امام زمان و آیات قرآن مجید

امام زمان و آیات قرآن مجید

1- الذین یومنون بالغیب..
[پرهیزکاران] کسانی هستند که به غیب ایمان می آورند…
(سوره بقره ، آیه 3)
تأویل «بالغیب» قیام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است.
(کمال الدین – بحارالانوار ج 51 ص 53)
2- … فاستبقوا الخیرات اینما تکونوا یات بکم الله جمیعاً….
در نیکی کردن بر یکدیگر سبقت گیرید. هرجا که باشید خداوند شما را گرد می آورد.
(سوره بقره : آیه 148)
تأویل «بکم» امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف و یاران اوست.
(غیبت نعمانی – بحارالانوار ج 51 ص 58)
3- اقتربت الساعه و انشق القمر.
رستاخیز نزدیک شد و ماه دوباره گردید. (سوره شریفه قمر : آیه 1)
تأویل «الساعه» ظهور امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.
تفسیر علی بن ابراهیم / بحارالانوار، ج 51، ص 49.
4- یعرف المجرمون بسیماهم ..
تباهکاران را به نشان صورتشان می شناسند.
(سوره شریفه الرحمن / آیه 41)
تأویل «یعرف المجرمون» امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است که تبهکاران را به نشان صورتشان می شناسد.
(غیبت نعمانی / بحارالانوار، ج 51، ص 59.)
5- هل اتیک حدیث الغاشیه .
آیا داستان غاشیه (پوشنده) به تو رسیده است.
(سوره شریفه غاشیه / آیه1)
تأویل «الغاشیه» امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است
(ثواب الاعمال / بحارالانوار – ج 51، ص 50.)
6- والفجر، ولیال عشر و الشفع و الوتر.
سوگند به سپیده صبح ، و سوگند به شبهای دهگانه و سوگند به جفت و طاق
(سوره شریفه فجر آیه 1 -3)
تأویل «الفجر» امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.
(تفسیر البرهان- ج 4، ص 457.)
7- والنهار اذا تجلی.
سوگند به روز آن گاه که آشکار شود.
(سوره شریفه لیل: آیه 2)
تأویل «النهار» امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.
(تفسیر علی بن ابراهیم – بحارالانوار ، ج 51، ص 49)
8- تنزل الملئکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر
در شب قدر فرشتگان و روح به اجازه ی پروردگارشان برای انجام کارها نازل می شوند.
(سوره شریفه قدر / آیه 4)
تأویل «تنزل الملئکه و الروح» نزول آنها بر امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.
(تفسیر البرهان – ج 4، ص 488)
9- سلام هی حتی مطلع الفجر.
تا طلوع بامداد همه سلام و درود است .
(سوره شریفه قدر / آیه 5.)
تأویل «مطلع الفجر» زمان ظهور امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.
(تفسیر البرهان – ج 4، ص 487.)
10- والعصر ، ان الانسان لفی خسر.
سوگند به زمانی که آدمی در زیان است.
(سوره شریفه عصر / آیه 1 -2)
تأویل «والعصر» زمان ظهور امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.
(تفسیر البرهان – ج 4، ص 504)

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید