حافظ و ناصر او باد خدای!

حافظ و ناصر او باد خدای!

مگر می شود انسان در زندگیش با مشکلات ، سختی ، موانع و بیماری ها و… روبرو نشود؟!
دل بی غم در این عالم نباشد اگر باشد بنی آدم نباشد

بی شک کسی در دنیا یافت نمی شود که در زندگی با مشکلی روبرو و دل غمین نباشد. بهترین راه کار برای برون رفت از مشکلات رو آوردن به سوی پروردگار و دست به دعا شدن است.دعا دوای همه دردهای بی درمان است به شرط این که باور کنیم.

این دنیا چنان خلق شده است که هرگز مشکلات ما را رها نخواهد کرد .آفریدگار مهربان در این باره در قرآن کریم می فرماید:

لقد خلقنا الانسان فی کبد.که ما انسان را در رنج آفریدیم .(1)

در تفسیر نمونه در شرح و توضیح این آیه این گونه آمده است:

آری انسان از آغاز زندگی حتی از آن لحظه ای که نطفه او در رحم واقع می شود، مراحل زیادی از مشکلات و درد و رنج ها را طی می کند تا متولد شود، و بعد از تولد در دوران طفولیت ، و سپس جوانی، و از همه مشکل تر دوران پیری ، مواجه به انواع مشقت ها و رنج ها است ، و این است طبیعت زندگی دنیا.(2)

این مشکلات و سختی ها انسان را چون فولاد آبدیده می سازد. بسیاری از این سختی ها ، آزمایش و امتحان الهی است که در برابرش مزد وافر و بهشت بی نظیر نصیب ما می شود.

مسئله مهم در این بین این است که انسان می تواند با خدا ارتباط برقرار کرده و از آلام و دردهای خود بکاهد و از رب العالمین طلب گشایش در کارها و رفع مشکلات و سختی ها را بنماید.

ارتباط ما با خدا ارتباطی دو سویه است. هم او با ما به وسیله قرآن کریم ارتباط برقرار نموده و هم ما می توانیم به وسیله دعا با او ارتباطی دوستانه برقرار سازیم.

ارتباط با خدا بسیار راحت تر از آن است که ما فکرش را می کنیم و تنها کافی است باور داشته که خدا سخن و دعای ما را می شنود و او قادر بر انجام هر کاری است.
بر تو می خواندم دعا و می شنیدم آشکار در فلک خیل ملک می گفت آمین ربنا

پیامبر صلی الله علیه و آله او که لحظه ای از دعا و ارتباط با خداوند منان غافل نبود ، می فرماید:

ادعو الله و انتم مومنون بالاجابه و اعلموا ان الله لایستجیب دعاء من قلب غافل لاه.خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بی خبر نمی پذیرد.(3)

متاسفانه در جامعه ما به دلیل نفوذ فرهنگ مادی گرای غربی توسط شبکه های ماهواره ای ، روز به روز مردم به ویژه جوانان از خدا فاصله گرفته و خود را بی پشت و پناه می سازند و در مواقع بروز مشکلات چون اهل دعا و ارتباط و سخن راندن با خدا نیستند چون انسان گرفتار در بیابان ، متحیر می مانند و نمی دانند که باید به کدامین سو روند و نام چه کسی را برای فریاد رسی فریاد زنند و دچار استرس و اضطرابی کشنده می شوند.

اما انسان های خداباور که با دعا خو کرده اند، در هنگام بروز مشکلات با یک الله گفتن خالصانه، خدا را در کنار خود حاضر می یابند و لطف بی پایان او را شامل حال خود می سازند. روانشناسان غربی بر این باورند که کسانی که اهل دعا و ارتباط با خدا هستند در زندگی دچار بیماری های روحی و روانی نمی شوند.

انسان خدا دوست که لذت ایمان و مناجات را چشیده است در هنگام مواجه با طوفان های بلا بی آنکه بر خود بلرزد و ترس وجودش را احاطه کند دست بر آستان دوست بلند می سازد و از جان و دل خدایش را به یاری می خواند .

امام صادق علیه السلام از قول جد شریفشان حضرت رسول صلی الله علیه و آله درباره اثر دعا در رفع بلا و رهایی از دست دشمنان و بدخواهان می فرماید:

الا ادلکم علی سلاح ینجیکم من عدوکم، و یدر ارزاقکم؟ قالوا : بلی. قال : تدعون ربکم بالیل و النهار، فان الدعاء سلاح المومنین.آیا سلاحی را به شما نشان دهم که از دشمنان نجاتتان می دهد و روزی تان را زیاد می کند؟ عرض کردند: آری .فرمود : شب و روز به درگاه پروردگارتان دعا کنید؛ زیرا سلاح مومنین دعاست.(4)

آفریدگار مهربان در قرآن کریم می فرماید :

و قال ربکم ادعونی استجب لکم . پروردگارتان گفت : بخوانید مرا ، تا شما را پاسخ دهم .(5)

بی شک غصه خوردن دردی دوا نمی کند و ما را بیشتر در باتلاق حوادث فرو می برد اما بی تردید دعا و در خواست از پروردگان هفت آسمان و زمین چاره ساز تمام مشکلات ما خواهد بود .

امیر المومنین علی علیه السلام که لحظه ای از خدا غافل نشد و همیشه دست به دعا بود و با خدا مناجات می کرد ، درباره اثر شگرف دعا می فرماید :

ادفعوا امواج البلاء بالدعاء . امواج بلا را با دعا پس زنید . (6)

حافظ و ناصر او باد خدای این دعا تیر بلا را سپر است

باید خدا را باور کنیم . باید باور داشته باشیم که همه جهان و هر آن چه در آن است به دست اوست، او خدای قادر است و اگر اراده کند،درد و رنج و محنت ما پایان می یابد.

آیا غصه خوردن و آه کشیدن و به زمین و زمان ناسزا گفتن ، درد ما را دوا می کند و غم ما به پایان می رسد؟

بی شک آفریدگار هستی بخش از بندگانی که در هنگام مواجه با طوفان بلا به سمت هرکس و هر جایی متمایل می شوند و نام و یاد هر کسی در ذهن آن ها حک می شود،تعجب می کند که چرا با وجود خدای مهربانی چون او، بندگان غم زده اش رو به سوی او نمی آورند و دست دعا به درگاهش بلند نمی سازند و حاجت خود را از او طلب نمی کنند!!!

باید شک و تردید و دو دلی را نسبت به بر طرف شدن مشکلاتمان به وسیله دعا به کناری زنیم و بی هیچ تکلفی او را صدا زنیم.

هیچ ترتیب و آدابی مجو هر چه دل تنگت می خواهد بگو

پی نوشت:

1-بلد/آیه 4

2-تفسیر المیزان/ج27/ص10

3-نهج الفصاحه/ص313/ح1653

4-میزان الحکمه/ج4/ص18/ح5759

5- جامع آیات و احادیث موضوعی نماز /ج2/ص199

6-غافر /آیه 60

منابع:

1-قرآن کریم

2-تفسیر نمونه/مکارم شیرازی/دارالکتب الاسلامیه/قم/67

3-میزان الحکمه/محمدی ری شهری/دارالحدیث/قم/87

4-نهج الفصاحه/تصحیح پیمانی و شریعتی/خاتم الانبیاء/اصفهان/85

تهیه و تولید:مهدی صدری- تبیان

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید