آیا از پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) و ائمه معصوم پیش از امام رضا (علیه السلام)، سخن و نکته اى درباره زیارت ایشان بیان شده است؛ نمونه هایى ذکر کنید؟
پاسخ :
روایات معتبرى دراین باره وجود دارد ؛ از جمله به موارد زیر توجه کنید:
1. پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) فرمودند:
«ستدفن بضعه منّی بأرض خراسان لا یزورها مؤمن الّا أوجب اللَّه تعالى له الجنّه و حرّم جسده على النّار؛(1)بزودى پارهاى از تن مرا در زمین خراسان دفن کنند و زیارت نکند مؤمنى او را مگر آن که حق تعالى بهشت را از بر او واجب گرداند و بدنش را بر آتش دوزخ حرام کند.»
2. امیرمومنان(علیهالسلام) فرمودند:
«سیقتل رجل من ولدى بأرض خراسان بالسّمّ ظلما اسمه اسمى و اسم ابیه اسم ابن عمران موسى علیه السّلام الا فمن زاره فى غربته غفر اللَّه له ذنوبه ما تقدّم منها و ما تاخّر و لو کانت مثل عدد النّجوم و قطر الامطار و ورق الاشجار؛(2) بزودى مردى از فرزندان من به زهر و از روى ظلم، در خراسان شهید خواهد شد. او همنام من است و پدرش همنام موسى بن عمران صلوات اللَّه علیه باشد. هر که او را در آن غربت زیارت کند حق سبحانه و تعالى گناهان گذشته و آینده او را بیامرزد و اگر چه گناهان او بعدد ستارگان آسمان و قطرات باران و برکت درختان باشد که همه را حق سبحانه و تعالى به برکت زیارت آن حضرت مىآمرزد.»
3. امام صادق (علیهالسلام) فرمودند:
«تقتل حفدتى بأرض خراسان فى مدینه یقال لها طوس من زاره إلیها عارفا بحقّه اخذته بیدى یوم القیمه و ادخلته الجنّه ؛(3) فرزند زاده من در زمین خراسان شهید خواهد شد در شهرى که آن را طوس مىگویند هر کس براى زیارت او به آن جا رود، و بحق او عارف باشد، قیامت بدست خود دستگیرى او کرده به بهشتش برم.»
پی نوشت ها:
1) لوامع صاحبقرانی، ج8، ص 563
2) روضه الواعظین، ج1، ص 234؛ لوامع صاحبقرانی، ج8، ص 554.
3) لوامع صاحبقرانى، ج8، ص 556 ؛ وسایل الشیعه، ج14، ص 554
