– حسرتناک آنچه از دست می دهید نباشید و (نیز ) برای آنچه به شمایان می دهمشادمانی نکنید { و مغرور نشوید }
ای فرزند آدم !
– اگر خداوند روزی رسان توست ، پریشانی و کوشش بسیار { و حرص بر دنیا } چرا ؟!
– اگر آفرینش همه چیزها به راستی از من است ، بخل ورزیدن چرا ؟!
– اگر شیطان ، دشمن من { و تو} ست ، غفلت چرا ؟!
– اگر حسابرسی و عبور از صراط ، حق است ، مال پرستی چرا ؟!
– اگر کیفر خداوند ، حق است ، گناه کردن چرا ؟!
– اگر پاداش بهشتی حق است ، سستی چرا ؟!
– اگر همه چیز جهان به قضا و قدر من است ، بی تابی چرا ؟!
– حسرتناک آنچه از دست می دهید نباشید و (نیز ) برای آنچه به شمایان می دهمشادمانی نکنید { و مغرور نشوید }.
3- بیهودتان نیافریده ام !
ای فرزند آدم !
– من شمایان را بیهوده نیافریده ام !
– و به حال خودرهایتان نکرده ام .
– و از آنچه می کنیدغافل نیستم .
– و شمایان به آنچه {از رحمت و نعمت } نزد من است نمی رسید ، مگر با شکیبایی بر ناگواری ها در راه طلب رضای من.
– و شکیبایی بر طاعت من برایتان آسانتر است از تحمل سوزندگی آتش دوزخ .
– و ناگواری های این جهان بر شمایانآسانتر است از عذاب جهان دیگر .
