نماز خواندن به سوی در گشوده
شخصى نامور که یکى از مشایخ علمى زمان خودش بود به حضور مبارک امام صادق علیه السّلام ، تشرّف حاصل کرد، دید جوانى مراهق ، خردسال در حضور امام به سوى در باز به نماز ایستاده است . این جوان همان کس است که امام صادق علیه السّلام به مردم فرمود : اَنتُم السَّفِینَه وَ هَذَا مَلاَّحُهُا ؛ شما کشتی هستید و این جوان ناخدای شما است . این جوان خردسال فرزند امام صادق ، یعنی امام هفتم امامّیه موسی بن جعفر علیهما السّلام است .
آن شخص به امام صادق علیه السّلام عرض کرد : آقا، فرزند شما دارد به سوى در گشوده نماز مى گزارد و این کراهت دارد. امام فرمود : نمازش را که تمام کرد، به خود او بگویید. این شخص بى خبر از این که : گفتن بر خورشید که من چشمه نورم دانند بزرگان که سزاوار سها نیست
آقازاده نماز را خواند و مواجه اعتراض آن شخص شد، در جوابش فرمود : آن کس ‍که من به سوی او نماز می خواندم از این درب به من نزدیک تر است .

کتاب داستان های عارفانه از حضرت علاّمه حسن زاده ی آملی حفظه الله