الفبای فرهنگ معصومه (سلام الله علیها)

الفبای فرهنگ معصومه (سلام الله علیها)

نویسنده: محمود مهدی پور
بانوی کرامت ، تو آیت بزرگ خدایی که عارفان سترگ و عرشیان خاک نشین بر سنگ آستانه ات بوسه می زنند .
مراجع عظام از مرقد مقدست نور و نیرو می گیرند .
غرورها همه در آستان قدسی ات غروب می کند ، شاهان ، سر تسلیم بر آستانه ات نهاده اند ،و دهها شاهزاده و وکیل و وزیر ، به غلامی و چاکری این بارگاه بهشتی می بالند .
عالمان ، مفسران ، محدثان ، خطیبان ، محققان و نویسندگان ، صالحان ،صدیقان و شیدان هزاران ، هزاران ، در باغ بابلان تو نغمه سرایی دارند .
سلام ای کوثرستان سخاوت
که از دست تو می بارد کرامت
الفبای فرهنگ معصومه (ع) را به خاک پای تو تقدیم می دارم و این ستایشنامه را شایسته ایوان بلند آینه ات نمی دانم .

– آ –
آدم در بامداد میلادت به خویش می بالد و آسمان را آذین می بندد .
آوای زیبای “آزادی” از آستان بلندت به گوش می رسد ؛ “آزادی” در زیارت تو به “استقلال” می رسد . “پیروزی”چشم امید به آسمان کرامت تو دوخته است . آفتاب آئینه دار طلعت توست . آرزوی زائرانت زیارت مهدی (عج) است . تو آب خیات تشنگان آئین خدایی و عالمه آل محمد (ص) .

– الف –
الفبای اسلام را شما به جهان آموختید . ارمغان اخوت را از دارالایمان تو داریم . احسان و اخلاق وایثار را در حریم تو می آموزیم و باغ ارم را در ساحل آستانت می جوییم . درعصر انتطار ، فقیهان ، اندیشمندان شهر تو را جانشین حجت خدا می دانیم.

– ب-
تو بانوی بوستان توحیدی. برج بلند امیدی . بارگاهت کانون بیداری است و باغ سرسبز زندگی . بهشت موعود الهی در انتظار زائران دیار توست. ای بانوی بزرگ !
“بیت النور” پر نورتر و باران بهار آفرین الهی برسرزمین قم همیشه ریزان باد .

– پ-
پاکی و طهارت میراث خاندان شماست ، پیروزی ، پاداش پروردگار به پیروان راستین شما و پارسایی ، “پایان نامه ” دانش آموختگان مدرسه عشق شما. دل پیران عارف پای بست معصومه (ع) است . و پادگان جوانان پاک دل پای تخت معصومه (ع) . پرچمش در اهتزاز و پروانگان پیرامونش هماره در پرواز .

– ت –
تربت قم ، تاج تشیع بر سردارد . تندیس فداکاری است . تاریخ ایمان و تلاش شیعه است و کارگاه تابوت طاغوت ها . تکبیر گویان قم ، تن پوش تقوا به تن دارند و تبه کاران از تندر قیام قم تب لرزه می گیرند . زائرانش تکبیر و تسبیح و تحمید – شعار جاودانه زهرا (ع) – را در زیارت تو تکرار می کنند .

– ث –
تو خواهر ثامن الحججی ، آفتاب طوس.
تو ثانی کوثری ، مهتاب مدینه .
تو ثمره درخت امامتی و در ثمین ولایت.
دیدار کویت ثواب بهشت برین دارد .
مدح و ثنایت سرمه دیدگان ساعت ها و ثانیه ست .

– ج –
چشم و چراغ قم و سرچشمه فیاض فیضیه ، فاطمه معصومه (ع) است . چادر نمازش افتخار چراغ اخضر است و چرخ نخ ریسی مارش مدار استقلال کشور . چترعنایت بر سر جهان دارد .
نامش ، چهل کلید چاره ساز مشکل هاست. چهل اختران ، همراهان شیدایش ، و چشمه آفتاب ، قصه ای از چلچراغ ایوانش .

– ح –
معصومه جان !
حرمت ،حوزه حیات وحقیقت است وصحن وسرایت . پایگاه دفاع از حیاء و حجاب و حکمت و حشمت .
هنوز صدای رسای ” فقیه بافقی ” در دفاع از حجاب و حرمت خانه ات در آفاق قم طنین دارد . و حضور حقیرانه حمایل پوشان رضاخانی فراموش نشده است .
تو فرزند فرزانه حسنین و حامی باوفای پیرخمینی ، تو بانوی حماسه و حریتی که حدیث غدیر را به روایت نشستی .

– خ –
خدا را ناموس ،خدیجه را دختر ، و خورشید خراسان را خواهری .
توخاتون محشری که عطر خاتم پیامبران و خدیجه بزرگ را به دیار قم آوردی و خاک قم را تا اوج خورشید برکشیدی . با اقامت هفده روزه در این دیار، بین قم و مدینه عقد اخوت بستی و بذر “خردورزی” کاشتی و خوشه های “خدمت” و “مهر”
و “عدالت” و”اخلاق آسمانی” به خلق جهان بخشیدی .

– د –
دین از دیار تو، راه می سپرد و آفاق گیتی را فتح می کند و دیو و دد ازدر گاهت می گریزد. دل های حق باوران با یاد خاندان شما می تپد. درس قران و درایت حدیث در سایه بلند تو تدریس می شود. دولت سرای شما دارالشفای دردمندان است و دستان کرمت ، دستگیره ستارگان و درفش “دولت ابرار”.

– ذ –
ذی القعده هنوز ذوق زده میلاد توست. ذلت از زندگی شما خانواده بدور است. ذوالفقار علی (ع) پشتوانه اندیشه های عزت آفرین شماست . شما ذریه پیامبر رحمتید.
ذکر خدا بر لب دارید و ذره پروری را از ذات ذوالجلال آموختید.
حافظه گیتی بزرگترین ذبیح تاریخ را از قبیله شما می شناسد. ذاکره روزگار برای
بشریت ذخیره ای چون فرهنگ و معارف شما به یاد ندارد و بیداد در کویر قم چو نمک ذوب می شود.

– ر –
“رواق نور” تو، یادآور”روضه نبوی” است. تو راه قم را به مدینه رسول (ص) گشودی و روح “رضوی” در کالبد شهر و کشور ما تو دمیدی . در راه رضای دوست ، برادری چون امام رضا (ع) داری. و خود “راضیه مرضیه ای ” که باب رحمت و رضوان رب العالمین را در برابر ما باز کردی.

– ز –
زاغه نشینان ، نام شهر تو را زمزمه می کنند و زنان و مردان آگاه عالم از زمزم عرفان تو سیراب می شوند.
زمین و زمان شاهد زهد و ساده زیستی شماست . زر و زور و تزویر در کوره ولای شما می گدازد و دیو زشتی در زنجیر همت شماست . تو یادگار زهرایی و همتای زینب کبری. آسمان زندگی به نام شما زینت یافته است.

– س –
سلام معصومه (ع)!
سلام هی حتی مطلع الفجر.
سلام قولا من رب رحیم.
هفت سین سلام و سلامت ، تقدیم به سیمای والای تو باد. که ستارگان ، سرود سبز تو را می خوانند. تو زاده سپهر ولایتی. تو فرزند سلطان دلهایی که سرافرازان عالم دست بر سینه به خدمتت ایستاده اند.
“ستارگان حرم ” فهرستی از سرداران فرهنگ شماست.

– ش –
شما ، از اهل بیت آفتابید
گل جان محمد را گلابید
شاهچراغ برادر و یاورت. و شاه خراسان امام و رهبر شماست.
شهیدان ، پروردگان دامان تربیت شمایند و شمع تاریخ و شاهد فردا.
شبیه زینبی و شیدای زهرا(ع) ، شهره کرامتی و شفیعه محشر.
من شهادت می دهم معصومه ای
افتخار هر دیار شیعه ای

– ص –
صداقت را باید از تو آموخت که صدیقه ای از تبار صادقانی. صراط مستقیم ، راهی به سوی ولایت توست. در صدف صدای رسای عدالت. در صبوری به زینب اقتدا کردی و به “صحن عتیق” تو صلای آزادی در سر دارد. صحن نوات نوید نور و روشنایی می دهد.

– ض –
ضریح پر نورت ،کانون همه عشق هاست. و سفره ضیافتت گسترده در برابر تمام نیازها. ضمیر زائران را تو خوب می خوانی ضماد و مرهم زخمها را تو خوب می شناسی . آهوان رهیده از صیادان شرق و غرب را تو خوب ضمانت می کنی . آری ،تو خاهر ضامن آهویی. تو همان ضیاء گستری که ضلال در حریمت نیست.

– ط –
طوبی لهم ، طوبی لهم ، ثم طوبی لهم .
این دعای صادق آل محمد(ص) برای قم و قم اندیشان تاریخ است.
سرزمینی که طلا و تیغ و طبر را به تسبیح و رکوع و سجود معصومه (ع) می بندد.
طاعون از مردمانش بدور است و طاغوت در زمینش زنده بگور.مردومانش اهل
طاعت و طهارت و تقوا و تلاوت و رکوع و سجودند. و حوزه اش طوبای علم و جهاد و شهادت.

– ظ –
ظلم و ظلمت از افق حیات معصومه(ع) و معصومین(ع) می گریزد.
قم دیار شیعه است و شیعه، اهل صبر و ظفر.
ظاهربینی و ظاهرسازی در حوزه فقاهت قم نیست. ظرافت اندیشه و ظلال هدایت، فراوان است.
و شک و ظن و گمان بر یقین ابراهیمی این خاندان فائق نمی آید.
از”ظهر عاشورا”تا “عصر عاشورا”، قم پاسدار نور بوده و خواهد بود.

– ع –
“عشق عترت” در دریای قم موج می زند و “عطر ایمان” در فضای قم پخش می شود.
“عقیق” حقیقت در کوهسار قم می روید و علم و عصمت از جویبار جوار معصومه (ع) می جوشد. قم “عش” و آشیانه آل محمد است و مرزبان “عرفان”و”عاشورا”.
کعبه و فریب فرزندان فاطمه یورش آورده اند ؛
اما فیل سواران فرهنگی امروز هم با فرهنگ فاطمی و عدالت علوی منکوب و سرکوب خواهند شد. خانه خدا و زادگاه علی(ع) معبد و مطاف فرشتگان جاودان می ماند.

– غ –
غبار غربت و غفلت و غرور در سایه سار حضرت معصومه (ع) محو می شود.
غریو شادی و محبت و مردانگی بر می خیزد. غزال قم به سوی آل محمد می گریزد و عندلیب قم غزلسرای باغ غدیر است. غلو در حوزه قداست قم نیست. غلیان عاطفه و غوغای غیرت است.

– ف –
حدیث فاطمیات را باید از فاطمه (ع) آموخت. و فرهنگ فیضیه را باید از معصومه (ع) گرفت. نیاز به حضور زنان مسلمان در بازی های استعماری و کشورهای کفر نیست. با ایمان و آگاهی و عفاف خواهران ما فلک الافلاک فضیلت و فطانت فتح می گردد و فریب و فسانه و فسون رخت بر می بندد. و حدیث کمبود عقل ، دور از فضای زندگی فاطمه(ع) و فاطمه های بافضیلت تاریخ است. فردوس برین و فرشتگان آسمان و زمین ، میلاد فرزانگانی چون فاطمه (ع) را جشن می گیرند. فیل “زن سالاری” با فرهنگ فاطمه (ع) سرکوب می شود امروز مثلث فمینسیم و فرمالیسم و فرویدیسیم چون فیل سواران ابرهه برای تخریب کعبه و فریب فرزندان فاطمه یورش
آورده اند ؛ اما فیل سواران فرهنگی امروز هم با فرهنگ فاطمی و عدالت علوی منکوب و سرکوب خواهند شد. خانه خدا و زادگاه علی(ع) معبد و مطاف فرشتگان جاودان می ماند.

– ق –
قم را بدون قران و قنوت و قربانی و قناعت نمی توان تفسیر کرد. در عصر غیبت ،قم قائم مقام مهدی موعود (عج) است. قایق قم در اقیانوس عالم غرق نمی شود و در امن و امان پیش می رود. قالی قم ، قالیچه سلیمان است و فاطمه معصومه (ع) ملکه این دیار. فاطمه معصومه (ع) فقط هفده روز در این شهر زندگی کرد ؛ ولی قلب قم تا قیام قیامت به یاد معصومه (ع) می تپد.

– ک –
فاطمه (ع) ، کوثری است که در کویر جوشیده است و کبوتری خدایی است که پیام کربلا با خود دارد. کشتی نوح به برکت خاندان او به سلامت گذشت و کهکشان پرستاره ، آینه ایوان اوست. کودک عقل و احساس ما از شناخت او ناتوان است. خدمت در کفشداریش افتخار بزرگان است و نامش اکسیر اعظم و کیمیای کمال.

– گ –
فاطمه معصومه(ع) و شهر قم ،گنج عفت است و گلزار ولایت. گوهر زیبای خلقت است و گنبد بلند هدایت.
گل مریم است و گلاب مدینه . گهواره اش پر نور ،گلشن همیشه شکفته. مقدمش گلباران و بلبلش همیشه غزلخوان ،و خاکش مهر جبین ، آبش گرداب هلاکت شیاطین.
صحن و سرای معصومه (ع) “مدرسه اخیار”است و گلزار شیخانش “گلشن ابرار”.

– ل –
تو لؤلؤ مکنونی که وقتی لب گشودی لا و الا را به بشریت آموختی.
راه هر گونه شرک را با لا حول و لا قوه الا بالله بستی ، صدها معدن “لعل” و “لاجورد” و “لؤلؤلالا” و “احجار کریمه” را در سایه نگاهت پروردی. “لمعه” شهیدین متن درسی حریم توست و هزاران شهید ، فارغ التحصیل مدرسه عشق تو، لهو و لعب – اگر چه به نام بازی ورزش از ساحت قدست بدور است. تو خلق را از ناسوت به لاهوت فرا می خوانی.

– م –
تو مریم آل محمدی که موسای کاظم (ع) به تو فداها ابوها گفت. تواز تبار موسای کلیم و وارث مسیح بزرگی. “موسی بن خزرج” به میزبانی چند روزه ات می بالد. ” میدان میر” هنوز خاطره گامهای قدسی ات را به یاد دارد. مسجد اعظم معبد و مدرس فرزندان معنوی تو است. تو میزبان مداوم مراجع تقلید و مرزبان همیشه حریم ولایت و توحیدی. تو محدثه مهربان آل طاهایی.

– ن –
نقش نگین قم ،نام اهورایی توست و نقاره خانه ات نماد شادی مردم. تو از نسل نبوتی و اصل ولایت. نجمه مادر نور آفرین توست و دربهای نقره فامت باب نجات ما. چرخ نیلوفری شیدای قبه نورانی توست و چشم خورشید تشنه نگاه برگنبد ملکوتی تو. نسیم بامدادی معطر از عطر نماز و نیایش تو. نشان از بانوی بی نشان داری ، ناموس خدایی که شاگردان مکتبت ناقوس مرگ فرعون و قارون وهامان روزگار را به صدا در آورده اند.

– و –
تو وارث فضائل پاکان تاریخی و پاسدار ایمان و عفاف و عدالت تو ارزش ها را در قربانگاه ورزش و اقتصاد قربانی نکردی. وقتی ولای تو در دلم جا گرفت ، قلبم وسعت دریا یافت. تو ولی نعمت مائی و واسطه هدایت ما.
وطن بزرگ اسلامی و امدار ولای تواست.

– ه –
هفت اقلیم و امدار عقل سلیم شماست. اگر هاجر از صفا تا مروه راه پیمود ، معصومه (ع) از مدینه تا قم را بی هراس و با هدف در نوردید.
اگر برای هاجر و اسماعیل در کوهساران مکه چشمه زمزم جوشید ، فاطمه معصومه (ع) کوثر فیضیه را در کویر قم پدید آورد. و هزاران تشنه هدایت را سیراب کرد. او هاجری دیگراست که همای سعادت بربامش می نشیند و نوای هدایت از نایش بر می خیزد.

– ی –
تو یاس سپید یاسینی و یاقوت سبز قبیله طاها. یاور محرمانی و یادگار پیامبران. دیو یاس را به زندان یقین کشیدی و راه را بر یاجوج و ماجوج امروز جهان “لیبرال دمکراسی” بستی. و یغماگران یهود را به “یاویلنا” واداشتی.
سلام بر تو ای ید بیضای موسوی و ای مریم مقدس مدینه ، ای دخت افتاب. سلام هی حتی مطلع الفجر.

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید