نویسنده: علی اصغر رضوانی

1- امامت امام حسن (علیه السلام)
از امام زمان (علیه السلام) نقل شده که درباره‌ی امام حسن مجتبی (علیه السلام) عرضه می‌دارد:
«و صلّ علی الحسن بن علی، امام المؤمنین و وارث المرسلین و حجه رب العالمین» (1)؛
«و بر حسن بن علیّ، امام مؤمنان، و وارث فرستاده‌شدگان و حجت پروردگار عالمیان درود فرست».
در جملات فوق صفاتی برای امام حسن (علیه السلام) بیان شده است؛
1- امام مؤمنان
2- وارث علم پیامبران مرسل
3- حجت پروردگار عالمیان بر خلق

2- صفات امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) از دیدگاه امام زمان (علیه السلام)
از امام زمان (علیه السلام) نقل شده که امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) را این چنین توصیف کرده و به آن دو توسل جسته‌اند:
«و اتقرّب الیک… بقرّتی عین الرسول، و ثمرتی فؤاد البتول، السیدین، الامامین: ابی محمد الحسن و ابی عبدالله الحسین (علیهماالسلام)» (2)؛
«و به تو نزدیکی می‌جویم… به دو نور دیده‌ی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و دو میوه‌ی قلب [زهرای] بتول، دو سرور، دو امام، ابومحمد حسن، و ابوعبدالله حسین (علیهماالسلام)».
امام زمان (علیه السلام) در عبارت فوق به صفاتی از امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) اشاره می‌کند؛
1- نور چشمان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم).
2- میوه‌ی دل زهرای اطهر.
3- دو سرور جوانان بهشت.
4- امام و رهبران جامعه

3- امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) دو سرور جوانان بهشت
از امام زمان (علیه السلام) نقل شده که خطاب به خداوند متعال عرضه می‌دارد:
«و صلّ علی سبطی الرحمه و امامی الهدی الحسن و الحسین سیّدی شباب اهل الجنه» (3)؛
«و بر دو سبط رحمت و دو امام هدایت؛ حسن و حسین، دو سرور جوانان اهل بهشت، درود فرست».
در روایات فریقین؛ شیعه و سنی آمده که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) را دو سرور جوانان اهل بهشت معرفی کرده است، گرچه اهل سنت خواسته‌اند شبیه آن را نیز برای ابوبکر و عمر جعل کنند که این دو سرور پیر مردان بهشت‌اند، در حالی که نمی‌دانند همه‌ی اهل بهشت جوان هستند.

پی‌نوشت‌ها:

1. جمال الاسبوع، ص 301.
2. بحارالانوار، ج 95، ص 378.
3. مصباح المتهجد، ص 577.
منبع مقاله :
رضوانی، علی اصغر؛ (1388)، دین‌شناسی از دیدگاه حضرت مهدی (ع)، قم: انتشارات دلیل ما، چاپ اول