فى المناقب لابن شهر آشوب:
کانَ النَّبِىُّ صلىاللهعلیهوآله قَبْلَالْمَبْعَثِ مَوْصوفا بِعِشْرینَ خَصْلَهً مِنْ خِصالِ الأَنْبیاءِ، لَوِانْفَرَدَأَحَدٌ بِأَحَدِها لَدَلَّ عَلى جَلالِهِ، فَکَیْفَ مَنِ اجْتَمَعَتْ فیهِ؟! کانَنَبیّا أَمینا، صادِقا، حاذِقا، أَصیلاً، نَبیلاً، مَکینا، فَصیحا، نَصیحا،عاقِلاً، فاضِلاً، عابِدا، زاهِدا، سَخیّا، کَمیّا، قانِعا، مُتَواضِعا، حَلیما،رَحیما، غَیورا، صَبورا، مُوافِقا، مُرافِقا، لَمْ یُخالِطْ مُنَجِّما وَلا کاهِناوَلاعَیّافا؛
پیامبر خدا صلىاللهعلیهوآله پیش از آن که مبعوث شود، بیست خصلتاز خصلتهاى پیامبران را دارا بود که اگر فردى یکى از آنها را داشته باشد، دلیل برعظمت اوست چه رسد به کسى که همه آنها را دارا باشد، آن حضرت پیامبرى امین، راستگو،ماهر، اصیل، شریف، والامقام، سخنور، خیرخواه، خردمند، بافضیلت، عابد، زاهد،سخاوتمند، دلیر و جنگاور، قانع، فروتن، بردبار، مهربان، غیرتمند، صبور، سازگار ونرمخو بود، با هیچ منجّم (قائل به تأثیر ستارگان)، غیبگو و پیشگویى همنشین نبود
المناقب لابن شهرآشوب 1/107
**********************************************************
امام على علیهالسلام:
فى صِفَهِ النَّبىِّ صلىاللهعلیهوآله طَبیبٌ دَوّارٌبِطِبِّهِ قَدْ أَحْکَمَ مَراهِمَهُ وَأَحْمى (أمْضى) مَواسِمَهُ یَضَعُ ذلِکَحَیْثُ الْحاجَهُ إِلَیْهِ مِنْ قُلوبٍ عُمْىٍ وَآذانٍ صُمٍّ وَأَلْسِنَهٍ بُکْمٍ،مُتَتَبِّعٌ بِدَوائِهِ مَواضِعَ الْغَفْلَهِ وَمَواطِنَ الْحَیْرَهِ… ؛
در توصیف پیامبر صلىاللهعلیهوآله مىفرماید: پزشکى است که با دانش خود، هموارهمیان مردم مىگردند، مرهمهایش را بهخوبى فراهم و ابزار کارش را آماده کرده و آنهارا هر جا که لازم باشد، از دلهاى کور و گوشهاى کر و زبانهاى گنگ به کار مىبرد. غفلت گاهها و جایگاههاى حیرت را جستجو و با داروى خود آنها را درمان مىکند
نهج البلاغه خطبه108
**********************************************************
کعب الاحبار:
إِنّا نَجِدُ فِى التَّوراهِ: مُحَمَّدٌ النَّبىُّ الْمُخْتارُلافَظٌّ وَلاغَلیظٌ وَلا صَخّابٌ فِى الأَْسْواقِ وَلایَجْزى السَّیِّئَهَالسَّیِّئَهَ وَلکِنْ یَعْفو وَیَغْفِرُ؛
ما در تورات چنین مىخوانیم: محمّدپیامبر برگزیده، نه تندخوست و نه خشن و نه اهل جارو جنجالدر کوچه و بازار، بدى رابا بدى جواب نمىدهد، بلکه مىبخشد و گذشت مىکند
.الطبقات الکبرى 1/360
**********************************************************
امام حسین علیهالسلام:
کانَ صلىاللهعلیهوآله … یُعْطى کُلَّ جُلَسائِهِنَصیبَهُ وَلا یَحْسَبُ أَحَدٌ مِنْ جُلَسائِهِ أَنَّ أَحَدا أَکْرَمُ عَلَیْهِمِنْهُ؛
پیامبر صلىاللهعلیهوآله بهره هر یک از همنشینان خود را عطامىفرمودند و چنان معاشرت مىنمودند که کسى گمان نمىکرد شخص دیگرى نزد پیامبر ازاو گرامىتر باشد
بحارالأنوار 16/152/4
**********************************************************
امام على علیهالسلام:
وَهُوَ خاتَمُ النَّبیّینَ، أَجْوَدُ النّاسِ کَفّاوَاَرْحَبُ النّاسِ صَدْرا وَأَصْدَقُ النّاسِ لَهْجَهً وَأَوْفَى النّاسِ ذِمَّهًوَأَلْیَنُهُمْ عَریکَهً وَأَکْرَمُهُمْ عِشْرَهً مَنْ رَآهُ بَدیهَهً هابَهُوَمَنْ خالَطَهُ مَعْرِفَهً أَحَبَّهُ یَقولُ ناعِتُهُ: لَمْ اَرَقَبْلَهُ وَلابَعْدَهُ مِثْلَهُ؛
او خاتم پیامبران است بخشندهترین مردم بود، سعه صدرش ازهمه بیشتر (پرحوصلهترین مردم) و راستگوترین و پایبندترین آنان به عهد و پیمان. ازهمه نرمخوتر بود و رفتارش بزرگوارانهتر. هر کس بدون سابقه قبلى او را مىدید،هیبتش او را مىگرفت و هر کس با او معاشرت مىنمود و او را مىشناخت دوستدارش مىشدو هر کس مىخواست او را وصف کند، مىگفت: نظیر او را در گذشته و حال ندیدهام
بحارالأنوار 16/190/27
**********************************************************
عایشه:
عائِشَهُ کانَ صلىاللهعلیهوآله أَلْیَنَ النّاسِ وَأَکْرَمَ النّاسِوَکانَ رَجُلاً مِنْ رِجالِکُمْ إِلاّ أَنَّهُ کانَ ضَحّاکا بَسّاما؛
عایشه: رسول خدا صلىاللهعلیهوآله نرمخوترین و بزرگوارترین مردم بود. او هم مردى چونمردان شما بود، با این تفاوت که همواره خنده و تبسّم بر لب داشت
الطبقات الکبرى 1/365
**********************************************************
فى المناقب لابن شهر آشوب:
کانَ النَّبىُّ صلىاللهعلیهوآله لایَقومُ وَلایَجْلِسُ إِلاّ عَلى ذِکْرِ اللّهِ؛
در مناقب ابن شهر آشوب آمده است: پیامبرخدا صلىاللهعلیهوآله بر نمىخاست و نمىنشست مگر با ذکر خدا
المناقبلابنشهرآشوب 1/127
**********************************************************
فى المناقب لابن شهر آشوب:
کانَ النَّبىُّ صلىاللهعلیهوآله لایَقومُ وَلایَجْلِسُ إِلاّ عَلى ذِکْرِ اللّهِ؛
در مناقب ابن شهر آشوب آمده است: پیامبرخدا صلىاللهعلیهوآله بر نمىخاست و نمىنشست مگر با ذکر خدا
المناقبلابنشهرآشوب 1/127
**********************************************************
داود بن الحصین:
فى صِفَهِ النَّبِىِّ صلىاللهعلیهوآله ـ : کانَ رَجُلاًأَفْضَلَ قَوْمِهِ مُروءَهً وَأَحْسَنَهُمْ خُلْقا وَأَکْرَمَهُمْ مُخالَطَهًوَأَحْسَنَهُمْ جِوارا وَأَعْظَمَهُمْ حِلْما وَأَمانَهً وَأَصْدَقَهُمْ حَدیثاوَأَبْعَدَهُمْ مِنَ الْفُحْشِ وَالأَْذى وَمارُئِىَ مُلاحیا وَلامُماریا أَحَداحَتّى سَمّاهُ قَوْمُهُ الأَْمینَ لِما جَمَعَ اللّهُ لَهُ مِنَ الاُْمورِالصّالِحَهِ فیهِ، فَلَقَدْ کانَ الْغالِبُ عَلَیْهِ بِمَکَّهَ الأَْمینَ؛
داودبن حصین ـ در اوصاف پیامبر صلىاللهعلیهوآله ـ : او مردى بود که از همه قوم خودجوانمردتر، خوش اخلاقتر، خوش برخوردتر، همسایه دارتر، بردبارتر، امانتدارتر،راستگوتر، و از بدزبانى و آزاررسانى به دورتر بود. هرگز دیده نشد که با کسى کشمکش ومجادله کند. خداوند اخلاقوصفاتپسندیدهرادرآنحضرتجمعکردهبودتاجایىکهقومش اورا امین نامیدند و در مکه غالبا با لقب امین از ایشان یاد مىشد
الطبقات الکبرى 1/121
**********************************************************
عایشه:
ما کانَ خُلْقٌ أَبْغَضَ إِلى رَسولِ اللّهِ صلىاللهعلیهوآله مِنَالْکَذِبِ وَمَا اطَّلَعَ مِنْهُ عَلى شَىْءٍ عِنْدَ أَحَدٍ مِنْ أَصْحابِهِفَیَبْخَلُ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ حَتّى یَعْلَمَ أَنْ أَحْدَثَ تَوْبَهً؛
هیچخصلتى نزد رسول خدا صلىاللهعلیهوآله منفورتر از دروغ نبود و هرگاه مطلع مىشدندیکى از اصحابشان دروغى گفته است، به او بىاعتنایى مىکردند تا آنکه مىفهمیدندتوبه کرده است
الطبقات الکبرى 1/378
**********************************************************
فى المناقب لابن شهر آشوب:
کانَ النَّبىُّ صلىاللهعلیهوآله … یُجالِسُالْفُقَراءَ وَیُواکِلُ الْمَساکینَ؛
در مناقب ابن شهر آشوب آمده است: پیامبرخدا صلىاللهعلیهوآله با تهیدستان مىنشستند و با مستمندان غذا مىخوردند
المناقبلابنشهرآشوب 1/127
