یکی از افراد خانواده پیامبر اسلام (ص) از آن حضرت پرسید: آیا در قیامت یادی از دوستان می شود؟(که مثلا افراد نیکی از آنها یاد کنند و آنها را نجات بخشند). پیامبر (ص) در پاسخ فرمود: در سه مورد، هیچکس از کسی یاد نمی کند:
1- در نزد میزان (و ترازوی عمل ) که انسان در آن وقت همه فکرش در این است که آیا بار گناهش (یا پاداشش) در میزان ، سبک است یا سنگین ؟! 2- در نزد پل صراط، که انسان همه فکرش متمرکز در این جهت است که آیا از آن ، می تواند عبور کند یا نمی تواند؟ 3- هنگام تقسیم نامه های اعمال ، که انسان همه فکرش ، در این است که آیا نامه عملش به دست راستش داده می شود (و قبول شده) و یا نه (رفوزه شده است). در این سه مورد، نه خویش از خویشاوند خود و نه دوست از دوستش و نه یار از یارش و نه پدر و پسر و مادر هیچکدام در یاد همدیگر نیستند، سپس ‍ فرمود: این است معنی قول خدا (در آیه 37 سوره عبس) لکل امرء منهم یومئذ شاءن یغنیه : در آن روز، هر کسی را کاری است که او را (از توجه به دیگران) مشغول و غافل داشته است پناه می بریم به خدا در این سه مورد!
داستان دوستان / محمد محمدی اشتهاردی