ابن طاووس گفت: به اسناد خودم از ابی ایّوب روایت می کنم، که ایشان فرمود:«کان ابو جعفر و ابو عبدالله ـ علیه السّلام ـ اذا قاما الی الصّلاه تغیّرت الوانهما حمره و مرّه صفره کأنّما یناجیان شیئاً یریانه»، یعنی: هنگامی که امام پنجم ـ علیه السّلام ـ و امام ششم ـ علیه السّلام ـ به نماز می ایستادند، رنگ چهره شان گاه قرمز و گاه زرد می شد، گویا با کسی مناجات می نمایند که او را را می بینند[1].
[1] . بحارالانوار/ ج 84/ 248، فلاح السائل/161.
