آیا این که می‌گویند هر کس برای اولین بار به زیارت خانه خدا مشرف می شود (هنگام دیدن خانه خدا) هر آرزویی که دارد برآورده می‌شود صحت دارد؟
پاسخ
آنچه که در روایات اسلامی آمده این است: انسان در هر بار که به زیارت خانه خدا می‌رود و در کنار خانه خدا قرار می گیرد، آروزها و حاجات دنیوی و اخروی او برآورده می‌شود. در روایتی از پیامبر گرامی اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ آمده است که: «مَن اراد الدنیا و الاخره فَلْیَؤُمَّ هذا البیت، فما أتاه عبدُ یسأل اللهَ دنیا الاّ اعطاهُ اللهُ منها، و لا یسأله آخره إلاّ ادَّخَرَ له منها»[1]«هر کس دنیا و آخرت را می‌خواهد، آهنگ این خانه کند، همانا بنده‌ای به آنجا نیامده و از خداوند دنیا را نخواسته مگر آنکه بدان دست یافته و خداوند حاجت او را برآورده ساخته است. و نیز از خداوند آخرت را طلب نکرده مگر آنکه پذیرش این درخواست را برای وی ذخیره کرده است.»
در روایت دیگری از امام صادق ـ علیه السّلام ـ اثر معنوی نگاه کردن به خانه خدا چنین بیان شده است: «من نَظَرَ الی الکعبه لم یَزَل تکتب له حسنه و تُمحی عنه سیئه، حتّی ینصرف ببصره عنها.»[2]هر کس به کعبه نگاه کند، پیوسته برای او حسنه نوشته و گناهی از او پاک می‌شود، تا آنکه چشم خود را از کعبه برگرداند.»
طبق این روایات ، برآورده شدن آرزوها و حاجات در کنار خانه خدا و بخشوده شدن گناهان، فقط مخصوص کسی نیست که برای اولین بار خانه خدا را می‌بیند و نیز باید توجّه داشت که وعده خداوند به اجابت دعا یک وعده مشروط است نه مطلق، که در روایات اسلامی شرایطی برای استجابت دعا می‌خوانیم که در اینجا ذکر پاره ای از آن ها اشاره می کنیم:
1. برای اجابت دعا، نباید این درخواست (دعا) تنها از زبان انسان صادر شود، بلکه باید از تمام وجود او برخیزد و زبان در این قسمت نماینده و ترجمان تمام ذرات وجود انسان و اعضاء و جوارح او باشد، قلب و روح از طریق دعا پیوند نزدیک با خداوند برقرار می‌کند و همانند قطره‌ای که به اقیانوس بی‌پایان بپیوندد اتّصال معنوی با آن مبدأ بزرگ قدرت بیابد، لذا در سخنان حضرت علی ـ علیه السّلام ـ می‌خوانیم:
«لا یقبل الله عزّوجلّ دعاءَ قلب لاه»[3] خداوند دعای غافل دلان را مستجاب نمی‌کند.
2. باید قبل از دعا در پاکی قلب و روح کوشید و از گناه توبه کرد. و خودسازی نمود، از امام صادق ـ علیه السّلام ـ نقل شده است که فرمود: «ایاکم ان یسئل احدکم ربّه شیئاً من حوائج الدنیا و الاخره حتّی یبدء بالثناء علی الله و المدحه له و الصلاه علی النّی و آله ثم الاعتراف بالذنب ثم المسأله»[4] مبادا هیچ یک از شما از خدا تقاضایی کند مگر اینکه نخست حمد و ثنای او را بجا آورد و درود بر پیامبر و آل او بفرستد بعد به گناه خود اعتراف (و توبه) کند سپس دعا نماید.
3. ایمان، عمل صالح، امانت و درستکاری یکی دیگر از شرایط استجابت دعا است، زیرا آن کس که به عهد خویش در برابر پروردگارش وفا نکند، نباید انتظار داشته باشد، که مشمول وعده اجابت دعا از ناحیه پروردگار باشد.
4. استجابت دعا به مصلحت آن شخص باشد . گاهی اوقات به نفع شخص نیست که آن دعا در حقش مستجاب شود . لذا خداوند که آگاه به مقدرات ما می باشد ، صلاح می داند که آن دعا مستجاب نشود
پس هر کس که خانه خدا را زیارت می کند، مورد لطف و رحمت الهی ویژه ای قرار می گیرد و در صورتی که شرایط استجابت دعا در این فرد موجود باشد، ان شاء الله تمامی دعاهایش مستجاب خواهد شد.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. ، تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی ج1، ص 643.
2. منتخب احادیث حج، سید علی قاضی عسگر.
3 . آیت الله جوادی آملی ، صهبای حج
پی نوشت ها:
[1] . قاضی عسکر، سید علی، منتخب احادیث حجّ، نشر مشعر، ص 28.
[2] . کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج 4، ص 240، حدیث 4.
[3] . همان، ج2، ص 342.
[4] . سفینه البحار، ج1، ص 448 و 449.
