صدیقه

صَدَقَ، صَدْقاً، صِدْقاً، مَصْدُوقَهً، تصدیقا و تصداقاً: ضّد کذب،
صادقه: مُخلصه،
صدیقَه: الخلّ الحبیب،
الصدیق: الکثیر الصدق، مرد بسیار راست و درست. الکامل فی لصدق، الذی یصدق قوله بالعمل، آنکه گفتار و کردارش مطابقت بر درستى کند. البارّ الدائم التصدیق،
به زنى صدیقه گویند که بسیار راستگو باشد. زنى که هم در عمل، هم در گفتار و هم در اعتقادات و ایمان صادق باشد.

صدیقه همسر امیرالمؤمنین:

عن رسول‏اللَّه صلى اللَّه علیه و آله و سلم قال لعلی علیه السلام:
«اتیت ثلاثاً لم اوتهن أحد و لا انا: اوتیت صهرا مثلی و لم اوت مثلی. اوتیت زوجه «صدیقه» مثل إبنتی و لم اوت مثلها زوجه. و اوتیت الحسن والحسین من صلبک و لم اوت من صلبی مثلهما. ولکنکم منّی و أنا منکم،
پیامبر اکرم صلى اللَّه علیه و آله وسلم به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: سه چیز به تو عنایت شده که به هیچ کس، حتى خود من هم، چنین عنایتى نشده است. پدر خانمى مثل من دارى، اما من ندارم. زنى «صدیقه» چون دخترم (فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام) دارى، اما من چنین همسرى ندارم. پسرانى چون حسن و حسین دارى که من پسرانى مثل آنها ندارم، البته همه شما از من هستید، من هم از شما هستم. (1)
قالت عائشه:
«ما رأیت أحداً قطّ «أصدق» من فاطمه غیر أبیها،
عائشه گوید: کسى را راستگوتر از فاطمه، غیر از پدرش ندیدم.» (2)

صدیقه را فقط صدّیق غسل مى‏دهد:

عن مفضل بن عمر قال:
قلت لأبی‏عبداللَّه علیه السلام: «من غسل فاطمه علیهاالسلام؟ قال: ذاک أمیرالمؤمنین علیهاالسلام. فکأنّما إستفظعت ذلک من قوله. فقال لی: کأنّک ضقت مما أخبرتک. فقلت: قد کان ذلک. جعلت فداک. فقال: لاتضیقن فإنّها «صدیقه» لم یکن یغسلها إلّا صدیق. أما علمت أن مریم لم یغسلها إلّا عیسى،
مفضل از امام صادق علیهاالسلام سؤال مى‏کند: چه کسى حضرت فاطمه علیهاالسلام را غسل داد؟
امام صادق علیه السلام فرمودند: امیرالمؤمنین علیه السلام فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام را غسل دادند. این مطلب قدرى براى من سنگین به نظر رسید. امام علیه السلام فرمودند: مثل این که از این خبر در تعجبى؟!
گفتم: فدایت گردم بله همین طور است. فرمودند: این مطلب برایت هیچ سنگین نباشد، زیرا فاطمه زهرا علیهاالسلام «صدیقه» است و صدیقه را فقط صدیق غسل مى‏دهد. مگر نمى‏دانى حضرت مریم علیهاالسلام را که صدیقه بود کسى بجز حضرت عیسى علیه السلام غسل نداد؟.» (3)

صدیقه زنى که شناخته نشد:

عن أبی‏عبداللَّه علیه السلام قال:
«إنّ اللَّه تبارک و تعالى أمهر فاطمه علیهاالسلام ربع الدنیا فربعها لها و أمهرها الجنه والنار تدخل أعداءها النار و تدخل أولیاءها الجنه و هی «الصدیقه» الکبرى و على معرفتها دارت القرون الاُولى،
امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند یک چهارم دنیا را مهر فاطمه علیهاالسلام قرار داده است. بهشت و جهنم را نیز مهریه‏ى او قرار داده است، دشمنانش را در جهنم و دوستانش را در بهشت وارد مى‏کند. فاطمه علیهاالسلام، «صدیقه کبرى» است که در شناختن او همه‏ى جهانیان در حیرت هستند.» (4)

فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام زن راستگو و شهیده:

عن أبی‏الحسن علیه السلام قال:
«إنّ فاطمه علیهاالسلام «صدیقه» شهیده،
امام رضا علیه السلام فرمودند: فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام زنى «بسیار راستگو» بودند و شهیده از این دنیا رفتند.» (5)

پى‏نوشتها:

1- فاطمه الزهراء من المهد إلى اللحد، ص 82 از ریاض النضره، ج 2، ص 202 و شرف النبّوه.
2- على‏اکبر تلافى، فضائل الزهراء، انتشارات نیک معارف، ص 36 از حلیهالاولیاء، ج 2، ص 41 و بحارالانوار، ج 43، ص 84، ر 7 از مناقب.
3- وسائل‏الشیعه، ج 2، ص 530، ر 2825.
4- بحارالانوار، ج 43، ص 105، ر 19 از امالى الشیخ.
5- مرآه العقول، ج 5، ص 315.

مبارکه

«بَرَکَتْ: فایده‏ى ثابت. قاموس، «برکت» را زیادت، سعادت و «بروک» را ثبوت معنا کرده و گوید: «باِرکْ على محمّد و آل محمّد»، یعنى شرف و کرامت آنها را همیشگى کن. در مجمع‏البیان، ذیل آیه‏ى 97 از سوره‏ى بقره گفته: اصل برکت به معناى ثبوت است گویند: «برک بروکاً»، یعنى ثابت شد، پس برکت به معناى ثبوت فایده است در اثر نمو و رشد. مجمع آب را، «بِرْکِه» گویند که آب در آن ثابت است. در مفردات گوید: برکت، یعنى ثبوت خیر خدایى در یک چیز، و مجمع آب را، برکه گویند. مبارک چیزى است که در آن فایده‏ى ثابت باشد.» (1)
بِرْکِه: در لغت آبگیر را گویند، جایى که آب به مرور زمان در آن جمع مى‏شود. برکه: الزیاده، افزایش و زیادت معنا مى‏دهد. برکت، رشد و نمو و زیادتى در یک شى‏ء را گویند. و راغب گوید برکه به جایى اطلاق مى‏گردد که خیرى الهى بدون حساب و شمارش نصیب شده باشد. (2)

حضرت زهراء علیهاالسلام منبع انواع برکات است:

مهم ترین برکت در وجود فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام این است که ذریه‏ى پیامبر از نسل زهراء علیهاالسلام هستند، در حالى که با مراجعه به تاریخ روشن مى‏شود که دشمنان آن حضرت با به وجود آوردن وقایع مختلف، فرزندان فاطمه‏ى زهراء علیهاالسلام را از بین مى‏برده‏اند. در واقعه‏ى کربلا فقط یک فرزند براى امام حسین علیه السلام باقى ماند، آن هم امام زین‏العابدین علیه السلام. و بنابر قولى، هفت فرزند امام حسن مجتبى علیه السلام و دو فرزند حضرت زینب علیهاالسلام را نیز به قتل رساندند. و اما ام‏کلثوم علیهاالسلام، اصلا از او فرزندى متولد نشد. و در این مسیر چه وقایع دردناکى که براى ذریه فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام به وجود آوردند و فرزندان زهراء علیهاالسلام را از دم تیغ گذراندند. با همه‏ى آنچه که گفته شد، لکن از برکت نسل فاطمه‏ى زهراء علیهاالسلام، سادات سر تا سر جهان را نورافشانى مى‏کنند. قریب به محال است جایى را بیابیم که یکى از اولاد فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام در آنجا نباشد. «مبارکه»، دلالت بر برکت در ذریه آن حضرت مى‏کند، همچنان که کوثر بر کثرت اولاد حضرت زهراء علیهاالسلام دلالت دارد.

توصیف فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام در انجیل:

عن عبداللَّه بن سلیمان قال:
«قرأت فی الإنجیل فی وصف النّبی صلى اللَّه علیه و آله نکّاح النساء، ذوالنسل القلیل، إنّما نسله من «مبارکه»، لها بیت فی الجنه، لاصخب فیه و لا نصب، یکفلها فی آخر الزمان کما کفل زکریا اُمّک، لها فرخان مستشهدان،
عبداللَّه بن سلیمان مى‏گوید: اوصاف پیامبر خاتم صلى اللَّه علیه و آله و سلم را در انجیل خواندم که ایشان زیاد نکاح مى‏کنند و نسل کمى خواهند داشت و نسل او از «دخترى مبارک» به وجود خواهد آمد که براى او خانه‏اى در بهشت آماده گشته است….» (3)

پى‏نوشتها:

1- قاموس قرآن، ج 1، ص 189.
2- والبرکه ثبوت الخیر الإلهى فى شى‏ء، قال تعالى: (لفتحنا عیلهم برکات من السماءوالأرض)
و سمی بذلک لثبوت الخیر فیه ثبوت الماء فى البرکه، والمبارک ما فیه ذلک الخیر… و لما کان الخیر الإلهى یصدر من حیث لایحس و على وجه لایحصى و لایحصر قیل لکل شى‏ء ما یشاهد منه زیاده غیر محسوسه هو مبارک و فیه برکه. مفردات راغب، ماده‏ى برکه.
3- بحارالانوار، ج 43، ص 22، ر 14 از امالى صدوق.