مادر بزرگی دارم که همیشه نماز مغرب و عشاء خود را آخر شب می‌خواند و همچنین نماز ظهر و عصر. لطفاً مرا راهنمایی کنید که چگونه این مسأله را حلّ کنم؟
برای حلّ این مسأله شما می‌توانید از راه‌کارهای زیر استفاده نمایید:
1. مادربزرگ خود را تشویق کنید که نمازش را به جماعت بخواند.[1]
2. خود شما همیشه مقیّد باشید که نماز خود را در اوّل وقت بخوانید. اگر شما به نماز اوّل وقت اهمیّت بدهید، مادر بزرگ شما نیز ممکن است به این مسأله توجّه نموده و از این پس نمازش را در اوّل وقت به جا آورد.
3. در مورد فضیلت نماز اوّل وقت با ایشان صحبت کنید. به مادر بزرگ‌تان بگویید که ما به شما افتخار می‌کنیم که در این سنّ و سال اهل نماز و عبادت هستید و نماز خود را بجا می‌آورید. عبادت و راز و نیاز با خداوند در تمامی دوران زندگی مهم و ارزشمند است، امّا در دوران کهنسالی که انسان به گذشته زندگی‌اش می‌نگرد و درباره آینده‌اش فکر می‌کند، بیشتر از هر زمان دیگری به عبادت وراز و نیاز با خدا احساس نیاز می‌کند. اگر شما می‌خواهید از فضیلت بیشتری برخوردار باشید و اجر و پاداش بیشتری نزد خداوند داشته باشید، نماز خود را در اوّل وقت بخوانید. ائمه معصومین ـ علیهم السّلام ـ و از جمله حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ نیز مقیّد بودند که نماز خود را اوّل وقت به جا آورند و…» گفتن این مسایل ممکن است انگیزه‌ای در وی ایجاد کند که نماز خود را در اوّل وقت بخواند.[2]
امّا اگر دیدید که حتی با گفتن این مسایل هم تغییری در رفتار ایشان ایجاد نشد، بیش از حدّ اصرار نکنید، شاید اصرار بیش از حدّ باعث رنجش ایشان شود. خداوند راضی نیست که انسان کسی را بی‌جهت از خود برنجاند. البته توجه دارید که نماز اوّل وقت دارای فضیلت بیشتر می‌باشد و نماز در زمان‌های بعد از فضیلت کم‌تری برخوردار است، همین که ایشان نماز خود را بجا می‌آورند، جای قدردانی است. لازم است به این نکته هم اشاره کنم که خود شما سعی کنید حتماً نماز خود را در اوّل وقت بخوانید، چون شما جوان هستید و می‌توانید خود را عادت دهید. مادر بزرگ‌تان شاید احساس ناتوانی می‌کند و نمی‌تواند نمازش را اوّل وقت بخواند. توجه داشته باشید که هیچ گاه با وی برخورد منفی نکنید، همیشه به وی احترام نمایید، همان گونه که نماز در اوّل وقت دارای فضیلت و ثواب است، احترام به بزرگترها به ویژه پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگ نیز دارای فضیلت و ثواب می‌باشد، و چه بسا واجب است.[3]
4. وظیفه شما تذکر دادن است نه بیش از آن.
اگر شما چند بار به ایشان تذکر دادید و آداب واخلاق اسلامی را نیز در برخورد با ایشان کاملاً مراعات نمودید، وظیفه و مسئولیت خویش را انجام داده‌اید و بیش از اندازه اصرار نکنید. وظیفه شما این نیست که حتماً ایشان را مقیّد کنید تا نمازش را اوّل وقت بخواند.
5. افرادی را برای ایشان به عنوان نمونه یادآوری کنید که نماز خود را اوّل وقت می‌خوانند و وی ایشان را دوست دارد یا مورد قبول‌اش می‌باشد.
در پایان امیدوارم بتوانید با توجه به نکات یاد شده، مادر بزرگ تان را مقید سازید تا نمازهایش را در اوّل وقت بجا آورد و خود نیز مقیّد به نماز اوّل وقت بوده و احترام همگان به خصوص پدر و مادر و مادر بزرگ خود را حفظ کنید.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. قرائتی . محسن . پرتوی از اسرار نماز . وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی . چاپ اوّل . 1369 .
2. امام خمینی (ره) . آداب نماز . موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) . چاپ سوّم . 1372 .
3. جمعی از نویسندگان . جوانه‌های جوان ( 3 جلد ) . ستاد اقامه نماز . 1379 .
پی نوشت ها:
[1] . برای مطالعه بیشتر رک : جمعی از نویسندگان . شیوه‌های صحیح امر به معروف و نهی از منکر . سازمان تبلیغات اسلامی . چاپ اول . 1369 .
[2] . قرائتی . محسن . پرتوی از اسرار نماز . بخش اوّل . وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی . چاپ اوّل . 1369 .
[3] . برای مطالعه بیشتر رک : راشدی . حسن . نماز شناسی . ستاد اقامه نماز . چاپ اوّل . 1378 .
