راه خدا، مسافت بسیار نزدیک

راه خدا، مسافت بسیار نزدیک

مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
زندگی انسان، دایما روی دو جاده ی موازی است. یک جاده آن است که روندگان روی آن، دایم به سمت بالا می روند . جاده ی دیگر، آن راهی است که روندگان آن، به طرف سفل، به طرف پایین، به طرف دره و به طرف جهنم حرکت می کنند. این دو جاده، در کنار هم و موازی با یکدیگرند . خط سیر این دو جاده، کاملا مثل هم است. آنهایی که به طرف سقوط و نزول و سفل حرکت می کنند، از همان جایی دور می شوند که پویندگان آن جاده ی دیگر، به آن جا نزدیک می شوند . آنها، از خدا دور می شوند و به شیطان و دوزخ، نزدیک می گردند. آن کسانی که به طرف علو، به طرف بالا، به طرف تعالی، به سمت نور، به سمت خدا، به سمت توحید و نزاهت اخلاقی و طهارت جان حرکت می کنند، از همان جایی دور می شوند و فاصله می گیرند که آن گروه دیگر، به سمت آن سقوط می کنند.
این دو جاده، در طول مسیر با یکدیگر همسایه اند و حرکت از یکی به آن دیگری، در کمال آسانی است. راه، راه نزدیکی است. اگر ما که خدای نکرده، در جاده ی دوم حرکت می کنیم و از لحاظ اخلاق نفسانی و شخصی، به سمت پایین می رویم، اراده کنیم که وارد آن جاده ی دیگر بشویم و به سمت بالا و تعالی حرکت کنیم، در هر آنی، این کار میسور است. «و ان راحل الیک قریب المسافه»(1) . کسی که به سمت خدا حرکت می کند، راه او نزدیک است. اگر بخواهیم وارد راه خدا بشویم، مسافت بسیار نزدیکی است. اگر یک قدم بردارید، از این جاده یی که اهل آن، به سمت سقوط و به سمت پایین می روند، وارد آن جاده یی می شوید که اهل آن، به سمت سعادت ابدی، به سمت نور، به سمت جایگاه صدیقین و ملأ اعلا، شتاب می کنند.
از آن طرف هم، همین طور است. آن لحظه یی که ما به خواهش نفسمان گوش می دهیم و عملی که انسان را از خدای متعال دور می کند – العیاز بالله – انجام می دهیم، در آن لحظه، پا را از آن جاده به این جاده یی که ما را به طرف پایین می برد، گذاشته ایم. در آن لحظه یی که ما تصمیم می گیریم برخلاف اهوای نفسانی خود حرکت کنیم و با این خودخواهی و غرور و تبعیت از شیطان نفس مخالفت کنیم – که امام بزرگوار ما ، دایما در طول این ده سال و اندی، ما را از آن برحذر می داشتند و در همه ی قضایا، به همه ی ما و به همه ی ملت ایران، از جمله به ما مسئولان می گفتند: مواظب باشید، اسیر آن نشوید – همان لحظه، از این مسافت قریب که «ان راحل الیک قریب المسافه» (2) ، پا را در آن جاده گذاشته ایم و به سمت بالا می رویم. و این، در ماه رمضان امکان پذیر است. کنترل اهوای نفسانی، در ماه رمضان آسانتر از همیشه است. پس، امسال نوروز ما، حقیقتا می تواند نوروز باشد؛ نه فقط نوروز در طبیعت، بلکه در ذات و وجود و حرکت خود ما. و امروز، این بسیار مهم است.

پی‌نوشت‌ها:

1- مفاتیح الجنان، دعای ابوحمزه ثمالی.
2- همان

منبع: حدیث ولایت، جلد چهارم، ص 9-7.

 

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید