1- امام هادى علیه السلام:

اَلسَّهَرُ اَلَذُّ لِلمَنامِ وَ الجوعُ یَزیدُ فى طیبِ الطَّعامِ؛

شب‏زنده دارى، خواب را شیرین‏تر و گرسنگى، غذا را لذت بخش‏تر مى‏ کند.

(تنبیه الخواطر، ص 141، ح 18)

2- پیامبر صلى الله علیه و آله:

نَحْنُ قَوْمٌ لا نَأکُلُ حَتّى نَجوعَ وَ اِذا اَکَلْنا لا نَشْبَعُ؛

ما قومى هستیم که تا گرسنه نشویم غذا نمى‏خوریم و تا سیر نشده‏ایم دست از غذا مى‏کشیم.

(سنن النبى، ص 226)

3- پیامبر صلى الله علیه و آله:

أفضَلُکُم مَنزِلَهً عندَ اللّه تعالى أطوَلُکُم جُوعا و تَفَکُّرا، و أبغَضُکُم إلَى اللّه تعالى کُلُّ نَؤومٍ و أکُولٍ و شَروبٍ؛

بلند پایه‏ترین شما نزد خداوند متعال کسى است که مدتهاى طولانى‏ترى گرسنگى بکشد و به تفکّر بپردازد و منفورترین شما نزد خداوند متعال هر آن کسى است، که پرخواب و پرخور و پرنوش باشد.

(تنبیه الخواطر، ج1، ص 100 – منتخب میزان الحکمه، ص 448)

طوبى لِمَن طَوى وجاعَ، اُولئِکَ الَّذینَ یَشبَعونَ یَومَ القِیامَهِ؛

خوشا به حال آنان که شکم، تهى مى‏دارند و گرسنگى مى‏کشند. آنان کسانى اند که در روز قیامت، سیر مى ‏شوند.

(الجعفریّات، ص 165)

إنَّ أهلَ الجوعِ فِی الدُّنیا هُم أهلُ الشِّبَعِ فِی الآخِرَهِ، وإنَّ أبغَضَ النّاسِ إلَى اللّه‏ِ المُتَّخِمونَ المُلَأُ؛

همدمانِ گرسنگى در این سراى، همدمانِ سیرى در سراى دیگرند و منفورترینِ مردم نزد خداوند، پُرخوران آکنده‏شکم اند.

(تنبیه الخواطر، ج 1، ص 102)

6- امام على علیه السلام:

نِعمَ عَونُ الوَرَعِ التَّجَوُّعُ؛

گرسنگى کشیدن، چه نیکو یارى‏اى براى پاک‏دامنى است!

(غرر الحکم، ح 9923)
7- امام على علیه السلام:

نِعمَ العَونُ عَلى أشَرِ النَّفسِ وکَسرِ عادَتِهَا التَّجَوُّعُ؛

گرسنگى کشیدن، چه نیکو یارى‏دهنده‏اى بر سرکشىِ نفْس و شکستن عادت آن است.

(غرر الحکم، ح 9942)

– فِی الدّیوانِ المَنسوبِ إلَیهِ: تَجَوَّع فَإِنَّ الجوعَ مِن عَمَلِ التُّقىوإنَّ طویلَ الجوعِ یَوماً سَیُشبَعُ؛

– در دیوان منسوب به ایشان: خود را گرسنه بدار که گرسنگى، از آثار پرهیزگارى است / آن‏که زمان درازى را گرسنگى کشد، سرانجامْ روزى (روز قیامت) سیر خواهد شد.

(دانش نامه احادیث پزشکی، ج 2، ح 32)

إنَّ الشَّیطانَ لَیَجری مِنِ ابنِ آدَمَ مَجرَى الدَّمِ، فَضَیِّقوا مَجارِیَهُ بِالجوعِ؛

شیطان در درون آدمى‏زاده به سان خون، جریان مى‏یابد. گذرگاه‏هاى او را با گرسنگى، تنگ کنید.

(بحار الأنوار، ج 70، ص 42)

10- پیامبر صلى الله علیه و آله:

إذا رَأَیتُم أهلَ الجوعِ وَالتَّفَکُّرِ فَاقتَرِبوا مِنهُم ؛ فَإِنَّهُ تَجرِی الحِکمَهُ مَعَهُم؛

چون همدمانِ گرسنگى و تفکّر را دیدید  به آنان نزدیک شوید؛ چرا که حکمت، آنان را همراهى مى کند.

(کنز العمّال، ج 9، ص 37، ح 24818)
11- پیامبر صلى الله علیه و آله:

إنَّ اللّه‏َ عز و جل یَقولُ : وَضَعتُ خَمسَهً فی خَمسَهٍ و َالنّاسُ یَطلُبونَها فی خَمسَهٍ فَلا یَجِدونَها : وَضَعتُ العِلمَ فِی الجوعِ وَالجَهدِ و َالنّاسُ یَطلُبونَهُ بِالشّبعَهِ و َالرّاحَهِ فَلا یَجِدونَهُ؛

خداوند عز و جل مى‏فرماید : «پنج چیز را در پنج چیز نهادم ؛ امّا مردم، آنها را در پنج چیزِ دیگر مى‏جویند و نمى‏یابند : دانش را در گرسنگى و رنج و تلاش قرار دادم، در حالى که مردم آن را در سیرى و آسایش مى‏جویند. در نتیجه آن را نمى‏یابند.

(عوالی اللآلی، ج 4، ص 61، ح 11)
12- پیامبر صلى الله علیه و آله:

کَبُرَ مَقتاً عِندَ اللّه‏ِ الأَکلُ مِن غَیرِ جوعٍ، و َالنّومُ مِن غَیرِ سَهَرٍ؛

خوردن بدون گرسنگى و خوابیدن بدون بیدارى کشیدن [و احساس نیاز به خواب]، نزد خداوند، گناهى سهمگین است.

(کنز العمّال، ج 16، ص 80، ح 44011)

13- پیامبر صلى الله علیه و آله:

ثَلاثَهٌ یَستَوجِبونَ المَقتَ مِنَ اللّه‏ِ تَعالى : الآکِلُ مِن غَیرِ جوعٍ، و َالنّومُ مِن غَیرِ سَهَرٍ، و َالضِّحکُ مِن غَیرِ عَجَبٍ؛

سه چیز، موجب خشم خداوند متعال است : خوردن بدون احساس گرسنگى، خفتن بدون بیدارى کشیدن [و احساس نیاز به خواب]، و خندیدن بدون شگفتى.

(کنز العمّال، ج 16، ص 59، ح 43932)
14- امام على علیه السلام:

نِعمَ العَونُ عَلى أشَرِ النَّفسِ و کَسرِ عادَتِهَا التَّجَوُّعُ .

گرسنگى کشیدن، چه نیکو یارى دهنده اى بر سرکشىِ نفْس و شکستن عادت آن است .