موضوع خلقت آدم و حواء و نسل این دو از موضوعاتی است که هم در قرآن و هم در روایات اسلامی آمده و مورد سؤال از ائمه معصومین ـ علیهم السلام ـ نیز بوده است. علامه مجلسی در جلد یازدهم کتاب «بحار الانوار» روایات مربوط به این موضوع را آورده است.
طبق آیات قرآن، خداوند آدم را از خاک آفرید و حوّا (همسر آدم) را از باقی مانده خاک او خلق کرد. «یا ایها الذین آمنوا اتقوا ربکم الذی خلقکم من نفس واحده و خلق منها زوجها»[1] ( ای مردم از پروردگارتان بپرهیزید که همه شما را از یک انسان آفرید و همسر او را نیز از جنس او آفرید).
بعد از آن به آدم دستور داده شد او و همسرش در بهشت سکنی گزینند.، (35 بقره) و تمام نعمتهای بهشت برایشان مباح شد مگر درختی که خوردن میوه های آن ممنوع گردید. ولی آدم و حواء در اثر وسوسه های شیطان از این درخت خوردند و مرتکب ترک اولی شدند و در نتیجه از آن بهشت سر سبز و آرامش بخش بیرون و در زمین مستقر شدند که از آن تعبیر به «هبوط» می شود.
قبل از هبوط، آدم و حواء دارای فرزندی نبودند بعد از هبوط این دو با هم ازدواج کرده و نسل بشر گسترش مییابد. «و بث منهما رجالاً کثیراً و نساءً»[2] ( و از آن دو مردان و زنان فراوانی منتشر ساخت) از این آیه قرآن استفاده می شود که تکثیر نسل فرزندان آدم تنها از طریق آدم و همسرش صورت گرفته است و موجود ثالثی در آن دخالت نداشته است. لازمه این سخن آن است که فرزندان آدم (برادر و خواهر) با هم ازدواج کرده باشند زیرا اگر آنها از نژاد و همسران دیگری ازدواج کرده باشند واژه «منهما» یعنی (از آن دو) صادق نخواهد بود.
این موضوع در احادیث متعددی نیز وارد شده است و زیاد هم جای تعجب نیست چه اینکه طبق استدلالی که در بعضی از احادیث از ائمه اهل بیت(ع) نقل شده این ازدواج ها مباح بوده زیرا هنوز حکم تحریم ازدواج خواهر و برادر نازل نشده بود، بدیهی است ممنوعیت یک کار، منوط به این است که از طرف خداوند تحریم شده باشد چه مانعی دارد که ضرورت ها و مصالحی ایجاب کند در پاره ای از زمان مطلبی جایز باشد و بعداً تحریم گردد.[3]
پس گسترش نسل بشر و آفرینش انسانهای بعد از آدم و حواء، بعد از خروج آن دو از بهشت و هبوط به زمین بوده است. پس باید گفت نسل انسان فعلی از آدم و حواست که دچار لغزش شدند.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1.تفسیرجاوید، آیت الله جعفر سبحانی، ج 11، سر گذشت آدم ابو البشر.
2. داستان پیامبران، علی مولوی گرمارودی، ج 1.
3. قصص قرآن و تاریخ پیامبران، سید محمد صحفی.
4. بحار الانوار، علامه مجلسی، ج 11.
پی نوشت ها:
[1] . نساء/ 1.
[2] . نساء/ 1.
[3] . مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 3، ص 247 و 246.