نویسنده: دکتر هرمزدیار کیانمهر

شوید( Dill ) یکی از سبزیجات دو ساله است که سال اول محصول سبز داده ولی سال دوم یا انتهای سال اول بذر تولید می نماید. شوید علاوه بر اینکه به صورت خام و یا پخته و در غذاهای مختلف مصرف می شود. جزء گیاهان دارویی نیز محسوب می شود. از ساقه، برگ، ریشه و بذر آن به عنوان گیاه دارویی و معطر کننده استفاده می شود. شوید با نام علمی Cymbocarpum anethum متعلق به خانواده چتریان (1) است. شوید ساقه های توخالی و گاهی توپر و غلاف دار ایجاد نموده برگ های تقسیم شده و در نهایت رشته ای، گل آذین چتر مرکب باگل های ریز و زرد تولید می نماید.
شوید در هوای نسبتاً خنک اوایل بهار که هنوز هوا گرم نشده محصول خوبی می دهد لیکن به تدریج که هوا گرم می شود ساقه ها چوبی می شوند. زمین بایستی کاملاً شخم شده و نرم شود و با مقداری کود حیوانی مخلوط شود. بذر را در اواخر زمستان بکارید تا در اوایل بهار محصول خوبی بدهد. تا هوا مناسب است دو سه برداشت می توانید انجام دهید. هنگام برداشت سعی کنید چند سانتی متر از سطح خاک فاصله بگیرید تا جوانه های تحتانی مجدداً تحریک شده و ساقه و برگ های جدید ایجاد شود.

در مناطقی که هوا در زمستان خیلی سرد نمی شود، شوید را می توان در پاییز کاشت تا در طول زمستان بته ها تقویت شده و در اواخر زمستان و اوایل بهار محصول خوبی تولید شود. شوید را می توان تا هوا خوب و نسبتاً خنک است دو یا سه مرتبه کاشت و برداشت کرد. معمولاً از هنگامی که بذر کاشته می شود تا وقتی که شوید قابل مصرف می شود 8- 6 هفته بیشتر طول نمی کشد. گاه شوید با رازیانه اشتباه می شود چون شباهت زیادی به هم دارند.
شوید معمولاً عاری از آفات و بیماری های گیاهی است.

پی نوشت ها :

1. Umbelliferae.
منبع مقاله :
کیانمهر، هرمزدیار، (1388)، گل های آپارتمانی و سبزیکاری، تهران: آییژ، چاپ اول