دختری هستم، از سنّ 10 سالگی خودارضایی را شروع کردم، در سن 18 ـ 17 سالگی تصمیم گرفتم جلوی این کار را بگیرم و تا حدّی بهتر شدم. اکنون بیشتر اوقات در خواب دچار احتلام می‌شوم به علت این مشکل به دکتر زنان مراجعه کردم، به من گفت: «از نظر پزشکی خودارضایی حرام نیست». البته دو سالی که در خوابگاه دانشجویی بودم با داشتن دوستان معنوی‌ام بهتر شدم؛ امّا باز نشد. گویی خدا مرا به حال خود رها کرده است. نسبت به خیلی از باورهایم هم شک دارم؛ امّا دنبال اطمینان قلبی هستم؛ البته ناامید نیستم؛ از سویی نیز می‌ترسم درباره‌ی ازدواج فکر کنم، می‌ترسم برایم مشکل جسمی پیش آمده باشد و فکر می‌کنم طرف مقابل من نیز باید با حالت‌ها و افکار من آشنا شود؟

برای رسیدن به هدف خود به راهکارهای زیر توجّه فرمایید.
1. نکات مثبت بسیاری در شما وجود دارد
نامه‌ی شما پر بود از نکات مثبت، توجّه به نماز و آداب دینی، تحصیلات خوب، دغدغه‌ی زندگی‌ای بهتر، تلاش برای رسیدن به اقناع فکری در مسائل دینی، توجّه به زندگی آینده، امید به خداوند و از همه مهم‌تر توجّه به امر مشاوره برای رسیدن به اهداف مثبت خود. این نکات خوب و بسیاری از موفقیت‌های کوچک و بزرگی که حتماً در زندگی کسب کرده‌اید حکایت از اراده و معنویت شما دارد، مطمئناً با توجّه به این نکات و تهیه‌ی فهرستی از موفقیت‌های گذشته و عمل به مسائل مطرح شونده به ابزار موفقیت مسلح می‌شوید. اراده‌ی شما از قانون همه یا هیچ پیروی نمی‌کند؛ یعنی این طور نیست که بگویید یا اراده هست یا نیست.
اراده وجود دارد امّا گاهی ممکن است در برخی از ابعاد زندگی کم‌رنگ‌تر گردد. همین که شما با اراده‌ی خود مدّتی ترک کردید و یا اینکه می‌توانید آن کار را در جلوی دیگران انجام ندهید، حکایت از اراده‌ی شما دارد.[1] که این اراده با نکاتی که در ادامه اشاره می شود تقویت می‌گردد.
2. احساس گناه
شما به علت این مسئله احساس گناه می‌کنید، و این نشان می دهد که وجود شما به نور ایمان روشن است. در واقع وقتی این کار را شروع کرده‌اید که از نظر عقلانی رشد کافی نداشته‌اید و نسبت به حکم شرعی آن اطّلاعی نداشتید و برای همین آن را تکرار کرده‌اید؛ امّا الان که متوجّه شده‌اید از نظر شرع این عمل مقبول خداوند رحمان نیست دنبال ترک آن هستید. ترک کمی مشکل است، چون به شکل عادت درآمده است؛ امّا با تلاش و توکّل، این امر حل شدنی است، مخصوصاً اگر بدانید که شما چه جایگاه ویژه‌ای با توبه نزد خداوند پیدا کرده‌اید. رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ می‌فرمایند: «محبوب‌ترین چیز نزد خدا جوانی است که از گناهان خود توبه کرده و از پیشگاه الهی طلب آمرزش می‌نماید». نیز می‌فرماید: «توبه از گناهان همیشه پسندیده است ولی در جوانی پسندیده‌تر است».[2] مطمئن باشید خداوند نیز پذیرا و منتظر بازگشت شماست؛ چرا که خود فرموده است: «ای بنده‌ی من که بر خود (با گناهان) اسراف کرده‌اید از رحمت بی‌کران من ناامید نباشید، چرا که همه‌ی گناهان را می‌بخشم»؛[3] از سویی دیگر در روایت داریم که: «کسی که از گذشته‌ی گناه آلود خود توبه کند مثل این است که گناهی نکرده است».[4] و در قرآن کریم نیز می‌خوانیم: «خوبی‌ها و کارهای نیک غبار گناهان را می‌شوید».[5] 3. ورزش و فعالیت‌های بدنی
ورزش نیرو و انرژی بدن را متعادل می‌کند، باعث تقویت اراده می‌گردد و در انسان ایجاد نشاط و روحیه می‌کند. برای زندگی خوب برنامه‌ی ورزشی منظم داشته باشید. از جمله خوبی‌های ورزش این است که از افراد ورزشکار کمتر عمل خودارضایی گزارش شده است.[6] از سویی دیگر ورزش و فعالیت به ترمیم نیروهای تحلیل رفته‌ی بدن کمک می‌کند و همچنین کمک می‌کند که موقع خواب سریع‌تر به خواب آرامی بروید و شما را از فکر کردن و انجام دوباره‌ی این امر باز می‌دارد که این خود نقش کلیدی در کنترل خواب‌ها و احتلام‌ها دارد. (حتماً ورزش کنید)
4. گزینش دوست خوب
دوست خوب می‌تواند کمک بسیار خوبی در زندگی و ترک گناهان داشته باشد. توصیه می شود دنبال دوست معنوی و با ایمان باشید و حتّی اگر ممکن است تلفنی، حضوری و یا مکاتبه‌ای با آنها ارتباط داشته باشید. اعمال و گفتار آنها در جهت‌دهی شما نقش ویژه‌ای را ایفا می کنند. دوستی با آنها به شما کمک می رساند که حضور خداوند را در خلوت نیز پررنگ‌تر حس کنید. حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ به اصحاب خود فرمودند: «دوستی برگزینید که سه خصلت داشته باشد: دیدارش شما را به یاد خدا اندازد و گفتارش به دانش شما بیفزاید و اعمالش شما را به انجام کارهای اخروی وا دارد».[7] 5. خود پاداش دهی
برای ترک این عمل طبق برنامه‌ی مکتوب عمل کنید. گام‌های مثبت خود، مثل مشاوره‌ی فعلی، در ترک را تقویت کنید و خود را پاداش دهید. هر گاه بر عمل ترک موفق شدید، خدا را شکر کنید و خود را تشویق کنید؛ مثلاً برای خودتان فلان لباس مورد علاقه را بخرید و یا غذای دلخواه خود را بپزید و … .
6. خود تنبیهی
در قبال وسوسه‌ها و انجام این عمل مقاومت به خرج دهید و هر گاه دچار آن شدید، خود را مجازات کنید، مثلاً مبلغی پول را انفاق کنید و یا خود را از فلان سریال مورد علاقه‌تان محروم سازید.
7. اجتناب از امور تحریک‌زا
از مسائل و اموری که در شما تحریک و تشویق به خودارضایی می‌کنند، پرهیز کنید.
الف: از دوست ناشایست و مبتلا به خودارضایی و افرادی که شوخی‌های جنسی می‌کنند و یا داستان‌های شهوت‌انگیز تعریف می‌کنند، فاصله بگیرید.
ب: از مشاهده‌ی فیلم‌های تحریک‌زا، گوش‌ دادن به موسیقی‌های لهوی، مطالعه‌ی کتاب‌های عشقی و شهوانی پرهیز کنید.
ج: از غذاهای محرک، (خرما، تخم مرغ، فلفل، گوشت قرمز، پیاز، غذاهای چرب) کمتر استفاده کنید. اتاق خواب را کمی خنک نگه دارید و هنگام تحریک، دوش آب سرد بگیرید و یا اگر مقدور نیست، اعضای تناسلی را چندین بار با آب سرد شستشو دهید، این امر به تغییر جریان خون و در نتیجه تعدیل فشار جنسی کمک می‌کند.
د: لباس‌های چسبنده و تنگ نپوشید و رختخواب نیز تنگ نباشد.
هـ : وقتی به رختخواب بروید که کاملاً احساس خواب می‌کنید.
و: قبل از خواب مثانه تخلیه گردد، غذاهای شب سبک و زود هضم باشد، از غذاهای آبکی و گرم خودداری کنید، از نوشیدن قهوه و چای بسیار بپرهیزید؛ زیرا در خواب اختلال ایجاد می‌کند.[8] 8. پر کردن اوقات فراغت
با فعالیت‌های مثبت مثل مطالعه، خیاطی، ورزش و زیارت و … برای اوقات خود برنامه داشته باشید. از تنهایی و خلوت بپرهیزید و سعی کنید بیشتر وقت خود را در کنار دیگران به سر ببرید تا زمینه‌ی فکر و عمل در شما کنترل شود.
9. کنترل فکر
می‌دانید که هر عملی از فکر به آن شروع می‌شود. باید فکر را کنترل کرد تا از ارتکاب به این عمل خودداری شود. برای کنترل فکر می‌توانید به ذکر خداوند مثل «لا حول و لا قوه الا بالله» مشغول شوید،[9] اشعاری در مدح اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ حفظ و زمزمه کنید، ضررهای جسمی، اجتماعی، روحی و روانی عمل خودارضایی را را مرور کنید، به مطالعه‌ی کتاب‌های اخلاقی و یا داستان‌های سازنده مشغول شوید.
10. تلقین به خود
یکی از روانشناسان که در این زمینه تحقیقات فراوانی انجام داده دکتر ویکتور پوشه است. وی می‌گوید: افراد مبتلا به این عادت هر روز به دفعات مختلف با تمرکز به خود بگویند: «من به خوبی قادرم این عادت بد را از خود دور کنم، من قادرم». پل ژاگو که در زمینه‌ی اراده، کارشناس خوبی است به نقش سازنده‌ی تلقین و جملات تأکیدی مثبت (من می‌توانم و …) اشاره می‌کند و اعتقاد دارد که تلقین قبل از خواب اثر بسیاری دارد؛ شنیدن تلقین‌های دیگران نیز مفید است، مثل کمک از مشاور، خواندن راه‌حل‌ها و درمان‌ها، توجّه به رحمت خدا و زمزمه‌ی آیات مربوط به رحمت خداوند و در مقابل، منفی اندیشی (خود و دیگران) مخلّ است.[10] 11. عدم یأس
همان گونه که این عادت به تدریج شکل گرفت، ممکن است ترک آن و جبران نیروهای تحلیل رفته شما به راحتی انجام نگیرد؛ امّا نکته مهم این است که هر گام مثبت شما یک موفقیت برای ترک محسوب می‌شود و شما باید به آن قدم‌ها (و لو اندک) دلگرم باشید تا آهسته آهسته موفقیت کامل ایجاد گردد.
با گزینش دوست خوب، ورزش، فعالیت‌های تفریحی، تغذیه‌ی مناسب، و مطالعه‌ی کتاب‌های اخلاقی، روحیه‌ی تغییر و اصلاح را در خود زنده نگه دارید و مطمئن باشید که به زودی آثار مثبت آن را در خود احساس خواهید کرد.
تذکر:
1. احتلام‌های پی در پی
تنظیم خواب، افکار، انجام فعالیت‌های بدنی، پرهیز از غذاهای سنگین در شب، دوری از عوامل تحریک زا، (عکس‌های مبتذل، خوردن غذاهای محرک و خیلی چرب بیش از نیاز بدن) نقش مؤثری در احتلام‌های شبانه دارند. احتلام یکی دو بار در هفته نشانه‌ی بیماری نیست؛ امّا اگر زیادتر شود نشانه‌ی بیماری است که با موارد بالا قابل کنترل است. شما بهتر است به متخصص اعصاب و روان (روان پزشک) مراجعه کنید. تا در صورت صلاح دید دارو نیز به شما بدهند.[11] 2. ازدواج و شریک زندگی: در نامه‌ی خود گفته بودید که دغدغه‌ی انتخاب شریک زندگی را دارید، مسلّماً خودارضایی اگر ترک نشود می‌تواند به زندگی زناشویی شما آسیب برساند و خود سبب ناسازگاری‌هایی در روابط شما با همسرتان گردد. توجّه به این دغدغه‌ خود می‌تواند کمک خوبی برای ترک این عمل باشد بهتر است تا مدتی از فکر ازدواج منصرف شوید. این مدّت بستگی به تلاش و زحمت شما دارد. و در عوض تلاش کنید با روش‌های بالا این عمل را ترک کنید. انجام و تکرار مطالب فوق می‌تواند شما را در ترک این عمل کمک کند، و پس از ترک و جبران، «لازم نیست در این باره چیزی به همسر آینده‌ی خود بگویید»؛ زیرا خداوند از آن گناه با توبه‌ی واقعی شما گذشت خواهد کرد.
3. دعا و توکّل: با خداوند و ائمه ـ علیهم السّلام ـ رابطه‌ی عاطفی خوبی ایجاد کنید، و در راز و نیاز‌های خود از آنها بخواهید که شما را کمک کنند.
تذکر: خودارضایی حرام است و پزشک نمی‌تواند آن را تجویز کند. بیان احکام دینی بر عهده متخصصان دینی و مجتهدان جامع الشرایط است و پسندیده می نماید که هر کسی در حیطه تخصص خود اظهار نظر کند؛ هر چند که اکثر پزشکان خطر ها و آثار زیانباری برای خودارضایی بر شمرده اند.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. دنیای نوجوان، دکتر محمّد رضا شرفی، چاپ اول، نشرمنادی تربیت، 1370.
2. جوان و نیروی چهارم زندگی، دکتر محمّد رضا شرفی، نشر سروش.
3. تربیت جنسی کودکان، دکتر قائمی، نشر انجمن اولیاء و مربیان.
4. مشکلات جنسی جوانان؛ ناصر مکارم شیرازی.

پی نوشت ها:
[1] . شرفی، محمّد رضا؛ دنیای نوجوان، نشر تربیت، چاپ اول، 1370، ص 270، (اقتباس از روایتی از امام صادق ـ علیه السّلام ـ )
[2] . همان، ص 218 و 219.
[3] . زمر/ 53.
[4] . خودارضایی، مؤسسه پژوهشی فرهنگ اشراق، نشر مبعث، چاپ اول، 1379، ص 40.
[5] . هود/ 114.
[6] . دنیای نوجوان، ص 214 و 215، (اقتباس).
[7] . شرفی، محمّد رضا؛ جوان و نیروی چهارم زندگی، نشر سروش، چاپ سوم، 1381، ص 141.
[8] . دنیای نوجوان، ص 215 و 191.
[9] . این ذکر برای دور شدن از وسوسه است. ر.ک: قمی، عباس؛ مفاتیح الجنان، قسمت ملحقات کتاب.
[10] . دنیای نوجوان، ص 206 با کمی تغییر.
[11] . همان، ص 220 و 222.