به کوشش: محمد کمالی نژاد

دمنوش های دارویی

نام رایج:
بابونه

نام عربی:
بابونج، بابونق

نام های دیگر:
بابونج صغیر، بهار، بابونه شیراز، بابونک، بابونه زرد، بابونه منتن.

ماهیت:
گیاهی است شاخ های آن سبز و نازک و باریک منشعب و به قدر ذرعی و زیاده بر آن و برگ آن ریزه و باریک اندک طولانی و وسط گل آن زرد و اطراف آن برگ های ریزه سفید و از گل اقحوان ریزه تر.

طبیعت:
در دوم گرم و در اول خشک و بیخ آن گرم تر و خشک تر و در افعال قوی تر از گل آن.

افعال و خواص:
گل آن ملطف و محلل بی جذب و مفتح و مقوی دماغ و اعصاب و باه و با قوت تریاقیه و مدر عرق و شیر و بول و حیض و جهت امراض دماغی و درد سر و نزلات و تحلیل ریاح گوش و ربو و یرقان و تسکین اعیا و درد سینه و جگر و احشاء و مقعده و رحم و بیضه و تحلیل و تلیین اورام آنها و سایر اعضاء و تفتیت حصاه مثانه و دفع عفونت سودا و بلغم و حمیات عفونی و قولنج و ایلاوس و عسر البول و عسرولادت و جرب رطب و احتباس حیض شرباً و ضماد او بدن را از اخلاط ردیه پاک گرداند و روغن آن محلل اورام بارده و مرکبه و مجفف رطوبات و محلل ریاح محتبس در اعضاء و درد کمر و مفاصل و نقرس.

تحقیقات جدید:
ضد التهاب، مشکلات گوارشی، دل پیچه، مشکلات روده، بی خوابی، اضطراب، اسپاسم، سندرم روده تحریک پذیر، ناراحتی های کولون، مشکلات کبدی
***

بدل:
قیصوم، برنجاسف، اقحوان

مضر:
حلق، سپرز

مصلح:
عسل و شربت انار

مقدار شربت:
تا سه مثقال
گر درد سر تو را سبب شد سودا*** از دست مده شربت افتیمون را
از شرحه و اکرا و نخود ساز غذا*** وز روغن بابونه و بادام طلا
حکیم یوسفی

منبع مقاله :
کمالی نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول