آقایانی که طالب مواعظ هستند از ایشان سؤال می شود:‌
آیا به مواعظی که تا حال شنیده اید عمل کرده اید یا نه؟
آیا می دانید که هر کس به معلومات خود عمل کرد خداوند مجهولات او را معلوم می فرماید؟
آیا اگر عمل به معلومات ـ اختیاراًـ ننماید شایسته است توقع زیادتی معلومات؟
آیا باید دعوت به حق از طریق لسان باشد؟
آیا نفرموده با اعمال خودتان دعوت به حق بنمایید؟
آیا طریق تعلیم را باید یاد بدهیم یا آنکه یاد بگیریم؟
آیا جواب این سؤالها از قرآن کریم:
و الذین جاهدوا فینا ، لنهدینهم سبلنا (1)
و کسانی که در راه ما بکوشند، مسلماً آنان را به راههای خود هدایت می کنیم
و از کلام معصوم علیه السلام:
من عمل بما علم، ورثه الله علم ما لم یعلم (2) و من عمل بما علم،‌کفی ما لم یعلم (3)
[روشن نمی شود؟] خداوند توفیق مرحمت فرماید که آنچه را می دانیم زیر پا نگذاریم و در آنچه نمی دانیم توقف و احتیاط نماییم تا معلوم شود.
نباشیم از آنها که گفته اند:‌
پی مصلحت مجلس آراستند
نشستند و گفتند و برخاستند
و ما توفیقی الا بالله، علیه توکلت، و الیه أنیب، و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته (4)

پی نوشت:

1- سوره عنکبوت، آیه 69.
2- بحارالانوار، ج 78، ص 189 ـ هر کس به آنچه می داند عمل کند، خداوند او را نسبت به آنچه نمی داند، آگاه گرداند.
3- میزان الحکمه، ج 6، ص 533ـ هر کس به آنچه می داند عمل کند از آنچه نمی داند ،‌ کفایت شود.
4- برگی از دفتر آفتاب، شرح حال شیخ السالکین حضرت آیت الله العظمی بهجت (دامت برکاته)
منبع: مقاله دستورالعمل