ام‏ کلثوم در کربلا

ام‏ کلثوم در کربلا

در حادثه عاشورا از شخصیتى به نام ام‏کلثوم نام برده مى‏شود. خبرهاى فراوانى در مورد حضور او رسیده است؛ از جمله ابن نماى حلى(م645ق) مى‏نگارد:
خطبتْ أم‏ کلثوم بنت علی(ع) من وراء کله و قد غلب علیها البکاء؛ فقالت: یا أهل الکوفه، سوءه ما لکم خذلتم حسینا و قتلتموه و سبیتم نساؤه … .
ام‏کلثوم دختر امام على(ع) از پشت پرده هودج با گریه چنین خطبه خواند: اى اهل کوفه، بدا به حال شما! چرا حسین را کوچک شمردید و او را کشتید و زنانش را به اسارت گرفتید؟!
خطبه بالا را سید بن طاووس(م664ق) نیز از زبان ام‏کلثوم نقل کرده است. ابن اعثم(م314ق) مى‏نویسد:
… و أقبل الشمر بن ذیالجوشن ـ لعنه اللّه‏ ـ حتی وقف قریبا من خیمه النساء فقال لقومه: ادخلوا فاسلبوا بزیّهن. قال: فدخل القوم فأخذوا کل ما کان فی الخیمه حتی افضوا إلى قرط کان فی أذن أم‏کلثوم ـ رضی الله عنها ـ فأخذوه و خرموا أذنها؛

فرهنگ و اندیشه / دیدگاه
شمر بن ذى‏الجوشن ـ لعنه اللّه‏ ـ آمد و نزدیک خیمه زنان ایستاد و به لشکرش گفت: داخل شوید و زینتهاى آنان را بگیرید. آنها نیز وارد شدند و هر چه در خیمه بود گرفتند حتى گوشواره ام‏ کلثوم را کشیدند و گوشش را پاره کردند!
همین مضمون را ابن شهر آشوب(م588ق) هم آورده است.
از جمله مباحث مطرح در مورد ام‏کلثومى که در واقعه عاشورا حضور داشته این است که او کیست؟ در این زمینه سه فرض قابل طرح است که آنها را مطرح و نتیجه تحقیق را عرضه مى‏کنیم.
در خور توجه است که در بررسى، به منابعى تمسک مى‏کنیم که بتوان به آنها به عنوان مرجع تاریخى استناد کرد و به کتابهایى که در قرون متأخر نوشته شده یا بى‏اعتبارى آنها روشن است، استناد نمى‏کنیم.

1. ام‏ کلثوم دختر فاطمه(س) غیر از زینب کبرى(س)
بر اساس اخبار متعدد، امام على(ع) از حضرت زهرا(س) دو دختر به نامهاى زینب و ام‏کلثوم داشته است. بعضى از آنها را اینجا مى‏آوریم و برخى دیگر را ذیل فرض سوم ذکر مى‏کنیم:

ـ محمد بن اسحاق(م151ق):
ولدت فاطمه لعلی الحسن و الحسین و محسن، فذهب محسن صغیرا”، و ولدت له أم‏کلثوم و زینب؛
فاطمه[س] براى على[ع] این فرزندان را به دنیا آورد: حسن و حسین و محسن ـ که در کوچکى از دنیا رفت ـ و ام‏کلثوم و زینب.

ـ محمد بن سعد(م230ق):
قال محمد بن عمر: و ولدت فاطمه لعلی الحسن و الحسین و أم‏کلثوم و زینب؛
محمد بن عمر مى‏گوید: فاطمه براى على، حسن و حسین و ام‏کلثوم و زینب را به دنیا آورد.

ـ محمد بن سلیمان کوفى (زنده در 300ق):
وزنت [فاطمه] بنت رسول‏الله(ص) شعر حسن و حسین و زینب و أم‏کلثوم فتصدّقت بزنته فضّه؛
حضرت فاطمه[س] موى حسن و حسین و زینب و ام‏کلثوم را وزن کرد و هموزن آن را نقره داد.

ـ محمد بن احمد دولابى(م310ق):
و أما فاطمه بنت رسول‏الله(ص) فتزوجها علی بن أبیطالب فولدت له الحسن الأکبر و الحسین و هو المقتول بالعراق بالطف و زینب و أم‏کلثوم فهؤلاء ما ولدت فاطمه بنت رسول‏الله(ص) من علی بن أبیطالب؛
على بن ابى‏طالب[ع] با حضرت فاطمه[س [ازدواج کرد و حاصل این ازدواج حسن اکبر و حسین ـ که در عراق در سرزمین طف کشته شد ـ و زینب و ام‏کلثوم است. اینها کسانى هستند که حضرت فاطمه[س] از على[ع] به دنیا آورد.

ـ شیخ صدوق (م381ق):
قلتُ لأبیعبدالله(ع): هل قال رسول‏الله(ص): إن فاطمه أحصنت فرجها فحرّم الله ذریتها على النار؟ قال: نعم، عنى بذلک الحسن و الحسین و زینب و أم‏کلثوم؛
راوى مى‏گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: آیا پیامبر(ص) فرمود: فاطمه پاک است، پس خداوند آتش را بر ذریّه او حرام کرده است؟ امام(ع) فرمود: بله، مراد پیامبر(ص) از این سخن، حسن و حسین و زینب و ام‏کلثوم است.

ـ شیخ صدوق به نقل از حماد بن عثمان:
قلت لأبیعبدالله(ع): جعلتُ فداک، ما معنى قول رسول‏الله(ص): إنّ فاطمه أحصنتْ فرجَها فحرّم الله ذرّیّتها على النار؟ فقال: المعتقون من النار هم ولد بطنها: الحسن و الحسین و زینب و أم‏کلثوم؛
به امام صادق(ع) عرض کردم: فدایت گردم، معناى این سخن پیامبر(ص) چیست که فرمود: فاطمه پاک است، پس خداوند آتش را بر ذرّیّه او حرام کرد؟ امام(ع) جواب داد: رهاشدگان از آتش فرزندان او هستند: حسن و حسین و زینب و ام‏کلثوم.
از این اخبار به ضمیمه خبرهاى دیگرى که در ادامه مى‏آیند و نشان مى‏دهند زینب و ام‏کلثوم دو نفر بوده‏اند، به دست مى‏آید ام‏کلثوم حاضر در کربلا دختر دوم حضرت زهرا(س) مى‏باشد.
اشکال: بر اساس اخبار رسیده، ام‏کلثومى که مادرش حضرت زهرا(س) است در زمان حیات امام حسن(ع) از دنیا رفت؛ زیرا حضرت در نماز بر او شرکت داشت. بنابر این نمى‏تواند در کربلا حضور داشته باشد. بعضى اخبار در این زمینه عبارتند از:

ـ محمد بن سعد از قول عبدالله بهى:
شهدتُ ابن عمر صلى على أم‏کلثوم و زید بن عمر بن الخطاب فجعل زیدا فى ما یلی الإمام و شهد ذلک حسن و حسین؛
حاضر بودم که ابن عمر بر ام‏کلثوم و زید بن عمر بن خطاب نماز خواند و زید به طرف امام جماعت گذارده شد و حسن و حسین[ع[ در نماز شرکت داشتند.

ـ محمد بن سعد:
إنه (ابن عمر) صلى على أم‏کلثوم بنت علی و ابنها زید و جعله مما یلیه و کبّر علیهما أربعا… و خلفه الحسن و الحسین ابنا علی و … ؛
ابن عمر بر ام‏کلثوم دختر على[ع [و فرزندش زید نماز خواند و زید را در طرف امام جماعت گذاردند و چهار بار بر او تکبیر گفت … و پشت سر او حسن و حسین فرزندان على[ع] در نماز شرکت داشتند.

ـ ابن ابى شیبه(م235ق) از قول عمار:
شهدت أم‏کلثوم و زید بن عمر ماتا فی ساعه واحده فأخرجوهما فصلى علیهما سعید بن العاص فجعل زیدا مما یلیه و جعل أم‏کلثوم بین یدی زید و فی الناس یومئذ ناس من أصحاب النبی(ص) و الحسن و الحسین فی الجنازه؛
شاهد بودم که ام‏کلثوم و زید بن عمر در یک ساعت از دنیا رفتند و آنان را بیرون برده، سعید بن عاص بر آن دو نماز خواند و زید را در طرف امام گذاشتند و ام‏کلثوم در مقابل زید بود. میان مردم عده‏اى از اصحاب پیامبر(ص) و حسن و حسین بودند.

ـ بخارى(م256ق):
توفی زید بن عمر و أم‏کلثوم فقدّموا عبدالله بن عمر و خلفه الحسن و الحسین؛
زید بن عمر و ام‏کلثوم از دنیا رفتند وعبداللّه‏ بن عمر را براى نماز، جلو قرار دادند و پشت سر او حسن و حسین[ع] بودند.

ـ بخارى از قول عبداللّه‏ بهى:
شهدت أم‏کلثوم و زید بن عمر بن الخطاب صلى علیهما ابن عمر و شهد ذلک الحسن والحسین؛
حضور داشتم که ابن عمر بر ام‏کلثوم و زید بن عمر بن خطاب نماز خواند و حسن و حسین در نماز شرکت داشتند.

ـ محمد بن احمد دولابى:
إن أم‏کلثوم بنت علی و زید بن عمر ماتا فکُفّنا و صلى علیهما سعید بن العاص و خلفه الحسن و الحسین و أبوهریره؛
ام‏کلثوم دختر على[ع] و زید بن عمر از دنیا رفتند و تکفین شدند. سعید بن عاص بر آنها نماز خواند و پشت سر او حسن و حسین و ابوهریره بودند.

ـ شیخ طوسى(م460ق):
أخرجت جنازه أم‏کلثوم بنت علی(ع) و ابنها زید بن عمر و فی الجنازه الحسن(ع) و الحسین(ع) و عبدالله بن عمر و… ؛
برخى بر این باورند ام‏کلثومى که در واقعه عاشورا از او نام مى‏برند،در واقع زینب کبرى است و به عبارت دیگر ام‏کلثوم کنیه زینب کبرى است.
جنازه ام‏کلثوم دختر على(ع) و پسرش زید بن عمر بیرون برده شد و پشت سر جنازه، حسن(ع) و حسین(ع) و عبداللّه‏ بن عمر و … بودند.
از این اخبار به دست نمى‏آید که مادر این ام‏کلثوم، حضرت فاطمه(س) است؛ اما از خبرهاى فراوان دیگر این امر به دست مى‏آید. در اینجا به ذکر بعضى از اخبار بسنده مى‏کنیم:

ـ محمد بن سعد:
أم‏کلثوم بنت علی بن أبیطالب بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصی و أمها فاطمه بنت رسول‏الله و أمها خدیجه بنت خویلد بن أسد بن عبد العزى بن قصی تزوّجها عمر بن الخطاب؛
ام‏کلثوم دختر على بن ابى‏طالب(ع) … و مادرش فاطمه(س) دختر رسول خدا(ص) و مادر او خدیجه دختر خویلد … است که عمر بن خطاب با او ازدواج کرد.

ـ مالک بن انس:
… وضعت جنازه أم‏کلثوم بنت علی بن أبیطالب من فاطمه بنت رسول‏الله ـ صلى الله علیه و سلم ـ و هی امرأه عمر بن الخطاب؛
جنازه ام‏کلثوم دختر على بن ابى‏طالب[ع[ از فاطمه(س) بر زمین گذاشته شد و او همسر عمر بود.

ـ ابن شهر آشوب:
فولد من فاطمه(ع): الحسن و الحسین و المحسن سقط و زینب الکبرى و أم‏کلثوم الکبرى تزوجها عمر؛
نصى نداریم که «ام‏کلثوم» کنیه حضرت زینب است و ظاهرا چنین ادعایى استنباط و برداشت برخى محققان از مجموع اخبار است.
بنا به نقلى کنیه زینب کبرى “ام‏حسن” بوده است.
فرزندان فاطمه(ع) عبارتند از: حسن و حسین و محسن ـ که سقط شد ـ و زینب کبرى و ام‏کلثوم کبرى که عمر با او ازدواج کرد.

ـ محمد بن احمد دولابى(م310ق):
تزوّج علی بن أبیطالب فاطمه بنت رسول‏الله(ص) فولدت له حسنا و حسینا و زینب و أم‏کلثوم و رقیه فماتت رقیه و لم‏تبلغ. و أما زینب فکانت عند عبدالله بن جعفر بن أبیطالب و أما أم‏کلثوم فکانت عند عمر بن الخطاب؛
على بن ابى‏طالب[ع] با فاطمه[س[ ازدواج کرد و ثمره این ازدواج، حسن و حسین و زینب و ام‏کلثوم و رقیه بود. رقیه پیش از بلوغ از دنیا رفت. زینب همسر عبداللّه‏ بن جعفر بن ابى‏طالب و ام‏کلثوم همسر عمر بن خطاب بود.

ـ محمد بن حبان(م354ق):
تزوج عمر أم‏کلثوم بنت علی بن أبیطالب و هی من فاطمه؛
عمر با ام‏کلثوم دخترعلى[ع [ازدواج کرد و مادر او فاطمه بود.

ـ بلاذرى(م279ق):
ولد علی بن ابیطالب الحسن و الحسین و محسن درج صغیرا و زینب الکبرى تزوجها عبدالله بن جعفر بن ابیطالب فولدت له و أم‏کلثوم الکبرى تزوجها عمر بن الخطاب و أمهم فاطمه بنت رسول‏الله ـ صلى الله علیه و سلم؛
فرزندان على بن ابى‏طالب[ع [عبارتند از: حسن و حسین و محسن ـ که در کوچکى از دنیا رفت ـ و زینب کبرى ـ که عبداللّه‏ بن جعفر با او ازدواج کرد و از او فرزنددار شد ـ و ام‏کلثوم کبرى ـ که عمر با او ازدواج کرد ـ مادر همه اینها فاطمه(س) است.

ـ طبرى(م310ق):
تزوج عمر بن الخطاب أم‏کلثوم ابنه علی بن أبیطالب و هی ابنه فاطمه بنت رسول‏الله ـ صلى الله علیه و سلم؛
عمر با ام‏کلثوم دختر على[ع] و فاطمه[س [ازدواج کرد.

ـ قطیعى:
إن عمر بن الخطاب خطب إلى علی بن أبیطالب أم‏کلثوم فاعتلّ علیه بصغرها فقال: إنی لم‏أرد الباه و لکنی سمعت رسول‏اللّه‏ ـ صلى الله علیه و سلم ـ یقول: کل سبب و نسب منقطع یوم القیامه ماخلا سببی و نسبی کل ولد أب فإن عصبتهم لأبیهم ماخلا ولد فاطمه فإنی أنا أبوهم و عصبتهم؛
عمر براى خواستگارى از ام‏کلثوم نزد امام على[ع] رفت. امام[ع] عذر آورد که او کوچک است. عمر گفت: من براى شهوت نمى‏خواهم ازدواج کنم؛ بلکه از رسول خدا(ص) شنیدم که در قیامت همه سبب و نسب‏ها قطع مى‏شود غیر از سبب و نسب من. رگ و ریشه هر کسى از طریق پدرش است؛ به جز فرزندان فاطمه که من پدرشان هستم.
در اخبار متعدد دیگر نام مادر ام‏کلثوم ذکر نشده؛ اما عمر هدف خود از ازدواج را این‏گونه ذکر کرده که مى‏خواهد نسلى از پیامبر(ص) داشته باشد. روشن است که خواسته عمر زمانى تحقق مى‏یابد که با فرزند حضرت زهرا(س) ازدواج کند.

2. ام‏کلثوم کنیه زینب کبرى(س)
برخى بر این باورند ام‏کلثومى که در واقعه عاشورا از او نام مى‏برند، در واقع زینب کبرى است و به عبارت دیگر ام‏کلثوم کنیه زینب کبرى است. گویا دلیل‏شان این است ام‏کلثومى که مادرش حضرت زهرا(س) است پیش از واقعه عاشورا از دنیا رفت. از سوى دیگر بعضى خبرها در مورد حضرت زینب در مورد ام‏کلثوم هم نقل شده و بر عکس. چند نمونه را مرور مى‏کنیم:
أ) بر اساس منابع متعدد، وقتى دشمنان تصمیم گرفتند امام سجاد(ع) را به شهادت برسانند، زینب کبرى خود را روى حضرت انداخت و اظهار داشت: «اگر بناست کشته شود، پیش از او من را بکشید.» زینب کبرى به این صورت از شهادت امام(ع) جلوگیرى کرد.
اما اسفراینى در نورالعین، صفحه 53 همین قضیه را به ام‏کلثوم نسبت داده است.
ب) طبرى:
لما دخل برأس حسین و صبیانه و أخواته و نسائه علی عبیدالله بن زیاد لبستْ زینب ابنه فاطمه أرذل ثیابها و تنکرت و حف بها إماؤها فلما دخلت جلست فقال عبیدالله ابن
زیاد: من هذه الجالسه؟ فلم تکلمه فقال ذلک ثلاثا کل ذلک لا تکلمه فقال بعض إمائها: هذه زینب ابنه فاطمه. قال فقال لها عبیدالله: الحمد لله الذی فضحکم و قتلکم و أکذب أحدوثتکم. فقالت: الحمد لله الذی أکرمنا بمحمد ـ صلى الله علیه وسلم ـ و طهّرنا تطهیرا لا کما تقول أنت؛ إنما یفتضح الفاسق و یکذب الفاجر … ؛
هنگامى که سر مبارک امام حسین[ع] و فرزندان و خواهران و زنان اهل بیت حضرت را بر عبیداللّه‏ بن زیاد وارد کردند، زینب دختر فاطمه[س [کهنه‏ترین لباسش را پوشید و ناشناس وارد شد و میان کنیزانش نشست. عبیداللّه‏ پرسید: این زن کیست؟ زینب کبرى جواب نداد. تا سه بار این سؤال را تکرار کرد اما حضرت جوابى نداد. یکى از کنیزان گفت: او زینب دختر فاطمه[س [است. عبیداللّه‏ خطاب به حضرت گفت: سپاس خدایى را که شما را رسوا کرد و کشت و بدعتهایتان را باطل کرد. زینب کبرى فرمود: سپاس خدایى را که ما را به محمد(ص) گرامى داشت و ما را پاک گرداند، نه آن گونه که تو مى‏گویى؛ همانا فاسق رسوا مى‏شود و فاجر تکذیب مى‏گردد.
همین مضمون در منابع متعدد دیگر در مورد زینب کبرى نقل شده اما در نورالعین، صفحه 57 این قضیه به ام‏کلثوم نسبت داده شده است.
ج) ابن نماى حلى(م645ق):
خطبت أم‏کلثوم بنت علی(ع) من وراء کله وقد غلب علیها البکاء فقالت: یا أهل الکوفه، سوءه ما لکم خذلتم حسینا وقتلتموه وسبیتم نساءه … ثم قالت:
قتلتم أخی صبرا فویل لأمکم
ستجزون نارا حرّها یتوقد
ام‏کلثوم دختر امام على(ع) از پشت پرده هودج با گریه چنین خطبه خواند: اى اهل کوفه، بدا به حال شما! چرا حسین را کوچک شمردید و او را کشتید و زنانش را به اسارت گرفتید؟!
[سپس این شعر را خواند:] برادرم را با زجر کشتید؛ واى به مادرانتان. به زودى در آتشى که شعله‏هایش زبانه مى‏کشد مجازات مى‏شوید.
ابن طاووس نیز این خطبه را از ام‏کلثوم نقل کرده اما محمدعلى قراچه‏داغى تبریزى(م1310ق) این خطبه را به حضرت زینب(س) نسبت داده است.
د) طبرسى(م560ق) آورده است که وقتى اسیران به کوفه رسیدند، حضرت زینب پس از دعوت مردم به سکوت، فرمود:
أما بعد یا أهل الکوفه، یا أهل الختل و الغدر و الخذل و المکر، ألا فلارقأت العبره … ؛
اى اهل کوفه، اى اهل مکر و حیله، اشکهایتان خشک نشود.
ابن طیفور(م380ق) نوشته است که ام‏کلثوم پس از ساکت کردن مردم این سخن را فرمود.
اشکال: ایراداتى بر این دیدگاه وارد است:
اوّلاً، اخبار متعدد نشان مى‏دهند که نه تنها ام‏کلثوم در کربلا حضور داشته، بلکه این کنیه نمى‏تواند براى زینب کبرى(س) باشد. به عبارت دیگر ام‏کلثوم و زینب دو نفر بوده‏اند؛ زیرا از هر دو در یک رخداد سخن گفته‏اند:

ـ دینورى(م282ق):
مضى الحسین ـ رضی الله عنه ـ أیضا نحو مکه و معه أختاه: أم‏کلثوم و زینب و ولد أخیه و … ؛
حسین(رض) با همراهى خواهرانش ام‏کلثوم و زینب و فرزندان برادرش به طرف مکه حرکت کرد.
ـ ابوالفرج اصفهانى(م356ق) هنگام شمارش اسرا:
… و زینب العقیله و أم‏کلثوم بنت علی بن ابیطالب و سکینه بنت الحسین … ؛
ـ امام حسین(ع) پس از رسیدن به سرزمین کربلا، ابیاتى را خواند که چنین آغاز مى‏شوند:
یا دهر أف لک من خلیل
کم لک بالإشراق و الأصیل
ابن اعثم پس از آن نوشته است:
و سمعتُ ذلک أخت الحسین زینب و أم‏کلثوم فقالتا: یا أخی هذا کلام مَن أیقن بالقتل. فقال: نعم یا أختاه. فقالت زینب: واثکلتاه! لیتَ الموت أعدمنی الحیاه … و جعلتْ أم‏کلثوم تنادی: واجدّاه! واأبی علیاه! واأماه واحسناه! واحسیناه! … ؛
این شعر را خواهران حسین، زینب و ام‏کلثوم شنیدند و گفتند: اى برادر، این سخن کسى است که یقین به کشته شدن دارد. امام[ع] فرمود: بله، خواهرانم. زینب فرمود: اى واى، کاش مرگ مرا از بین مى‏برد … و ام‏کلثوم ندا داد: وا جدّا، اى پدرم على، اى مادرم، اى حسن، اى حسین … .
سید بن طاووس نیز پس از شعر مذکور، از قول راوى مى‏نویسد:
فسمعتْ زینب بنت فاطمه(ع) ذلک؛ فقالت: یا أخی، هذا کلام من أیقن بالقتل. فقال(ع): نعم یا أختاه. فقالت زینب: واثکلتاه ینعی الحسین(ع) إلى نفسه.
قال: فبکى النسوه و لطمن الخدود و شققن الجیوب و جعلتْ أم‏کلثوم تنادی: وامحمداه، واعلیّاه، واأماه، واأخاه، واحسیناه … ثم قال [الحسین: [یا أختاه یا أم‏کلثوم و أنت یا زینب و أنت یا فاطمه … ؛
زینب این شعر را شنید و عرض کرد: اى برادر، این سخن، کلام کسى است که یقین به کشته شدن دارد. امام(ع) فرمود: بله، خواهرم. زینب گفت: اى واى، حسین از مرگش خبر مى‏دهد!
زنان گریستند و به صورت‏هایشان زدند و گریبان دریدند. ام‏کلثوم هم ندا داد: اى محمد، اى على، اى مادر، اى برادر، اى حسین … سپس امام(ع) فرمود: خواهرانم، اى ام‏کلثوم، اى زینب، اى فاطمه … .
دوم، بعید است کنیه حضرت زینب(س) ام‏کلثوم باشد؛ زیرا امام على(ع) از حضرت فاطمه(س) دو دختر به نام‏هاى زینب و ام‏کلثوم کبرى داشته، از همسر دیگر دخترى به نام ام‏کلثوم صغرى داشته است (متن اخبار در ادامه مى‏آید.) اگر کنیه زینب کبرى، «ام‏کلثوم» بود، کنیه خواهر کوچک‏تر
نقل وقایع مربوط به زینب کبرى در مورد ام‏کلثوم و برعکس، در کتاب‏هاى متأخر و در منابع غیر قابل اعتماد، صورت گرفته است.
«کبرى» نمى‏شد و موصوف به «وسطى» مى‏شد.
نصى نداریم که «ام‏کلثوم» کنیه حضرت زینب است و ظاهرا چنین ادعایى استنباط و برداشت برخى محققان از مجموع اخبار است. بنا به نقلى کنیه زینب کبرى “ام‏حسن” بوده است.
سوم، نقل وقایع مربوط به زینب کبرى در مورد ام‏کلثوم و برعکس، در کتاب‏هاى متأخر و در منابع غیر قابل اعتماد، صورت گرفته؛ چنان که دو دلیل اوّلى که ذکر شد، اشتباه از کتاب نورالعین اسفراینى است که کتابى غیر قابل اعتماد است و بر خلاف منابع متعدد کهن و قابل اعتماد نوشته شده است. در مورد شاهد سوم هم قراچه‏داغى (م1310ق) از علماى قرن چهاردهم است و نمى‏توان به گفته او اعتماد کرد.
البته شاهد چهارم قابل توجه است؛ اما در منابعى که بتوان آنها را به عنوان منبع تاریخى به حساب آورد، چنین امرى بسیار نادر است و بعید نیست بتوان این مورد و مورد مشابه آن را ـ اگر یافت شود ـ حمل بر اشتباه کرد.

3. ام‏کلثوم دختر امام على(ع) از غیر حضرت فاطمه(س)
أ) شواهد زیادى دلالت مى‏کنند علاوه بر اینکه امام از حضرت فاطمه(س) دو دختر به نامهاى زینب و ام‏کلثوم کبرى داشته، از کنیزى که نام او معلوم نیست، دخترى نیز به نام ام‏کلثوم صغرى داشته است. برخى نقلها عبارتند از:

ـ محمد بن سعد(م230ق):
کان له من الولد: الحسن و الحسین و زینب الکبرى و أم‏کلثوم الکبرى و أمهم فاطمه بنت رسول‏الله(ص) … و رمله الصغرى و أم‏کلثوم الصغرى و … ؛
فرزندان على(ع) عبارتند از: حسن و حسین و زینب کبرى و ام‏کلثوم کبرى که مادر آنها فاطمه دختر رسول خدا(ص) است. فرزندان دیگر رمله صغرى و ام‏کلثوم صغرى و … هستند.

ـ بلاذرى:
ولد علی بن أبیطالب: الحسن و الحسین و محسن درج صغیرا و زینب الکبرى تزوجها عبدالله بن جعفر بن أبیطالب فولدت له و أم‏کلثوم الکبرى تزوجها عمر بن خطاب و أمهم فاطمه بنت رسول‏الله(ص) … و رمله الصغرى و أم‏کلثوم الصغرى … ؛
فرزندان امام على[ع] عبارتند از: حسن و حسین و محسن ـ که در کوچکى از دنیا رفت ـ و زینب کبرى ـ که عبداللّه‏ بن جعفر بن ابى‏طالب با او ازدواج کرد و از او فرزنددار شد ـ و ام‏کلثوم کبرى ـ که عمر با او ازدواج کرد ـ مادر همه اینها فاطمه(س) است … و رمله صغرى و ام‏کلثوم صغرى … ؛

ـ محمد بن سلیمان کوفى:
ولد لعلی بن أبیطالب: الحسن و الحسین و زینب و أم‏کلثوم أمهم فاطمه بنت رسول‏الله(ص) … و زینب الصغرى و نفیسه و أم‏کلثوم الصغرى و … ؛

ـ طبرى:
و کان لها (فاطمه) منه من الولد: الحسن و الحسین و یذکر أنه کان لها منه ابن آخر یسمى محسنا توفی صغیرا و زینب الکبرى و أم‏کلثوم الکبرى … و کان له بنات من أمهات شتى لم‏یسمّ لنا أسماء أمهاتهن منهن … و رمله الصغرى و أم‏کلثوم الصغرى … ؛
فرزندان فاطمه[س] از امام على[ع[ عبارتند از: حسن و حسین و مى‏گویند که پسر دیگرى به نام محسن داشته که در کوچکى از دنیا رفته است و زینب کبرى و ام‏کلثوم کبرى … امام على[ع] دختران دیگرى از زنان متعدد داشته که نام مادرانشان معلوم نیست. از جمله آنها رمله صغرى و ام‏کلثوم صغرى هستند.

ـ محمد بن حبان:
کان لعلی بن أبیطالب خمسه و عشرون ولدا. من الولد الحسن و الحسین و محسن و أم‏کلثوم الکبرى و زینب الکبرى و هؤلاء الخمسه من فاطمه بنت رسول‏الله(ص) و کان له من غیرها محمد بن علی و عبیدالله و عمر و ابوبکر و یحیى و جعفر و العباس و عبدالله و رقیه و رمله و أم‏الحسن و أم‏کلثوم الصغرى و … ؛
على بن ابى‏طالب[ع] 25 فرزند داشت. از جمله آنها عبارتند از: حسن و حسین و محسن و ام‏کلثوم کبرى و زینب کبرى. مادر این پنج نفر فاطمه[س [است. فرزندان وى از غیر فاطمه[س] عبارتند از: محمد بن على و عبیداللّه‏ و عمر و ابوبکر و یحیى و جعفر و عباس و عبداللّه‏ و رقیه و رمله و ام‏حسن و ام‏کلثوم صغرى و … . ـ ابن اثیر:
أول زوجه تزوجها فاطمه بنت رسول‏الله(ص) … و کان له منها … زینب الصغرى و أم‏کلثوم الکبرى … و کان له بنات من أمهات شتى لم‏یذکرن لنا، منهن … أم‏کلثوم الصغرى؛
اولین کسى که امام على[ع] با او ازدواج کرد فاطمه[س] بود و از او زینب صغرى و ام‏کلثوم کبرى و … را دارد. امام على[ع] از زنان متعدد که نامشان براى ما معلوم نیست ام‏کلثوم صغرى و … را دارد.
ب) در منابع مربوط به عاشورا، اشاره‏اى به نام مادر ام‏کلثوم نشده و از آنها همین‏قدر استفاده مى‏شود که خواهر امام حسین(ع) بوده است.
ج) بنا به نقلى مسلم بن عقیل با دو دختر امیرالمؤمنین(ع) که نامشان رقیه بوده ازدواج کرد. ابن عنبه، همسر مسلم بن عقیل را ام‏کلثوم دختر امام على(ع) معرفى کرده، بنابراین احتمال دارد کنیه رقیه «ام‏کلثوم» بوده است.
از مطالعه مجموع مطالب تاریخى به نظر مى‏رسد ام‏کلثومى که در کربلا حضور داشته همان ام‏کلثوم صغرى یا رقیه است. او از همسر دیگر امام على(ع) غیر از حضرت زهرا(س) است. اما وقتى از ام‏کلثوم به عنوان دختر امام على(ع) نام برده مى‏شود، شخصى به ذهن تبادر مى‏کند که مادرش حضرت فاطمه(س) است. تبادر زمانى بیشتر مى‏شود که افراد کم‏دقت او را به عنوان شخصیتى نقش‏آفرین مطرح مى‏کنند.

نتیجه:
أ) خواهر امام حسین(ع) به نام ام‏کلثوم در کربلا حضور داشته و او غیر از زینب کبرى است.
ب) امام على(ع) از حضرت زهرا(س) دخترى به نام ام‏کلثوم کبرى و از همسر دیگر ام‏کلثوم صغرى داشته است.
ج) ام‏کلثوم کبرى در زمان حیات امام حسن(ع) از دنیا رفت.
د) به خبرى دست نیافتیم که نام مادر ام‏کلثوم حاضر در کربلا را مشخص کند. ظاهرا این ام‏کلثوم از همسر دیگر امام على(ع) غیر از حضرت زهرا(س) است. احتمال دارد ام‏کلثوم صغرى باشد که مادرش کنیز بوده است و شاید همان رقیه همسر مسلم بن عقیل باشد.

پى‏نوشتها:

امام على(ع) از حضرت زهرا(س) دخترى به نام ام‏کلثوم کبرى و از همسر دیگر ام‏کلثوم صغرى داشته است.
ام‏کلثوم کبرى در زمان حیات امام حسن(ع) از دنیا رفت.
منبع: پیام زن

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید