نویسنده: عذراسادات حکیم

امام صادق (ع) فرماید:
هیچ انسانی نیست مگر آن که ریشه جذام دراو وجود دارد، شلغم را در فصلش بخورید تا جذام از شما دور شود. (1)
شلغم دارای طبیعتی گرم وتر است.
شلغم دارای بسیاری از ویتامین است که از جمله آن‌ها موارد زیر است:
A,B1,B2,B3,C
مواد معدنی شلغم را می‌توان به مواد زیر اشاره کرد:
آهن، ارسنیک، پتاسیم، روبیدیم، سدیم، فسفر، کلسیم، گوگرد و ید.
از فایده‌های درمانی شلغم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
قبل ار هر چیز بهتر است بدانید شلغم خام، خواصش بیشتر از پخته شده آن است؛ البته این در صورتی است که معده شما را ناراحت نکند.
شلغم اشتها را تحریک، نور چشم و قوه بینایی را افزایش داده و شب کوری را درمان می‌نماید. شلغم معده را ضدعفونی می‌کند وناشتا خوردن آن برای پهلو وسینه مفید است. در درمان و پیشگیری از زکام، سرماخوردگی، سنگ‌های کلیه، مثانه و کبد مفید و سردی را می‌برد. سرفه را برطرف، سینه، معده و روده را نرم می‌نماید. نه تنها خون ساز است و کم خونی را درمان می‌نماید، بلکه فشار خون را تنظیم، حافظه را تقویت و موجب رشد و استحکام استخوان‌ها می‌شود. شلغم برای رشد ونمو استخوان مفید است. شلغم ضعف جنسی را برطرف ورحم را پرورش می‌دهد و نوزاد مادری که در دوران بارداری شلغم خورده است، به آسانی دندان در می‌آورد، استخوان‌هایش زود محکم می‌شود و زودتر راه می‌رود، سخن می‌گوید و در مقابل بیماری‌ها مقاومت بیشتری خواهد داشت.
شلغم، غذای مغز، اعصاب، موها، خون وپوست است و اعصاب را نیرو می‌بخشد و در درمان بسیاری از بیماری‌های پوستی موثر است.
خوردن شلغم یکی از راه‌های پیشگیری از بیماری‌های تنفسی است.
شلغم از جذام جلوگیری کرده وبه همراه گوشت شهوت را افزایش می‌دهد. آب شلغم قند خون را کاهش می‌دهد؛ قرقره کردن آن گلو درد را تسکین می‌دهد، همچنین جوش صورت را درمان می‌نماید. (2)

ضررها
شلغم برای کسانی که معده ضعیفی دارند، دیر هضم بوده و نفخ معده را به همراه دارد.

پی نوشت ها :

1. سفینه البحار، جلد 1، صفحه 713.
2. فرشته نجات، صفحه 227.
منبع: حکیم، عذراسادات؛ (1388) میوه درمانی با بهره گیری از دستورهای اسلامی، قم، عصر غیبت، چاپ نخست.