و لا یأتون الصّلوه الاّ و هم کسالی.
و منافقان نماز نمی‌خوانند مگر با کسالت و بی‌‌‌حالی.« توبه ، 54»
پس از ذکر عدم قبول انفاقهای مالی آنها به وضع عبادات آنان اشاره کرده می‌گوید: آنها نماز را بجا نمی‌آورند مگر از روی کسالت و با ناراحتی و سنگینی «و لا یاتون الصلوه‌ الا و هم کسالی».[1] این آیه همان نپذیرفتن انفاق منافقین را به بیانی مفصل‌تر تعلیل می‌کند و به عبارت دیگر به منزله شرح و توضیح فسق ایشان است و در آن کفر به خدا و رسول او، و کسالت و بی‌میلی به نماز خواندن، و کراهت در انفاق از ارکان نفاق آنان شمرده شده.[2] پیام آیه
1ـ منافقین هر‌گاه به نماز می‌ایستند بی‌‌حالند.
2ـ سستی و نشاط نداشتن در نماز و مقدّمات آن از صفات منافقان است.
3ـ ضرورت برپایی نماز با میل و نشاط و پرهیز از کسالت و خمودی در انجام آن.
4ـ ریاکاری در نماز و عبادت، از صفات منافقان و نشانه نفاق است.