1. قال الامام علی – علیه السلام – :
إیاکَ و الظلمَ، فإنَّهُ أکبرُ المَعاصِی.

«غرر
الحکم، ح 2665»

امام علی – علیه السلام – فرمود: از ستمگری بپرهیز که ستم، بزرگترینِ
گناهان است.

2. قال الامام علی – علیه السلام – :
أخسرکُمْ أظلمکُمْ.

«غرر
الحکم، ح 2841»

امام علی – علیه السلام – فرمود: زیانکارترین شما، ستمکارترین شماست.

3. قال الامام علی – علیه السلام – : مَن
ظلمَ عبادَ اللهِ کانَ الله ُخصمَهُ دونَ عبادِهِ.

«غرر
الحکم، ح 8250»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هر که به بندگان خدا ستم کند، خداوند به
جای بندگانش خصم و دشمن او باشد.

4. قال الامام علی – علیه السلام –
لَمَّا سُئِلَ أَیُّ ذَنْبٍ أَعْجَلُ عُقُوبَهً لصاحبِهِ: مَنْ ظَلَمَ مَنْ لا
ناصِرَ لَهُ إِلا اللهُ و جاوَرَ النعمَهَ بالتَقْصِیرِ واستَطَالَ بِالْبَغْیِ
عَلَی الْفَقِیرِ.

«الاختصاص،
ص 234»

امام علی – علیه السلام – در پاسخ به اینپرسش که کیفر کدام گناه
زودتر به گناه کار می رسد، فرمود: آن که به کسی ستم کند که یاوری جز خدا ندارد و
آن که در گزاردن حق نعمتها کوتاهی کند و آن که دست تعدی و ستم به سوی فقیر دراز
نماید.

5. قال الامام علی – علیه السلام – :
الظلمُ أًَلأَمُ الرذائل ِ.

«غرر
الحکم، ح 804»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ستمگری، مادر رذائل (اخلاقی) است.

6. قال الامام علی – علیه السلام – :
الظلمُ فی الدنیا بوارٌ و فی الآخرهِ دمارٌ.

«غرر
الحکم، ح 1707»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ظلم در دنیا، مایه نابودی است و در آخرت
مایه هلاکت.

7. قال الامام علی – علیه السلام – :
الظلمُ یزلُ القدمَ و یسلبُ النعمَ و یهلکُ الاُمَمَ.

«غرر
الحکم، ح 1734»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ظلم قدم را می لغزاند و نعمتها را سلب می
کند و ملتها را به نابودی می کشاند.

8. قال الامام علی – علیه السلام – :
الظلمُ تبعاتٌ موبقاتٌ.

«غرر
الحکم، ح 875»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ستمگری، پیامدهایی مُهلک دارد.

9. قال الامام علی – علیه السلام – :
اقدمُوا علَی اللهِ مظلومینَ و لا تقدمُوا علیهِ ظالمینَ.

«نهج
البلاغه، خطبه 151»

امام علی – علیه السلام – فرمود: به پیشگاه خدا در حالی که مظلوم هستید،
وارد شوید نه در حالی که ظالم هستید.

10. قال الامام علی – علیه السلام – :
بئسَ الزادُ إلَی المعادِ العدوانُ علَی العبادِ.

«بحار
الانوار، ج 75، ص 309»

امام علی – علیه السلام – فرمود: چه بد توشه ای است برای آخرت ستم و تجاوز
به بندگان.

11. قال الامام علی – علیه السلام – :
الله َالله َفِی عاجِلِ البغیِ و آجِلِ و خامهِ الظلمِ و سوءِ عاقبهِ الکِبرِ.

«نهج
البلاغه، خطبه 192»

امام علی – علیه السلام – فرمود: از خدا بترسید درباره عاقبت ناگوار ظلم در
دنیا و آخرت و از فرجام بد کبر و غرور.

12. قال الامام علی – علیه السلام – :
واللهِ لَوْ اعطیتُ الأقالیمَ السبعهَ بما تحتَ أفلاکِها عَلَی أَنْ أعصیَ اللهَ
فی نملهٍ أسلبُها جلبَ شعیرهٍ ما فعلتُهُ.

«نهج
البلاغه، خطبه 224»

امام علی – علیه السلام – فرمود: به خدا سوگند اگر هفت اقلیم را با هر آنچه
در زیر افلاک آن است به من دهند، بدین شرط که با گرفتن پوست جوی از دهان مورچه ای
نافرمانی خدا کنم، هرگز چنین نخواهم کرد.

13. قال الامام علی – علیه السلام – :
الجورُ عسوفٌ.

«غرر
الحکم، ح 10199»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ستم، بیراهه است.

14. قال الامام علی – علیه السلام – :
الجورُ ممحاهٌ.

«غرر
الحکم، ح 10426»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ستم، محو کننده (نیکی ها) است.

15. قال الامام علی – علیه السلام – :
إیاکَ و الظلمَ، فمَنْ ظَلَمَ کرهت أیامُهُ.

«غرر
الحکم، ح 2638»

امام علی – علیه السلام – فرمود: بپرهیزید از ستمگری که هر کسی ستم کرد،
روزگارش ناگوار شد.

16. قال الامام علی – علیه السلام – :
إیاکَ و الظلمَ فإنَّهُ یَزُولُ عمَّنْ تظلمُهُ و یبقی علیکَ.

«غرر
الحکم، ح 2643»

امام علی – علیه السلام – فرمود: بپرهیزید از ستمگری، زیرا ستم از کسی که
به او ستم کنی زایل می شود و (وزر و وبالش) بر تو باقی می ماند.

17. قال الامام علی – علیه السلام – :
إیاکَ و الجورَ، فإنَّ الجائرَ لا یریحُ رائحهَ الجنّهِ.

«غرر
الحکم، ح 2670»

امام علی – علیه السلام – فرمود: از بیدادگری بپرهیز، که بیدادگر بوی بهشت
را استشمام نمی کند.

18. قال الامام علی – علیه السلام – :
ظُلمُ الضَعیفِ أَفْحَشُ الظُلْمِ.

«غرر
الحکم، ح 6054»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ستم کردن به ناتوان، زشت ترین نوع ستم
است.

19. قال الامام الباقر – علیه السلام – :
اَلظلمُ فی الدنیا هُوَ الظلماتُ فی الآخرهِ.

«ثواب
الأعمال، ح 34321»

امام باقر – علیه السلام – فرمود: ظلم در دنیا، همان ظلمات در آخرت است.

20. قال الامام علی – علیه السلام – :
ظُلامَهُ المظلومینَ یُمْهِلُها الله ُسبحانَهُ و لا یُهْمِلُها.

«غرر
الحکم، ح 6078»

امام علی – علیه السلام – فرمود: ستمِ ستمدیدگان را خداوند سبحان مهلت می
دهد، اما نادیده نمی گیرد.

21. قال الامام علی – علیه السلام – :
راکبُ الظلمِ یدرکُهُ البَوارُ.

«غرر
الحکم، ح 5386»

امام علی – علیه السلام – فرمود: سوارِ بر مرکب ستم، به نابودی کشیده شود.

22. قال الامام علی – علیه السلام – :
راکبُ الظلمِ یکبُو بِهِ مرکبُهُ.

«غرر
الحکم، ح 5391»

امام علی – علیه السلام – فرمود: کسی که بر مرکب ظلم سوار شود، مرکبش او را
با سر به زمین می زند.

23. قال الامام علی – علیه السلام – :
بالظلمِ تزُولُ النعمُ.

«غرر
الحکم، ح 4230»

امام علی – علیه السلام – فرمود: بر اثر ظلم، نعمتها زایل می شوند.

24. قال الامام علی – علیه السلام – :
یَنامُ الرجلُ علی الثُکلِ و لا ینامُ علَی الظلمِ.

«غرر
الحکم، ح 11028»

امام علی – علیه السلام – فرمود: مرد بر مرگ فرزندش می خوابد، اما بر ستمی
که به او شده، خوابش نمی برد.

25. قال الامام علی – علیه السلام – :
اُذْکُرْ عندَ الظلمِ، عَدلَ اللهِ فیکَ، و عِنْدَ القُدرَهِ قدرهَ اللهِ علیکَ.

«بحار
الانوار، ج 75، ص 322»

امام علی – علیه السلام – فرمود: در هنگام ستم، عدالت خداوند را که با تو
خواهد داشت، به یاد آر و هنگام قدرت، قدرت خدا را که بر تو دارد، یاد کن.

26. قال الامام علی – علیه السلام – :
مَنْ جارَ أهلکَهُ جَورُهُ.

«غرر
الحکم، ح 7835»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هر که ستم کند، ستمش او را به هلاکت
کشاند.

27. قال الامام علی – علیه السلام – :
مَنْ عَمِلَ بالجَوْرِ عَجلَ اللهُ هلکَهُ.

«غرر
الحکم، ح 8723»

امام علی – علیه السلام – فرمود: هر که ستم کند، خداوند نابودی او را شتاب
بخشد.

28. قال الامام علی – علیه السلام – :
اِحْذَرِ الْعَسفَ و الحَیفَ فإنَّ العسفَ یعُودُ بالجلاءِ و الحیفَ یدعُو اِلی
السیفِ.

«نهج
البلاغه، حکمت 476»

امام علی – علیه السلام – فرمود: از زورگویی و بیدادگری بپرهیز؛ زیرا
زورگویی باعث در به دری مردم می شود و بیدادگری کار را به شمشیر می کشاند.

29. قال رسول الله – صلی الله علیه وآله
– : اتَّقُوا الظلمَ فإِنَّهُ ظلماتُ یومِ القیامهِ.

«الکافی،
ج 2، ص 332»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه وآله – فرمود: از ظلم کردن بپرهیزید، زیرا به
درستی که آن ظلمتهای روز قیامت است.

30. قال رسول اللّه – صلی الله علیه وآله
– : إِیّاکُمْ و الظلمَ فإنَّ الظلمَ عندَ اللهِ هُوَ الظلماتُ یومَ القیامه.

«بحار
الانوار، ج 75، ص 309»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه وآله – فرمود: بپرهیزید از ظلم کردن؛ زیرا ظلم
نزد خداوند، همان ظلمات روز قیامت است.

31. قال الامام علی – علیه السلام – : و
لَئِنْ أمهَلَ الظالِمَ فَلَنْ یفوتَ أخذُهُ … .

«نهج
البلاغه، خطبه 97»

امام علی – علیه السلام – فرمود: اگر خدا به ستمگر مهلت دهد، کیفر او هرگز
فراموش نمی شود.

32. قال رسولالله – صلی الله علیه وآله – : إِنَّ اللهَ یمهلُ الظالمَ
حَتَّی یقولَ قَدْ أهمَلَنی ثُّمَ یأخذُهُ أخذهً رابِیَهً إِنَّ اللهَ حمدَ نفسَهُ
عنْدَ هَلاکِ الظّالمینَ فقالَ: فَقُطِعَ دابِرُ القَوْمِ الذینَ ظلمُوا و الحمدُ
للهِ ربِّ العالمینَ.

«بحار
الانوار، ج 75، ص 322»

پیامبر اکرم – صلی الله علیه وآله – فرمود: خداوند به ستمگر چندان مهلت می
دهد که (ستمگر) می گوید مرا وا گذاشته است، سپس او را سخت کیفر می دهد. خداوند پس
از نابود کردن ستمگران، خود را حمد و سپاس گفته و می گوید: «و بنیاد گروهی که ستم
می کردند، قطع شد و حمد و سپاس مخصوص پروردگار جهانیان است».

33. قال الامام الصادق – علیه السلام – :
نعوذُ باللهِ یا أَبَا بصیرٍ أَنْ تکونَ ممَّنْ لبسَ إیمانَهُ بظلمٍ، ثُمَّ قالَ:
اُولئِکَ الخوارجُ و أصحابُهُمْ.

«بحار
الانوار، ج 69، ص 153»

امام صادق – علیه السلام – : فرمود: پناه می بریم بر خدا، ای ابا بصیر، از
این که جزء کسانی باشی که ایمانشان را با ستم در آمیختند. سپس فرمود: اینان خوارج
و هم مسلکان آنها هستند.

34. قال الامام علی – علیه السلام – :
لیسَ شئٌ أَدعی إِلی تغییرِ نعمهِ اللهِ و تعجیلِ نقمتِهِ مِنْ إِقامَه علی ظُلْمٍ
فَإِنَّ اللهَ سمیعٌ دعوهَ المُضْطَهِدینَ و هُوَ للظالمینَ بالمرصادِ.

«نهج
البلاغه، نامه 53»

امام علی – علیه السلام – فرمود: برای تغییر و دگرگونی نعمت خدا و شتاب
بخشیدن در خشم و انتقام او، هیچ چیز کارگر تر از ظلم نیست؛ زیرا خداوند دعای
ستمدیدگان را می شنود و همواره در کمین ستمگران است.

35. قال الامام الباقر – علیه السلام – :
لما حضرَ علیَ بن الحسینِ – علیه السلام – الوفاهُ ضَمَّنی إلی صدرِهِ ثُّمَ قالَ:
یا بُنَیَّ اُوصیکَ بما أَوصانی بِهِ أَبِی – علیه السلام – حینَ حضَرَتْهُ
الوفاهُ … .

«الکافی،
ج 2، ص 331»

امام باقر – علیه
السلام – فرمود: هنگامی که وفات (پدرم) علی بن الحسین – علیه السلام – فرا رسید،
مرا به سینه خود چسبانید و سپس فرمود: فرزندم! تو را به همان چیزی سفارش می کنم که
پدرم در هنگام وفاتش به من سفارش کرد و فرمود که پدر او نیز همان را به ایشان سفارش کرده است. فرمود: فرزندم! بپرهیز از ستم کردن به کسی که
در برابر تو یاوری جز خدا نمی یابد.

36. قال الامام علی – علیه السلام –
(فیما تبرأَ منَ الظلمِ): و الله ِلَأَنْ أبیتَ علی حَسَکِ السَعدانِ مُسَهَّداً
أوْ اُجَرَّ فی الأغلالِ مُصفَّداً، أحبُ إلیَّ مِنْ أن ألقی اللهَ و رسولَهُ یومَ
القیامهِ ظالماً لبعضِ العبادِ … .

«نهج
البلاغه، خطبه 224»

امام علی – علیه السلام – : در خطبه ای که ضمن آن از ظلم بیزاری می جوید،
فرمود: به خدا سوگند اگر شب را روی اشتر خار بیدار مانم و مرا دست بسته در غل و
زنجیر بکشانند، خوشتر دارم از این که در روز قیامت با دامنی آلوده به ستم بر یکی
از بندگان خدا یا غصب چیزی از اشیاء پوچ و بیهوده دنیا، بر خدا و رسول او وارد
شوم. چگونه به خاطر جسمی که تار و پودش به سرعت سوی پوسیدگی پیش می رود و روزگاران
درازی در زیر خاک می ماند، بر کسی ستم کنم؟