خرما میوه ای بسیار قدیمی است. این میوه پرخاصیت برای مردم کشورهای اروپایی و آمریکایی تا حدی ناآشناست و آن را فقط در کیک و شیرینی مصرف می کنند، ولی در خاورمیانه و به خصوص کشورهای عربی به عنوان یک غذای اصلی به کار می رود. خرما را به طور معمول در دسته میوه ها قرار می دهند، چرا که میان تمام آنها از نظر میزان انرژی بی نظیرترین است، به طوری که 100 گرم آن حاوی 160 کالری انرژی می باشد، در حالی که هیچ کدام از میوه ها در 100 گرم، این میزان انرژی را تولید نمی کنند، علاوه بر این که ممکن است از خرما هم گران تر باشند.

از طرفی خرما منبع خوبی از آهن می باشد. در 100 گرم خرمای تازه حدود 3/1 میلی گرم آهن وجود دارد که با میزان آهن موجود در مرغ و ماهی قابل مقایسه است.
البته در بین میوه ها انگور، توت، خربزه، زالزالک و همچنین نارگیل هم از نظر داشتن آهن، غنی و خوب می باشند.
خرما همچنین مانند سایر میوه ها، فیبر نسبتاً‌ بالایی دارد که در رفع یبوست می تواند مفید واقع شود و از نظر انواع ویتامین ها مشابه سایر میوه ها می باشد و فرق چندانی ندارد. در واقع مزیت عمده خرما همین خاصیت انرژی زایی آن می باشد؛ یعنی در یک حجم کم، شما می توانید انرژی زیادی به دست آورید. مثلاً انرژی موجود در 100 گرم خرما معادل انرژی موجود در 1000 گرم خیار یا 500 گرم هلو یا سیب یا گلابی یا 200 گرم انگور می باشد.

این نکته هم حایز اهمیت است که میوه های شیرین و با کالری بالا مانند خرما، برای افراد چاق یا کسانی که بیماری دیابت دارند، باید با احتیاط مصرف شوند.
مصرف خرما روش شناخته شده ای برای درمان سرطان و سایر بیماریهای عفونی است. خرما می تواند با مهار رادیکال های آزاد، از تخریب مولکولی ناشی از این رادیکال ها جلوگیری کند. ترکیبات موجود در خرما قادر به نابودی کامل رادیکال های سوپر اکسیدانت است. این رادیکال ها که اصلی ترین رادیکال های ‌آزاد در بیشتر سیستم های زیستی هستند، می توانند در بدن به گونه های فعالی نظیر رادیکال هیدروکسیل، پروکسیل و الکوکسیل تبدیل شوند.

مصرف خرما یک درمان مناسب برای رفع عارضه « خستگی مزمن» و «کم خونی» به شمار می آید. انواع متنوع خرمای خشک شده، غنی از آهن می باشد. به علاوه تمام انواع آن دارای حجم زیادی فیبر بوده و یک منبع غذایی از نظر پتاسیم به حساب می آیند. خوردن 10 عدد خرمای بدون هسته به وزن 80 گرم، 10 درصد از نیاز بدن به ویتامین نیاسین(B3) و 5 درصد از نیاز روزانه بدن به ویتامین های B1 و B2 را تأمین می کند. نیاسین برطرف کننده مشکلات گوارشی، روانی و پوستی است. ویتامین های B1 وB2 نیز در حفظ سلامت اعصاب و دستگاه گوارش نقش دارند.

خرما در حفظ سلامت دستگاه عصبی، جلوگیری از شب کوری و تنش های عصبی نیز مؤثر است. مطالعات جدید پزشکی نشان می دهد خرما همچنین در ایجاد اشتها، سلامت دهان و لب ها نقش دارد و به عنوان تمیزکننده کبد و کلیه ها به شمار می رود. خرما علاوه بر داشتن خاصیت ضدسرفه و ضد التهاب مجاری تنفسی،‌خلط آور نیز می باشد. محققان توصیه می کنند زنان بعد از زایمان خرما بخورند. خرما همچنین دستگاه گوراش را تقویت می کند. جوشانده هسته آن برای دفع سنگ کلیه و بیماری های مثانه مفید است. خرما دارای چند ترکیب دارویی است که یکی از آنها شبیه کورتن است که برای درمان کلیه، التهاب و امراض عفونی مؤثر است. مالیدن کوبیده گل خرما به دندان، باعث تقویت لثه می شود و از پیوره و چرک خون جلوگیری می کند و برای تقویت معده مفید است و عرق آن که مانند گلاب گرفته می شود،‌ پیچش معده را تسکین می دهد.

منبع: نشریه کوچه ما، شماره 8.