نویسنده:حسین ژولیده

با شنیدن کلماتی مثل وقف،واقف ،موقوف و…،تصویری از افراد ثروتمند و نیکوکار در ذهنمان ترسیم می شود که بخشی از اموال خود را برای خدمت به دیگران می بخشند.
اما ممکن است که هیچ گاه تصورنکنیم یکی ازهمین واقفین باشیم .
از خود می پرسیدچگونه؟
تصوری غلط که درذهن اکثرما نقش بسته،این است که فکر می کنیم وقف نمودن تنها ازدست ثروتمندان برمی آید و ما دارایی آنچنانی نداریم،نمی توانیم واقف باشیم .اما بهتراست بدانیم که موقوفات حتماً نباید ساختمان و زمین و چیزهایی ازاین قبیل -که ازعهده ی امثال ما خارج است-باشد؛بلکه با درآمد و حقوقی اندک به بزرگان دین می شود اقتدا کرد و مانند آنها به خیل واقفان پیوست.
به عنوان مثال یکی ازکارهایی که ثواب و پاداش بسیاربزرگی دارد تشنه ای را سیراب کردن است،تا جایی که پیامبراکرم (ص)فرمودند :بالاترین و بهترین صدقه،صدقه ی آب است(1)و یا درجایی دیگرفرمودند :نخستین چیزی که در روز قیامت رسیدگی می شود صدقه ی آب دادن است.(2)
و یا در روایت دیگری فرمودند :هر کس در بیابان چاه آبی حفرکند و یا حوضی بسازد ملائکه ی آسمان براو درود می فرستند و برایش به ازای هرانسان ،حیوان یا پرنده ای که ازآن آب می نوشد ثواب هزارکار نیک مورد قبول واقع شده و ثواب آزاد کردن هزار بنده از فرزندان حضرت اسماعیل (ع)و قربانی کردن هزار شتر می نویسند و بر خدا لازم می شود که او را در بهشت اسکان دهد.(3)
جالب است بدانیم که حتی آب دادن به حیوانات و پرندگان نیز از پاداشی عظیم برخورداراست .تا جایی که خداوند متعال کافری را به خاطرآب دادن به یک سگ آمرزید و به پیامبرش وحی نمود که او را آگاه سازد که اعمالش را ازسرگیرد و سعدی این سخن را چه نیکو به شعردر آورده است:

یکی در بیابان سگی تشنه یافت
برون از رمق در حیاتش نیافت

کله دلو کرد آن پسندیده کیش
چو حبل اندرآن بست دستارخویش

به خدمت میان بست و باز و گشاد
سگ ناتوان را دمی آب داد

خبر داد پیغمبر از حال مرد
که داورگناهان او عفو کرد

آری ما می توانیم با قراردادن یک دستگاه آب سردکن در مسیر رفت و آمد مردم،پاداش سیراب نمودن صدها نفررا از آن خود کنیم علاوه براینکه درثواب ذکر «سلام برحسین»تشنه لبانی که ازآن می نوشند شریک شویم.
حتی اگربه تنهایی نیز قادربه این کارنیستیم می توانیم با همکاری و مشارکت دوستان و آشنایان این کار را انجام دهیم.
ازسوی دیگرمی توانیم با انجام این کار پر اجر،ثوابی عظیم تقدیم اموات و گذشتگان نماییم.
باورکنید این کارکوچکی نیست.امیرمؤمنان علی (ع)چاه های فراوانی را با دست خود حفرو برای استفاده ی دیگران آن را وقف نمود.حال که این چنین است باید برخیزیم و با گفتن یک یا علی به مولایمان اقتدا کنیم و ازواقفان شویم.

پی نوشت ها :

1-بحارالانوار ؛ج71.
2-بحارالانوار،ج93.
3-جامع الاحادیث شیعه،جلد 8.

منبع:نشریه قدر،شماره 20.