1. حضرت محمّد (ص) : برترین ایمان آن است که بدانی خداوند همه جا با توست (کنزل العمال، 66)

2. حضرت محمّد (ص) : هر گاه بنده دروغ بگوید، از بوى گندى که پدید آورده‏است، فرشته به مسافت یک میل از او فاصله گیرد.

دروغ، درى از نفاق(5122/11؛ الترغیب والترهیب: 597/3)

3. حضرت محمّد (ص) : دروغ، درى از درهاى نفاق است. (5122/11؛ کنزالعمال: 8212)

4. حضرت محمّد (ص) : دروغ، چه جدّى و چه شوخى آن، درست نیست. همچنین درست نیست که مرد به فرزند خود وعده‏اى بدهد وبه آن عمل نکند.

همانا راستگویى، به نیکى رهنمون مى‏شود و نیکى به بهشت هدایت مى‏کند و دروغ به‏ناراستى و انحراف مى کشاند و ناراستى و انحراف به آتش رهنمون مى شود. (51260/11؛ کنزالعمال: 8217)

5. حضرت محمّد (ص) : واى بر کسى که براى خنداندن مردم دروغ بگوید، واى بر او، واى بر او. (5126/11؛ کنزالعمال: 8215)

6. حضرت محمّد (ص) : ناتوان ترین مردم کسى است که از دعا کردن ناتوان باشد. (1646/4؛ امالى طوسى: 89)

7. حضرت محمّد (ص) : خداوند عزّ و جل نفرت دارد از مردى که در خانه‏اش بر او حمله کنند و او نجنگد. (6874/14؛ عیون اخبارالرضا)ع): 28/2)

8. حضرت محمّد (ص) : زیرک‏ترین شما کسى است که بیشتر از دیگران به یاد مرگ باشد ودور اندیش‏ترین شما آماده‏ترینتان براى آن‏است. (1142/3؛ اعلام الدین: 333)

9. حضرت محمّد (ص) : نخستین کسى که به دوزخ مى‏رود فرمانرواى قدرتمندى است که دادگرى نکند و توانگرى که حقوق مالى خودرا نپردازد و تهیدست متکبّر. (890/2؛ عیون اخبارالرضا)ع): 28/2)

10 . حضرت محمّد (ص) : هر که براى دیدن برادر مؤمن خود – و نه به قصد نیاز خواهى – به خانه او رود، از دیدارکنندگان خدا انگاشته شود وسزاوار است بر خدا که دیدار کننده خود را گرامى دارد. .(2276/5؛ بحار: 192/77)

11. حضرت محمّد (ص) : پیامبر خدا صلى الله علیه وآله بر دیوانه‏اى گذشت و پرسید: او را چه شده‏است ؟

عرض شد: او دیوانه است. فرمود: نه،او آسیب دیده‏است. دیوانه کسى است که دنیا را بر آخرت برگزیند. (830/2؛ مشکاه الانوار: 270). 12. کیفر زورگویى زودتر از کیفر هر کردار زشت دیگرى دامنگیر انسان مى‏شود. (524/2؛ کافى: 327/2)

13. حضرت محمّد (ص) : خداوند متعال زیباست، زیبایى را دوست دارد و دوست دارد اثر نعمت خود را در بنده‏اش ببیند. او فقر وفقرنمایى را دشمن دارد. (772/2؛ کنزالعمال: 1716)

14. حضرت محمّد (ص) : اگر مردى با کاردى تیز و بُرّان به مردى حمله کند، براى او بهتر است تا این که رو به رویش او را بستاید! (5472/11؛ المحجه البیضاء: 284/5)

15. حضرت محمّد (ص) : چون فاجرى ستایش شود، عرش الهى مى لرزد و پروردگار به خشم مى آید! (5480/11؛ تحف العقول: 46)

16. حضرت محمّد (ص) : هر که بگوید: من از همه مردم بهترم، بدترین مردم است و هر که بگوید: من بهشتى هستم، دوزخى است. (5482/11؛ نوادرراوندى: 11)

17. حضرت محمّد (ص) : من بعد از نهى شدن از بت‏پرستى، از چیزى به اندازه کشمکش کردن با مردم نهى نشدم. (3508/7؛ تحف العقول: 42)

18. حضرت محمّد (ص) : هرکه با مردمان ستیزه کند، مروّتش ساقط شود و حرمتش از بین برود. (3510/7؛ امالى طوسى: 512)

19. حضرت محمّد (ص) : اگر مى‏خواهى خداوند تو را با من محشور فرماید، در پیشگاه خداى واحد قهّار سجده‏ات را طولانى کن. (2384/5؛ بحار: 164/85)

20. حضرت محمّد (ص) : آیا شما را از بدترین افرادتان آگاه نکنم؟ عرض کردند: چرا اى رسول خدا.

فرمود: کسانى که سخن چینى ‏مى‏کنند ، آنان که میان دوستان جدایى مى‏افکنند، کسانى که براى افراد پاک و بى‏گناه عیب مى‏تراشند. (6478/13؛ الخصال: 183)

21. حضرت محمّد (ص) : هر کس برادر خود را براى گناهى که از آن توبه کرده است سرزنش کند، نمیرد تا خود آن گناه را مرتکب شود. (4232/9؛ تنبیه الخواطر: 113/1)

22. حضرت محمّد (ص) : هر گاه یکى از شما به سفر رفت، در بازگشت حتّى اگر شده یک قطعه سنگ براى خانواده‏اش هدیّه وتحفه‏بیاورد! (2488/5؛ بحار: 283/76)

23. حضرت محمّد (ص) : کوچک به بزرگ سلام کند و یک نفر به دو نفر و عده کمتر به عده بیشتر و سواره به پیاده و رهگذر به ایستاده وایستاده به نشسته. (2562/6؛ کنزالعمال: 25)

24. حضرت محمّد (ص) : هرکه سنّت نیکویى بگذارد که پس از مرگش بدان عمل شود، هم اجر خودش را دارد وهم به اندازه اجر کسانى که به‏آن عمل مى‏کنند، بى آنکه از اجر ایشان چیزى کم شود

و هرکه سنّت ناپسندى بنهد و پس از مرگش بدان رفتار شود،گنهکار است و به اندازه گناهان کسانى که به آن سّنت عمل مى‏کنند نیز برایش باشد، بى آنکه از گناه آنان چیزى‏کم شود. (2598/6؛ کنزالعمال: 43079)

25. حضرت محمّد (ص) : از سوگند دروغ بپرهیزید که آن خانه‏ها را از ساکنانش خالى مى‏کند. (1274/3؛ ثواب الاعمال: 270)

26. حضرت محمّد (ص) : در بهشت سرایى است به نام دار الفرح )شادى سرا) که تنها کسانى وارد آن شوند که یتیمان مؤمنان را شادکنند. (2450/5؛ کنزالعمال: 6008)

27. حضرت محمّد (ص) : هرکس از میان گروهى‏مردى را به کار گمارد، در حالى که در بین آنها خداپسندتر از او وجود دارد، به خدا ورسول او و مؤمنان خیانت کرده است. (7130/14؛ بحار: 75/23)

28. حضرت محمّد (ص) : حلالى روشن وجود دارد و حرامى روشن و در این میان امورى است مشتبه و مبهم؛

پس هر که شبهات را رهاکند، از حرامها نجات یابد و هر که شبهات را بگیرد، مرتکب حرامها شود و ندانسته به هلاکت درافتد. (2660/6؛ کافى: 68/1)

29. حضرت محمّد (ص) : پهلوان کسى نیست که بر مردم زور شود، بلکه پهلوان کسى است که بر نفس خود زور شود. (6708/14؛ تنبیه الخواطر: 10/2)

30. حضرت محمّد (ص) : همانا نزدیک ترین شما به من در فردا)ى قیامت) و سزاوارترین شما به شفاعت من، راستگوترین، امانتدارترین،خوش اخلاق‏ترین و نزدیک ترین شما به مردم است. (2798/6؛ امالى صدوق: 411)

31. حضرت محمّد (ص) : هر کس مالى را به ناروا کسب کند، خداوند او را فقیر گرداند. (5736/12؛ امالى طوسى: 182)

32. حضرت محمّد (ص) : منفورترین شما نزد خداوند، کسانى اند که سخن چینى مى‏کنند، میان برادران جدایى مى‏افکنند و در پى‏یافتن خطا و لغزش براى افرد بى‏گناه هستند. (2518/2؛بحار: 383/71)

33. حضرت محمّد (ص) : مردم همانند دندانه‏هاى شانه یکسان اند. (6526/13؛ کنزالعمال: 24822)

34. حضرت محمّد (ص) : بدانید که همه شما سرپرست و رعیّت‏دار هستید و همگان درباره رعیّت و زیردستان خود بازخواست مى‏شوید.فرمانروا، سرپرست مردم است و نسبت به رعیّت خود بازخواست مى‏شود؛

مرد، سرپرست خانواده خویش است‏و درباره آنها باید پاسخگو باشد و زن، سرپرست خانه و فرزندان شوهر خود است و درباره آنها باید پاسخ دهد.(2310/5؛ مسلم: 1829)

35. حضرت محمّد (ص) : دو کار است که هیچ خوبى بالاتر از آن دو نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به بندگان خدا. و دو کار است که‏بالاتر از آن دو، بدى وجود ندارد: شرک ورزیدن به خدا و گزند رساندن به بندگان خدا. (2696/6؛ بحار: 77/137/77)

36. حضرت محمّد (ص) : کسى که براى کمک به برادر خود و سود رساندن به او قدمى بردارد، پاداش مجاهدان در راه خدا را دارد. (1318/3؛ ثواب الاعمال: 340)

37. حضرت محمّد (ص) : به کسى که به تو خیانت کرده خیانت نکن، که تو نیز چون او خواهى بود. (1588/4؛ بحار: 175/103)

38. حضرت محمّد (ص) : فاش‏کردن راز برادر دینى خیانت است؛ پس، از این کار دورى کن (1588/4؛ بحار: 89/77)

39. حضرت محمّد (ص) : خوشبخت‏ترین مردم، کسى است که با مردمان بزرگوار درآمیزد. (2478/5؛ بحار: 185/74)

40. حضرت محمّد (ص) : با منزلت‏ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت، کسى است که در راه خیرخواهى براى خلق او بیش از دیگران‏قدم بر دارد. (2694/13؛ مشکاهالانوار: 310)

منبع:حدیث ایام