّما بُعِثْتُ
فاتحاً و خاتِماً و أعطيت … .

«كنز العمّال، ‌ح 31994»

رسول خدا – صلّي الله عليه و آله – فرمود: من به عنوان فاتح و خاتم
(پيامبران) مبعوث شدم و جامع كلمات و كليد آن‌ها به من اعطا شده است … .