پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) خواهرى رضاعى داشت روزى همان خواهر بر ایشان وارد شد. همین که نظر پیغمبر بر او افتاد مسرور گردید و روانداز خود را براى او پهن کرد و او را بر روى آن نشانید با گشاده روئى و احترام بسویش توجه کرد و در صورت او مى خندید تا از خدمت حضرت مرخص شد و رفت . اتفاقا همان روز برادرش نیز آمد ولى حضرت (صلى الله علیه و آله و سلم) آن نحو رفتارى که با خواهرش نمودند با او انجام ندادند.
بعضى از صحابه عرض کردند یا رسول الله با خواهر سلوکى کردید که با برادر آن را بجا نیاوردید با آنکه او مرد بود؟ (یعنى سزاوارتر به آن محبت بود) فرمود:
علت زیادى احترام من این بود که آن دختر به پدر و مادر خویش بیشتر نیکى مى کند.(1)
1- منتهى الامال ، ج 2، ص 324 و ج 16 بحار.