مرحوم علاّمه مجلسی به نقل از مرحوم شیخ بهائی رضوان اللّه علیهما استخاره ای را نقل کرده است و آن را به امام زمان عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف با این کیفیّت نسبت داده است : تسبیح را به دست گرفته و سه مرتبه گوید: اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و سپس مقداری از دانه های تسبیح را در مُشت گرفته و پس از آن دانه ها را – دو عدد، دو عدد – رها نماید، پس اگر یک دانه باقی ماند خوب است و آن کار مورد نظر خویش را اقدام نماید، ولی چنانچه دو عدد باقی بماند، خوب نیست و نباید اقدام کند. همچنین مرحوم صاحب جواهر استخاره ای را به حضرت حجّت عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف با این کیفیّت نسبت داده است : پس از آن که تسبیح را در دست گرفتی ، باید مراد خویش را نیّت کنی و سه مرتبه صلوات بر محمّد و آلش علیهم السلام بفرستی و سپس مقداری از دانه های تسبیح را در مشت بگیری . بعد از آن ، دانه ها را – هشت تا، هشت تا – رها کرده ، در نهایت اگر یکی باقی بماند، متوسّط است و اقدام بر انجام آن کار بهتر می باشد، ولی اگر دو عدد بماند، بهتر است که آن کار ترک شود. امّا اگر سه عدد باقی مانده باشد، انجام آن کار و ترک آن یکی است و فرقی ندارد. و چنانچه چهار عدد باقی بماند، خیلی بد است و نباید به آن کار اقدام نماید. اگر پنج عدد باقی بماند، خوب است ولی زحمت و سختی دارد. اگر شش عدد باقی بماند، خیلی خوب است و باید در آن کار تعجیل نماید. و اگر هفت عدد باقی بماند، مانند آن موردی است که پنج عدد باقی مانده باشد. ولی اگر هیچ باقی نماند، بسیار بسیار بد است و ضرر و زیان زیادی را در بردارد.
چهل داستان و چهل حدیث از امام زمان(ع)/ عبدالله صالحی