خشوع زینت نماز
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:الخشوع زینه الصلاه ؛
خشوع ، زینت و زیور نماز است .
(بحارالانوار، ج 77، ص 131)
خشوع بدن
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:مازاد خشوع الجسد على ما فى القلب فهو عندنا نفاق ؛
هرگاه خشوع بدن بر خشوع قلب و توجه آن به نماز افزون شد، این عمل نزد ما دورویى محسوب مى گردد.
(تفسیر صافى ، ج 2، تفسیر سوره مؤ منون ، ص 126)
خشوع چیست ؟
سئل النبى – صلى الله علیه وآله -:ما الخشوع ؟قال : التواضع فى الصلاه و ان یقبل العبد بقلبه کله على ربه ….؛
از پیامبر اکرم (ص ) سؤ ال شد: خشوع چیست ؟ فرمود: فروتنى و خاکسارى در نماز و اینکه بنده با تمام قلبش به سوى خدا برود….
(بحارالانوار، ج 84، ص 264)
نماز و حضور قلب
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:لیس لک من صلاتک الا ما احضرت فیه قلبک ؛
نیست براى تو از نماز، مگر قلب تو در حال نماز باشد.
(بحارالانوار، ج 84، ص 259)
حضور در عبادت
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:اعبد الله کانک تراه فان کنت لاتراه فانه یراک ؛
عبادت کن خداوند تعالى را، چنانچه گویا او را مى بینى ، و اگر تو او را نمى بینى او تو را مى بیند.
(نهج الفصاحه ، ص 65.سرالصلوه ، ص 26.مکارم الاخلاق ، ص 459)
حواس پرتى در نماز توسط شیطان
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:ان العبد اذا اشتغل بالصلاه و جاءه الشیطان و قال له : اذکر کذا اذکر کذا حتى یضل الرجل ان یدرى کم صلى ؛
نمازگزار وقتى مشغول نماز است ، شیطان به سراغش مى آید و به او مى گوید: این را به یاد بیاور، آن را یاد بیاور تا این که انسان را گمراه کند و فراموش کند که چند رکعت نماز خوانده است .
(بحارالانوار، ج 84، ص 259)
آخرین نماز
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله – :صل صلوه مودع ترى انک لاتصلى بعد ما صلوه ابدا؛
آن چنان نماز بگزار که گویى آخرین نماز توست و دیگر هرگز نمازى نخواهى خواند.
(بحارالانوار، ج 84، ص 264)
نماز و تفکر
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:رکعتان مقتصدتان فى تفکر خیر من قیام لیله و القلب لاه ؛
دو رکعت نماز همراه با تفکر و حضور قلب ارزشمندتر از یک شب زنده دارى با دل سرگردان و بدون توجه است .
(میزان الحکمه ، ج 5، ص 390.بحارالانوار، ج 74، ص 82. مکارم الاخلاق ، ص 465)
دو رکعت نماز آگاهانه
قال الصادق – علیه السلام -:من صلى رکعتین یعلم ما یقول فیهما انصرف و لیس بینه و بین الله ذنب ؛
کسى که آگاهانه و با توجه به مفاهیم ، دو رکعت نماز بخواند، در حالى نمازش را به پایان مى برد که میان او و خدایش هیچ گناهى نمانده است .
(میزان الحکمه ، ج 5، ص 391.وسائل الشیعه ، ج 4، ص 687)
آداب حضور قلب
قال الباقر – علیه السلام -:علیک بالاقبال على صلاتک فانما یحسب لک منها ما اقبلت علیه منها بقلبک و لا تعبث فیها بیدیک و لا براسک و لا بلحیتک و لا تحدث نفسک و لا تتثاءب و لا تتمطا و لا تکفر…؛
بر تو باد توجه کامل به نمازت ، پس همانا، آن مقدار که در نماز حضور قلب داشته باشى ، حساب مى شود، در نماز با دست و سر و ریش خویش بازى مکن ، و در نماز با خودت صحبت نکن و خمیازه نکش …
(بحارالانوار، ج 84، ص 201)