1. قال رسول الله –
صلی الله علیه و آله – : لا یَزْرِأنَّ أَحَدُکُمْ بِاَحَدٍ مِنْ خَلْقِ اللهِ
فَإِنَّهُ لا یَدْرِی أیُّهُمْ وَلِیُّ اللهِ.

«بحار الانوار، ج 75، ص 147»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: هیچ یک از شما نباید احدی از
بندگان خدا را خوار و بی مقدار شمارد؛ زیرا نمی‏داند که کدام یک از آنها دوست و
ولّی خداست.

2. قال الامام الصادق – علیه السلام – : مَنْ حَقَّرَ مُؤمِناً
مِسْکِیناً لم یَزَلِ اللهُ لَهُ حَاقِراً مَاقِتاً حَتَّی یَرْجِعَ عَنْ
مَحْقَرَتِِِِِِِِِِهِ إیَّاهُ.

«بحار الانوار، ج 72، ص 52»

امام صادق – علیه السلام –
فرمود: هر که مؤمن بینوایی را حقیر شمارد، خداوند پیوسته او را تحقیر کند و دشمنش
دارد تا آن گاه که از تحقیر او دست بردارد.

3. قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : ألا وَ مَنِ
اسْتَخَفَّ بِفَقِیرٍ مُسْلِمٍ فَقَدْ اِسْتَخَفَّ بِحَقِّ اللهِ، وَ اللهُ
یَسْتَخِفُّ بِهِ یومَ القِیَامَهِ إلا أنْ یَتُوبَ.

«بحار الانوار، ج 72، ص 37»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه
و آله – فرمود: آگاه باشید که هر کس مسلمان فقیری را خوار و سبک بشمارد حق خدا را
سبک شمرده و در روز قیامت خدا او را خوار و سبک خواهد نمود مگر اینکه توبه نماید.

4. قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : مَنْ اِسْتَذَلَّ
مُؤمِناً أَوْ مُؤمِنَهً أَوْ حَقَّرَهُ لِفَقْرِهِ أَوْ قِلَّهِ ذَاتِ یَدِهِ،
شَهَّرَهُ اللهُ تَعَالی یَوْمَ القِیَامَهِ ثُمَّ یُفْضِحُهُ.

«بحار الانوار، ج 72، ص 44»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه
و آله – فرمود: هر کس مرد یا زن مؤمنی را خوار و ذلیل شمارد و یا به سبب تهیدستی
یا کم بضاعتی حقیر شمارد، خدای تعالی در روز رستاخیز او را انگشت‏نما و سپس رسوا و
مفتضحش کند.

5. قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : لا تُحَقِّرَنَّ
أحَداً مِنَ الْمُسْلِمِینَ، فَإِنَّ صَغِیرَهُمْ عِنْدَ اللهِ کَبِیرٌ.

«تنبیه الخواطر، ج 1، ص 31»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: هیچ مسلمانی را خوار و حقیر
مشمار؛ زیرا کوچک آنان هم نزد خداوند بزرگ است.

6. قال الامام الصادق – علیه السلام – : إنَّ اللهَ تَبَارَکَ وَ
تَعَالی یَقُولُ: مَنْ أَهَانَ لی وَلِیّاً فَقَدْ أَرْصَدَ لِمُحَارِبَتِی و
اَنَا أَسْرَعُ شَئ إِلَی نُصْرَهِ أوْلِیَائِی.

«الکافی، ج 2، ص 351»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: خدای تبارک و تعالی می‏فرماید: هر که یکی
از دوستان مرا خوار شمارد، آماده جنگ با من شده است و من در یاری دادن دوستدارانم
شتابنده ترینم.

7. قال الامام الصادق – علیه السلام – : قَالَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ:
لِیَأْذَنْ بِحَرْبٍ مِنِّی مَنْ أَذَلَّ عَبْدِیَ الْمُؤمِنَ.

«ثواب الأعمال، ص 284»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: خدای عز وجل می‏فرماید: هر آن که بنده
مؤمن مرا خوار و سبک شمارد با من اعلان جنگ می کند.

8. قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : حَسبُ ابْن آدَمَ مِنَ
الشَّرِ أَنْ یُحَقِّرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ.

«تنبیه الخواطر، ج 2، ص 122»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه
و آله – فرمود: در بدی فرزند آدم همین بس که برادر مسلمان خود را کوچک شمارد.

9. قال الامام علی – علیه السلام – : لاتُحَقِّرُوا ضُعَفَا
إخْوَانِکُمْ، فَإِنَّهُ مَنْ اِحْتَقَرَ مُؤمِناً لم یَجْمَعِ اللهُ عَزَّوَجَلَّ
بَیْنَهُمَا فی الْجَنَّهِ إِلا أَنْ یَتُوبَ.

«الخصال، ص 614، ح 10»

امام علی – علیه السلام –
فرمود: برادران خود را که دچار ضعف (مالی) هستند خوار و حقیر نشمارید که هر کس
مومنی را خوار شمارد خدا در میان آنها در بهشت جمع نخواهد کرد مگر آنکه توبه کند.

10. قال الامام الباقر – علیه السلام – : قال الله تعالی لموسی –
علیه السلام – : یا موسی ! لا تَسْتَذِلَّ الْفَقِیرَ، وَ لا تَغْبِطِ الغَنِیَّ
بِالشَّئِ الْیَسِیرِ.

«بحار الانوار، ج 69، ص 43»

امام باقر – علیه السلام – فرمود: خداوند تبارک و تعالی به موسی – علیه
السلام – فرمود: ای موسی فقیر را خوار و ذلیل نشمار و ذره ای به حال انسان متمول
غبطه نخور.

11. قال الامام الرضا – علیه السلام – : مَنْ لَقِیَ فَقِیراً
مُسْلِماً فَسَلَّمَ عَلَیْهِ خَلافَ سَلامِهِ عَلَی الْغَنِیِّ، لَقِیَ اللهَ
عَزَّوَجلَ یَوْمَ القیَامَهِ وَ هُو عَلَیْهِ غَضْبَانُ.

«أمالی شیخ صدوق، ص 359، ح 5»

امام رضا – علیه السلام – فرمود: هر کس مسلمان فقیری را ببیند و بر خلاف
روشی که به فرد ثروتمند سلام می کند بر او سلام کند، در روز قیامت خدا را در حالی
که بر او خشمگین است ملاقات خواهد نمود.

12. قال الامام الصادق – علیه السلام – : لا تُحَقِّرُوا مُومِناً
فَقِیراً فَاِنَّهُ مَنْ حَقَّرَ مُومِناً فَقِیراً وَ اسْتَخَفَّّ بِهِ حَقَّرَهُ
اللهُ تَعَالی وَ لم یَزَلِ مَاقِتاً لَهُ حَتَّی یَرْجِعَ عَنْ مَحْقَرَتِهِ اَوْ
یَتُوبَ.

«ثواب الأعمال، ص 569»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: هیچگاه مومن تهی دست را حقیر نشمارید،
زیرا هر کس مومنی را برای تهی دستیش تحقیر بنماید و کوچک بشمارد، پروردگار متعال
او را کوچک و ناچیز گرداند و پیوسته بر او خشمگین باشد تا از تحقیری که کرده باز
گردد (و به آن شخص احترام کند) و یا توبه نماید.

13. قال الامام الصادق – علیه السلام – : مَنْ اِسْتَذَلَّ
مُومِناً وَ حَقَّرَهُ لِقِلَّهِ ذَاتِ یَدِهِ وَ لِفَقْرِِهِ شَهَّرَهُ اللهُ
یَوْمَ القِیامَهِ عَلَی رُوُوسِ الْخَلائِقِ.

«ثواب الأعمال، ص 570»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: هر کس مومنی را به خاطر تنگدستی و
ناداریش خوار شمارد، خداوند او را در برابر همه خلائق رسوا خواهد ساخت.

14. قال الامام الصادق – علیه السلام – : لا تَسْتَخِفُّوا
بِفُقَرا شِیعَهِ عَلِیٍّ (ع) فَاِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ یَشْفَعُ فی مِثْلِِ
رَبِیعَه وَ مُضْرٍ.

«مشکاه الانوار، ص 556»

امام صادق – علیه السلام –
فرمود: فقیران از شیعیان علی – علیه السلام – را خوار و سبک نشمارید که همانا یک
نفر از آنها به اندازه قبیله ربیعه و مضر را شفاعت خواهد نمود.

15. قال الامام الصادق – علیه السلام – : مَنْ حَقَّرَ مُومِناً
لِقِلَّهِ مَالِهِ حَقَّرَهُ اللهُ فَلَم یَزَلْ عِنْدَ اللهِ مَحْقُوراً حَتَّی
صَنَعَ یَتُوبَ مِمَّا.

«الکافی، ج 2، ص 351»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: هر کس مومنی را به خاطر کمی مالش تحقیر
کند، خدا او را تحقیر خواهد نمود و پیوسته در نزد خدا تحقیر شده خواهد بود تا از
کاری که انجام داده توبه نماید.

16. قال الامام الصادق – علیه السلام – : إِنَمَّا الجًبَّارُ
الملعُونُ مَن غَمَصَ النَّاسَ وَ جَهِلَ الحَقَّ.

«الکافی، ج 2، ص 311»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: جباری که مورد لعن است کسی است که مردم
را خوار و سبک بشمارد و نسبت به حق نادانی ورزد.

17. قال الامام الصادق – علیه السلام – : مَن قَضَی حَاجَهَ
المُؤمِنِ مِن غَیرِ استِخفَافٍ مِنهُ اُسکِنَ الفِردَوسَ.

«مشکاه الأنوار، ص 556»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: هر کس نیاز مومنی را برآورده کند بدون
اینکه او را خوار نماید، در بهشت اسکان داده شود.

18. قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : أَمَرَنِی رَبِّی
بِحُبِّ المَسَاکِینَ المُسلِمِینَ وَ اعلَمُوا أَنَّهُ مَن حَقَّرَ أَحَداً مِنَ
المُسلِمِینَ أَلقَی اللهُ عَلَیهِ المَقتَ مِنهُ وَ المَحقَرَهَ حَتَّی یَمقُتَهُ
النَّاسُ وَ اللهُ لَهُ أَشَدُّ مَقتاً.

«مستدرک سفینه البحار، ج 2، ص 334»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه
و آله – فرمود: پروردگارم مرا فرمان داده به محبّت داشتن به مسلمانان فقیر و
بدانید هر کس فردی از مسلمانان را تحقیر کند، خدا بر او غضبناک خواهد شد و او را
خوار خواهد نمود تا مردم بر او غضب کنند و خدا غضبش بیشتر است.

19. قال الامام علی – علیه السلام – : و مَن تَکَبَّرَ حُقِّرَ.

«نهج السعاده، ج 1، ص 54»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هر کس تکبر ورزد، تحقیر گردد.

20. قال الامام علی – علیه السلام – : و مَن خَالَطَ العُلَمَا
وُقِّرَ وَ مَن خَالَطَ الاَنذَالَ حُقِّرَ.

«نهج السعاده، ج 1، ص 52»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هر کس با علما معاشرت کند، مورد احترام
قرار گیرد و هر کس با فرومایگان معاشرت نماید تحقیر شود.

21. قال الامام الصادق – علیه السلام – : و عَلَیکُم بِحُبِّ المَسَاکِینَ
المُسلِمِینَ، فَإنَّهُ مَن حَقَّرَهُم وَ تَکَبَّرَ عَلَیهِم فَقَد زَلَّ عَن
دینِ اللهِ، وَ اللهُ لَهُ حَاقِرٌ مَاقِتٌ.

«مستدرک سفینه البحار، ج 2، ص 334»

امام صادق – علیه السلام – فرمود: بر شما باد به دوست داشتن فقیران مسلمان
که هر کس آنها را تحقیر کند و بر آنها تکبّر ورزد، از دین خدا لغزیده است و خدا او
را خوار شمارد و بر او غضب کند.