دو برادر به نام هاى زیاد حارثى و عبداللّه حارثى فرزندان شدّاد پیرامون چگونه زیستن و پوشیدن فرم لباس اختلاف داشتند؛ و براى حلّ اختلاف نزد امیرالمؤ منین امام علىّ علیه السلام حضور یافتند.
زیاد گفت : یا امیرالمؤ منین ! برادرم عبداللّه غرق در عبادت شده ، از من دورى مى جوید؛ و به منزل ما نمى آید و لباس هاى ژنده و کهنه مى پوشد؛ سپس عبداللّه گفت : اى امیرالمؤ منین ! من همانند شما زندگى مى کنم ، لباس مى پوشم و عبادت مى کنم و آنچه را شما مى پوشید، من نیز پوشیده ام .
در این هنگام حضرت امیر علیه السلام اظهار داشت :
رهبر مسلمین باید همانند ضعیف ترین قشر جامعه زندگى نماید تا تهى دستان از او الگو گرفته؛ و سختى و تلخى بیچارگى را تحمّل نمایند.
ولى شما باید بهترین زندگى شرافتمندانه را در بین خویشان خود داشته باشید و شکرگذار نعمت هاى پروردگار باشید؛ و با یکدیگر رفت و آمد کنید و صله رحم و دید و بازدید نمائید.(1)

پی نوشت:

1-کتاب سلونى قبل أن تفقدونى : ج 2، ص 94.
منبع:چهل داستان و چهل حدیث از امام علی علیه السلام، حجه الاسلام و المسلمین عبدالله صالحی