امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه بنده ای بعد از نماز به سجده شکر بیفتد، خداوند حجابهای بین او و فرشتگان را بر می دارد، و به فرشتگان خطاب می کند که هان ای فرشتگان! به بنده ام که واجب مرا انجام داد و عهدش با مرا کامل نمود، سپس به خاطر نعمتی که به او داده ام سجده شکر بجای آورد، ای فرشتگانم چه پاداشی شایسته او است؟ فرشتگان می گویند: پروردگارا! رحمت تو شایسته او است.
خداوند می فرماید: سپس چه پاداشی؟
فرشتگان می گویند: پروردگارا! بهشت تو شایسته او است.
خداوند می فرماید: سپس چه پاداشی؟
فرشتگاه گویند: پروردگارا! کفایت مهمّات او (یعنی تأمین نیازهای او) شایسته او است.
خداوند می فرماید: سپس چه پاداشی؟
فرشتگاه آنچه را نیک است برای آن بنده می طلبند، باز خداوند می فرماید:
سپس چه پاداشی به آن بنده شاکر بدهم؟
فرشتگان می گویند: پروردگارا! ما به آن پاداش عظیم آگاهی نداریم.
خداوند می فرماید:
لا شکرنه کما شکرنی، و اقبل علیه بفضلی، و اریه رحمتی؛ قطعا همانگونه که او مرا سپاسگزاری کند، از او سپاسگزاری می کنم، و با فضل و کرم با او روبرو می شوم، و رحمتم را به او ارائه می دهم.
سرگذشتهای عبرت انگیز/ محمد محمدی اشتهاردی
